En nu stoppen we echt: Pagani Zonda Revolucion

Wij begonnen Horacio Pagani, oprichter van het merk, al te verdenken dat hij de Zonda stiekem mooier vindt dan de nieuwe Huayra. Hoe verklaar je anders dat het bedrijf wagens blijft bouwen van een model dat eigenlijk al uit productie is? Nu zou er toch een finaal eindwerk komen in de vorm van de Pagani Zonda Revolucion. En wat voor een kunstwerk is het geworden.

800 pk/ 730 Nm

De Revolucion moest het visitekaartje worden van de Zonda. De finale wagen die het veertienjarig bestaan van het model moet samenvatten. Voor de laatste schreeuw puurt de Revolucion 800 pk en 730 Nm uit de atmosferische 6.0 V12 van AMG origine. Door het overvloedig gebruik van carbon en andere lichte materialen legt de Revolucion 1070 kg op de weegschaal. Om het in perspectief te brengen, de snelste Zonda ooit, de Zonda R weegt meer en heeft minder kracht.

Brembo levert remmen die recht van een F1-wagen komen. De nieuwe CCMR remschijven zijn zo'n 15% lichter dan de vorige modellen. Ze zijn trouwens ook stijver en werken al vanaf lagere temperaturen (lees: eindelijk remmen die deftig remmen bij koude temperatuur). Verder krijgt de Revolucion een aangepaste body met een hoop spoilers en een Drag Reduction System (DRS) op de achtervleugel. Net zoals op een F1-wagen kan je je vleugeltje neerklappen om hogere snelheden te halen.

Het einde van een succesverhaal

De Zonda was al sinds de jaren 90 in ontwikkeling. Pagani werkte samen met F1-coureur Juan Manuel Fangio om de wagen mechanisch in orde te krijgen. Origineel werd de wagen ook "Fangio F1" genaamd. Echter, Na de dood van Fangio in 1995 werd de naam gewijzigd naar Zonda - een luchtstroom boven Argentinië. In 1999 zag de Zonda C12 dan eindelijk het daglicht - of alleszins het spotlicht - op het salon van Genève. De reacties waren overweldigend op de machine met zijn 6.0l V12 van AMG met zo'n 400 pk. Uiteindelijk werden er toch maar vijf van de originele Zondas gebouwd. Twee daarvan werden gebruikt door Pagani zelf (als test- en crashwagen en als showcar). Van de drie anderen is er momenteel nog maar één in gebruik.

Na de Zonda C12 kwam de C12 S in 2002. De AMG-motor werd 7 liter groot en produceerde 540 pk. In datzelfde jaar gingen ze nog een stapje verder met de C12 S 7.2. De motor werd nog wat verder uitgeboord tot - u raadt het al - 7,3 liter en produceerde 547 pk. Eén jaartje ging het dak er af met de Roadster en in 2005 kwam de Zonda F. Deze - net niet 600 pk leverende - Zonda kreeg de "F" benaming als eresaluut naar Juan Manuel Fangio.

Na nog een Roadster versie van de F, kwam in 2009 het - toen genaamde - eindverhaal met de Zonda Cinque. Toch kwamen er ook nog 5 roadsters en een éénmalige Tricolore, waarvan er toch nog drie werden gebouwd. Lewis Hamilton kreeg er trouwens ook nog ééntje in de vorm van de Zonda 760LH, net zoals enkele rijke zakenmannen over heel de wereld.

Sinds het officieel einde van de Zonda, in 2009, zijn er zo'n 206 gebouwd. Tel daar dus nog maar een tiental wagens bij. Deze laatste incarnatie van de Zonda, de Revolucion zal zo'n 2,2 miljoen kosten (zonder btw). En wordt gebouwd in een gelimiteerde oplage van 5 exemplaren. Volgens Pagani...