Renault Clio 2024 Getest - De nieuwe koning

Slecht nieuws, dames en heren, want de Ford Fiesta is dood. Waardoor we de beste hatchback die je kon kopen genadeloos kwijt zijn. De lege troon wordt echter al snel ingevuld. Buig allen voor de Renault Clio... een Fransman aan de macht. Mon dieu!

Dat ziet er niet slecht uit!

Inderdaad! Nu was de vijfde generatie sinds zijn lancering in 2019 sowieso al geen straf om naar te kijken. Het lijkt er echter op dat iemand de Clio de voorbije vijf jaar pijn heeft gedaan (we vermoeden de verkoopcijfers van de Tesla Model Y), waardoor hij na de facelift pure woede uitstraalt. Dank daar de naar beneden uitlopende dagrijverlichting maar voor, een signatuur van Renault-designer Gilles Vidal die het de jaren voordien ook al deed bij Peugeot.

Image

Vanaf de flank is het echter business as ussual voor de compacte hatchback van 4 meter en een croissant. De opgefriste Clio pakt uit met de obligatoire nieuwe koetswerkkleuren en velgendesigns, maar dan heb je het wel gehad. Idem voor de bips, waar de lichtenclusters een nieuwe invulling krijgen met een meer "verduisterde doorzichtige look". 1998 heeft gebeld Renault, ze willen hun "Lexus style" achterlichten terug.

Valt er ook iets nieuw te rapen in het interieur?

Op het eerste gezicht niet. Zo krijg je nog steeds datzelfde kwalitatief interieur met opvallend veel ergonomie voor een Frans karretje. Het stuur is compact en de stuurkolom dun (voor extra beenruimte), maar niet zo Peugeot-klein dat je met de Little Tikes van je zoon- of dochterlief onderweg lijkt te zijn. De klimaatcontrole laat zich nog steeds bedienen door draaiknoppen (heerlijk) en er zijn een hoop pianotoetsen voor een resem handige snelkoppelingen.

Image

Vanaf de facelift krijgt vooral de schermenboel een upgrade - uiteraard. Zo is het infotainmentscherm voortaan standaard 7-duim en maximaal 9.3-duim groot. Pal voor de neus krijgt de bestuurdersdisplay dan weer een visuele update om beter de zowat 20 veiligheidsnufjes (jep, dat las je goed) te portretteren. Tenslotte moeten we ook nog van Renault meegeven dat verschillende materialen (van stof tot plastic) gemaakt zijn met een duurzamer proces. Krijgen we dan nu ons koekjes, Renault?

Zitcomfort vooraan is van een hoog niveau, achteraan krijg je zonder morren twee volwassenen kwijt. De koffer is met 391 liter riant voor het segment... maar bij de door ons geteste hybride zakt dat volume tot 301 liter. Of beter gezegd: stijgt. Want onderin de koffer vindt een hoop elektromeuk zijn weg, waardoor de vloerplaat een stukje naar boven komt.

Zei je daar hybride?!

Jep, de tijden dat je een Clio dCi diesel kocht liggen al even achter ons (5 jaar om exact te zijn). Tegenwoordig komt je Clio in drie (benzine-)smaakjes. Zo is er de SCe 65 met een petieterige 65 pk sterke 1-liter driecilinder die de volle 17 seconden nodig heeft om de honderd aan te tikken (dat telefoontje uit 1998 van enkele paragrafen terug leek niet eens zo ver gezocht). Die motor is er natuurlijk enkel maar om de instapprijs lager te krijgen (maar daarover later meer).

Image

Gaan we een trapje hoger, dan is er de TCe 90. Da's dezelfde 1-liter driecilinder maar dan mét turbo, waardoor je meer vermogen krijgt (90 pk) en ook überhaupt genoeg snelheid kan maken op de oprit van de snelweg om zonder kleerscheuren in te voegen. Tenslotte is er ook nog de Hybrid 145. Die koppelt een - vrij forse - 1.6-liter viercilinder aan een elektromotor van 48 pk en een accu van 1.2 kWh. Gezamenlijk spreek je daardoor over 145 pk. In een compacte Clio!

Dit is dus een hothatch?

Nu niet overdrijven. Want de Clio Hybrid is niet afgesteld op sportiviteit, maar wel op comfort. Dat merk je al vanaf de eerste meters wanneer je geruisloos vertrekt. Hoewel de automaat maar vier versnellingen heeft (en die versnellingenrecht gesneden zijn zoals in de racerij), merk je niets van het schakelen bij deze Clio Hybrid. Je zoemt op een zweem van comfort mee met het verkeer. Extra onderstreept door de strakke maar vergevingsgezinde ophanging. Wij reden de esprit Alpine met de grootste 17-duims velgen, maar kunnen niet zeggen dat die keuze een impact had op het rijcomfort. Met een eindverbruik van 5,1 l/100 km zijn er zuinigere hybrides in dit segment (we kijken naar de Toyota Yaris), maar geen met hetzelfde volwassen rijgedrag.

Image

Moeten we dan toch zaniken, dan kunnen we morren over het feit dat de automaat op constante snelheid soms de neiging heeft om terug te schakelen. Hoogstwaarschijnlijk is dit om de batterij even bij te toppen, maar het voelt of je een tijdje met een Clio moet rijden met een versnelling minder... en hij heeft er al maar 4 om te beginnen. Tegenstrijdig vertikt de automaat het bij volgas om terug te schakelen, waardoor je soms in een té hoge versnelling aan je inhaalmanoeuvre start. Al laten we het erger klinken dan het is.

Oef. Hoe zit het met de prijs?

Simpel. Auto's zijn buitensporig duur geworden! ... al geldt dat niet voor de Clio. Het is te zeggen, de Clio krijgt een instapprijs van 16.850 euro. Om je een idee te geven, dat is ruwweg wat je betaalt voor een hoog uitgevoerde Dacia Sandero. Al is de basisuitrusting van de Clio bijna vergelijkbaar. De adder onder het gras zit 'm echter in die instapmotor. Want eigenlijk dien je voor de TCe90 te gaan en dan stijgt de prijs naar 18.000 euro. Anderzijds: dat is nog steeds ver van de +23.000 euro die je kwijt bent voor een Volkswagen Polo en die Duits komt waarschijnlijk zonder vloermatjes.

Image

Over die Polo gesproken, voor minder dan een kale Polo met ouderwetse MPI-motor rijd je bij Renault buiten met de Clio Full Hybrid (te zeggen: 22.400 euro). Voor dus een auto met meer opties, lagere rijtaksen, een lager verbruik en een stoerdere look. Wij zouden het wel weten.

Besluit

Koning Fiesta is dood, maar Renault is hier om de Clio op de troon te zetten van het koninkrijk. Dit is op het moment de meest volledige compacte hatchback van het land. Niet in het minst omdat je een hybride rijdt voor de prijs van een kale Duitser. Dat heet in de volksmond: "ferm in hun onderbroek gezet".

Image