Mazda moet wel één van de meest eigenwijze autobouwers op de hedendaagse markt zijn. Vooral op motorisch vlak hebben ze zo hun grillen, denk maar aan de Wankelmotoren die hun sportievere modellen tot en met de RX-8 extra karaktervol – en extra onderhoudsgevoelig – maakten. Nadien ontwikkelde Mazda vooral een afkeer voor turbo’s, waardoor vrijwel hun complete gamma hetzelfde vermogen als concurrenten haalde uit aanzienlijk minder fiscaal interessante motoren. En vind je dat al tegendraads, kijk dan maar eens wat ze met deze anders perfect conforme CX-60 gedaan hebben.

Dash-to-axle ratio

Op het eerste gezicht is deze Mazda namelijk een doodnormale en eigenlijk zelfs ronduit knap gelijnde SUV. Zijn ver naar voor geplaatste voorwielen en lange motorkap – wat de Japanners omschrijven als de dash-to-axle ratio – geven hem bijvoorbeeld een sportieve uitstraling. Bovendien lijkt de Mazda-typische neus met zijn grote grille en verzonken koplampen voorliggers al helemaal aan te manen om plaats te maken. Achteraan zien we dan weer flink uitgeklopte wielkasten waardoor het hele gevaarte gebukt lijkt te gaan onder zijn eigen vaart, en het plaatje wordt afgewerkt met breed uitgesmeerde LED-achterlichten. Op vlak van design moet deze Mazda met andere woorden niet onderdoen voor menig Duitse premium-SUV, misschien wel integendeel.

Die indruk gaat binnenin gewoon verder, met niet alleen een stevige bouwkwaliteit maar ook best knappe materialen. Leer op het dashboard? Check. Knappe sierdelen in aluminium? Ook check. Gekke open stiksels waar Japanse vaklieden een paar uur van hun kostbare tijd aan gegeven hebben? Niet op ons exemplaar, maar wel check als je het Takumi-uitrustingsniveau kiest. Verder beschikt iedere CX-60 standaard over een volledig digitaal bestuurdersdisplay en een infotainmentscherm van 12,3 inch, al is daar wel iets vreemd aan. Dat is namelijk enkel een touchscreen wanneer je stilstaat, en als je in beweging bent moet je alles bedienen met de draaiknop in de middenconsole. Zoals in de goede, oude tijd dus, en dat brengt ons naadloos bij de aandrijflijn.

Dieseldinosaurus

Onder de motorkap van deze Mazda CX-60 schuilt namelijk een dinosaurus van een dieselmotor met zes cilinders in lijn en een inhoud van maar liefst 3.3 liter. Toegegeven: echt ouderwets kunnen we het blok met zijn mildhybridetechniek misschien niet noemen, maar qua formaat kan het allemaal wel tellen. Ondanks dat formaat hield de zelfontbrander van onze CX-60 het op 200 pk en 450 Nm koppel, al krijg je wel 54 pk’s en 100 Nm’s extra indien je voor vierwielaandrijving kiest. Doe je dat niet, dan stuurt de achttraps automaat van deze Mazda het vermogen uitsluitend naar de achteras – tot groot jolijt van de gemiddelde driftfanaat.

Achterwielaandrijving of niet, 200 pk uit een 3.3-literblok is natuurlijk niet extreem veel. Zo is deze CX-60 e-Skyactiv D met zijn 0-naar-100-tijd van 8,4 seconden wel meer dan vlot genoeg om zijn mannetje te staan in het verkeer, maar een echte strepentrekker wordt hij daarmee niet. Je merkt echter wel dat het strakke onderstel en de opvallend precieze besturing meer vermogen zouden aankunnen, maar in de plaats daarvan stoppen de ambities van deze dieselvariant bij die van een rustgevende, comfortabele gezins-SUV. Zo gaat de automaat soepel door zijn verzetten zolang het mildhybridesysteem hem niet te veel onderbreekt, en moet dat koppelrijke blok ook amper toeren maken om iets van vooruitgang te kunnen boeken. Dan neemt je gezin er ongetwijfeld wel vrede mee dat het geluid bij lage toeren wat weg heeft van dat van een vrachtwagenmotor…

