Hoewel het in ons Belgenland geen hoogvlieger werd, wisten de Zuid-Koreanen toch zo'n 760.000 exemplaren te slijten van de 1ste generatie Soul. Vooral in de VS werd de aparte vormgeving gesmaakt. Niet gek als je weet dat hij getekend werd in - hipsterstaat- Californië. Nu is het tijd voor Peter Schreyers' interpretatie.

Noem hem geen facelift

Hoewel het visuele anders dicteert, krijgen we hier toch te maken met een gloednieuwe Soul. Niet enkel krijgt hij een subtiele groeispurt, onderhuids staat hij op het platform van de Cee'd. Uiterlijk herken je de Soul 2.0 aan de hertekende voorkant waarbij vooral de mistlichten die verwerkt zitten in de omlijning van het luchtrooster opvallen. Ook de typerende Kia-grille werd herbekeken waardoor-ie iets slanker door het leven gaat. Daardoor staat de nieuwe Soul een stuk prominenter in de achteruitkijkspiegel.

Verder valt op dat de Zuid-Koreaan dynamischer is dan zijn voorganger - en dat wil wat zeggen voor een vierkante doos. Enerzijds door de herwerkte voorkant, anderzijds door de proporties. Door hem 15 millimeter breder te maken en het dak 10 eenheden lager te plaatsen toont hij stoerder dan ooit. De optionele Pack-SUV bumperspielerei en 18-duims velgen die onze testwagen sierden maken het plaatje af.

Cee'd halfbroer

Het interieur krijgt met de nieuwe generatie een serieuze make-over. Zo zien we Kia's 8-duims navigatiesysteem prominent op het dashboard en krijgt de tellerpartij een nieuwe look in de vorm van een 4.3" LCD TFT schermpje. Puur qua gebruikte elementen doet de Soul leentjebuur bij de Cee'd. Een slimme zet, want de materiaalkeuze kan ons zeker bekoren. Al is het interieur verre van 1-op-1 overgenomen uit de Cee'd, eerder een zwierige interpretatie met unieke elementen.

Leuke elementen zijn de ronde tweeters bovenop de buitenste ventilatiemonden (als je opteert voor het Infinity geluidssysteem met 8 boxen), het lederen stukje bovenop de tellerpartij en het panoramische schuifdak.

Ruimtepak

Opvallend in de Soul is de aanwezigheid van ruimte. Zowel vooraan als achteraan is er plaats te over. We gaan zelfs zo ver om te zeggen dat hij - qua beenruimte op de achterbank - één van de ruimste in zijn segment is. Hoofdreden daarvoor is de verlengde wielbasis. Die stijgt met 20 millimeter waarbij vooral aan de inzittenden achteraan wordt gedacht.

Met zijn 354 liter (1.367 met neergeklapte achterbank) kofferruimte loopt hij mooi in tred met de concurrentie, al gooit een hoge laaddrempel en een gigantische diepte wat roet in de winkelzakjes. Zeker liefhebbers van het zwaardere bierwerk zullen moeite hebben om bakken uit de koffer te tillen.

Schaap in wolfskleren

Onder de kap houdt Kia vast aan de twee motoren van de vorige generatie. Bij naam; een 1.6 GDI-benzine en een 1.6 CRDI-diesel. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat geen van beide echte pareltjes zijn. De GDI met 132 pk heeft een pijnlijk gebrek aan schwung door het lage koppel van 161 Nm en de diesel met 128 pk (260 Nm) begint zijn leeftijd mee te dragen. Ook het ontbreken van een start- stopsysteem (op eender welke versie) is een rare keuze.

De CRDI in combinatie met de CVT-versnellingsbak - ook al spreekt Kia van een automaat met zes verzetten, het is gewoonweg een CVT - is evenwel een fijne verrassing. Opvallend stil, relatief vinnig en net zoals bij de nieuwe Qashqai wordt het verdomd moeilijk om te merken dat je met een Continu Variabele Transmissie onderweg bent (maar het blijft een CVT, dus maak je klanten niets wijs Kia).

Verwacht echter nooit een snedig weggedrag. Hoewel de Soul op het K-platform van de Cee'd staat, dient het hier vooral om comfort te brengen. Ga je iets te opportunistisch de bocht in, dan word je getrakteerd op onderstuur. Enigszins verwachtbaar, waardoor de Koreaan zeer voorspelbaar rijdt op de limiet en uitermate baanvast ligt op de autostrade. Toch verwacht je net iets meer speelsheid als je de wielplaatsing op de vier hoeken van de wagen ziet (lees: Kartgevoel).

Zielloos

Daar knelt misschien wel het grootste schoentje. De Soul heeft meer ziel dan ooit, maar kan het niet echt waarmaken op prestatieniveau. Natuurlijk begrijpen we dat de gemiddelde klant niet geïnteresseerd is in wat er onder de kap zit, maar wel in welke kleur die kap heeft. Toch blijft de motorenkeuze povertjes en doen ze de Koreaan geen eer aan.

Enerzijds hopen wij op de komst van de T-GDI 1.6 vanuit de Cee'd GT met 204 pk (technisch mogelijk, want: hetzelfde platform), anderzijds bidden we dat Kia op korte termijn een resem aan kleinere motoren kan aanbieden. In België smeekt de wagen om een kleine 1.4 benzine of een minder krachtige 1.6 diesel (met pakweg 110 pk). Gelukkig kunnen we eind dit jaar de Soul EV verwachten met een theoretische range van zo'n 180 km. Al zal die vooral indruk maken bij bedrijven die een groen kantje willen uitstralen.

Segmenthopper

Concurrentieel zet Kia de Soul graag naast de Peugeot 2008, Renault Captur en Nissan Juke. Toch zien wij buiten de Skoda Yeti niet meteen een vergelijking. De Soul is een visueel unicum, en dat maakt hem net sterk in het huidige autolandschap.

Anderzijds is het voor de Zuid-Koreanen een merde om hem te positioneren. Mensen die geïnteresseerd zijn in een 2008 gaan nooit de denkpiste van de Soul nemen. Voor wie is-ie dan wel? Misschien mensen die geen warm gevoel meer krijgen van de nieuwe generatie Mini en niet meer willen opdraaien voor diens hoog prijskaartje zonder uniek te zijn op de baan, of eigenaars van de Skoda Yeti die uitkijken naar iets nieuws.

Prijzenpakker

Vanaf 18.490 euro rij je de Kia-dealer buiten met een Soul Step. Standaard is hij daarbij meer dan rijkelijk uitgerust met onder andere 17-duims velgen, LED dag- en achterlichten, mistlampen vooraan en elektrische/ verwarmbare buitenspiegels. Een verzamellijstje die menig premium merk doet blozen.

Toch gelooft Kia dat het merendeel van de klanten een extra 2.500 euro gaat ophoesten voor de Play-versie. Die geeft je onder andere getinte ruiten achteraan, navigatiesysteem, het Infinity audiosysteem en een automatische airco.

Conclusie

De Soul is meer dan ooit een guitige verschijning in het straatbeeld. Eerlijk geprijsd, rijkelijk uitgerust en een volwassen rit. Hij vormt dan ook een mooi alternatief voor mensen die de Juke te apart vinden en genoeg hebben van de Mini en al zijn derivaten. Zonde dat er motorisch op geen enkele manier voor een extra streepje muziek kan gezorgd worden onder de soulvolle kap.