Anti-downsizing

Er is echter een reden waarom het de krachtbron van deze Mazda ontbreekt aan meer – euh – kracht, en die gaat samen met iets waar Mazda al jaren in gelooft: dat downsizing niet gelijkstaat met duurzaamheid. Tijdens onze test wisten we het verbruik namelijk te beperken tot amper 5,4 l/100 km, en dat is zoals ze zeggen een mussendorst voor een 4,74 meter lange, 1,74 ton zware SUV. De reden daarvoor is simpel: dit dieselblok is zo groot, dat het geen dag in zijn leven moet werken. Je dendert er gemakkelijk mee rond zonder dat de naald ooit boven de 1.500 toeren per minuut gaat, en dan verbruik je natuurlijk minder dan een petieterig driepittertje dat al de 5.000 toeren moet aantikken om een fietser in te halen. En nu we het daar toch over hebben: iets zegt ons dat een Mazda met zo’n overbemeten blok wel eens een langere levensduur zou kunnen hebben dan al die modelletjes met kleine motoren… En ook dat is een vorm van duurzaamheid.

Het zou trouwens ook helemaal geen straf zijn om tot in de eeuwigheid te moeten leven met een Mazda CX-60. Zo is de cabine niet alleen stevig gebouwd, maar vind je er ook zo veel ruimte dat je als persoon van gemiddeld gestalte – zoals ondergetekende zich met enig optimisme ziet – het gevoel hebt dat je er bijna in verzuipt. Dat geldt niet alleen voorin maar ook op de achterbank, ondanks het feit dat achterwielaangedreven modellen in die helft doorgaans iets meer ruimte moeten overhouden voor allerhande techniek. Tot slot biedt de koffer een mooie 570 liter volume, dus ook daar valt eigenlijk maar weinig te klagen.

En toen kwam de belastingbrief

Dat maakt echter je rekening niet wanneer je een Mazda CX-60 e-Skyactiv D moet inschrijven, want bij de Vlaamse Belastingdienst zien ze zo’n grote dieselmotor natuurlijk niet graag komen. En inderdaad: je betaalt zo’n 740 euro eenmalige belasting op inverkeerstelling, en daar komt nog eens 1.640 euro jaarlijkse verkeersbelasting bovenop. Dat is dus stevig voor een moderne auto, zeker wetende dat de basisprijs van een CX-60 op diesel niet zo belachelijk veel lager ligt dan die van de plug-inhybride. Zo haal je een achterwielaangedreven e-Skyactiv D met 200 pk in huis voor 47.290 euro terwijl de vierwielaangedreven, 327 pk sterke hybride 50.890 euro moet kosten. De vierwielaangedreven dieselversie krijg je pas mee vanaf het Exclusive Line-uitrustingsniveau, en daar blijkt die zelfs maar 100 euro minder te kosten dan de plug-in.

Je merkt het misschien ook, maar dat zijn stiekem best pittige prijzen voor een Mazda. Dat ligt er niet alleen aan dat de auto zo’n grote motor heeft of dat Mazda een iets hogere positie in de autowereld ambieert, maar ook dat de CX-60 al in zijn basisvorm best goed uitgerust is. Zo krijg je meteen een automaat, licht-, regen- en parkeersensoren en cruise control mee maar het is vooral op vlak van veiligheid dat de Mazda uitblinkt. Reken dus niet alleen op de gebruikelijke zaken als een noodremsysteem of verkeersbordherkenning, maar je CX-60 krijgt standaard ook een dodehoeksensor mee die onder andere kruisend verkeer opmerkt bij het achteruitrijden uit een parkeerplaats, en je waarschuwt voor achterliggers bij het uitstappen. Niet alleen qua naam doet deze Mazda CX-60 dus enigszins denken aan de Volvo XC60...

Conclusie

Mazda pakt het weer eens anders aan met zijn dieselversie van de CX-60, want ze voorzien hem van een knoert van een dieselmotor. Dat doen ze niet zozeer in een zoektocht naar meer vermogen maar wel om het verbruik te drukken, en dat lukt de CX-60 e-Skyactiv D wonderwel. De liters brandstof die je daar jaarlijks mee bespaart vordert de Belgische fiscus echter maar al te graag terug in de vorm van verkeersbelasting, en ook de aankoopprijs is niet bepaald laag. Daaraan herken je dan ook dat Mazda stilaan in de richting van een premiumconstructeur evolueert… naast natuurlijk aan de onberispelijke bouwkwaliteit van deze CX-60.