Zoals een groene Ferrari heiligschennis is en een Alpine in geen enkele tint zo goed tot zijn recht komt als in het metallicblauw, zo zijn sommige kleuren onlosmakelijk verbonden aan merken. Maar waarom is dat eigenlijk zo? Wij namen een duikje in de geschiedenisboeken op zoek naar het antwoord.
Van Bleu Alpine tot Rosso Alfa, het zijn kleuren die zelfs door hun namen meteen doen denken aan een bepaalde autofabrikant. Nog sprekender zijn echter tinten zoals Bleu de France, British Racing Green en Rosso Corsa — want de meest iconische kleuren dateren terug naar de racerij van wel 100 jaar geleden.
Blauwe Fransen
De geschiedenis van merkgebonden kleuren begint namelijk bij de Gordon Bennett Cup van het jaar 1900, de eerste internationale autorace die gehouden werd tussen landen in plaats van tussen individuen. De regels waren simpel: elk deelnemend team mocht tot drie piloten inschakelen die allemaal de nationaliteit van het betreffende land moesten dragen, en alle onderdelen van hun auto’s moesten in dat land gemaakt zijn.
Om de teams gemakkelijk van elkaar te kunnen onderscheiden werden de auto’s per land in een bepaalde kleur geschilderd. Duitsland kreeg wit toegewezen, de VS moest in het rood rijden, Franse auto’s werden blauw geschilderd en ons eigenste Belgenland nam deel in een gele auto. Daar ontstond dus voor het eerst een link tussen kleur en land — al is die vandaag enkel voor de Franse auto’s nog herkenbaar.
British Racing Green
Jaar na jaar namen er meer landen deel aan de Gordon Bennett Cup, en telkens moesten er nieuwe kleuren gekozen worden voor die teams. Voor Groot-Brittanië was dat aanvankelijk in 1902 olijfgroen, waarmee ze meteen de race wonnen. Het jaar nadien vond de wedstrijd echter plaats in Ierland en als gebaar naar de Ieren toe werden de Britse wagens geschilderd in het Shamrock Green van de Ierse vlag. Die kleur zou later uitgroeien tot het bekende British Racing Green.
Op de link tussen Italiaanse wagens en de kleur rood was het wachten tot 1907, wanneer een rode Fiat voor het eerst de Grand Prix van Peking naar Parijs won. De winnaar van die race was zelfs zo ‘Italiaans’ dat hij een omweg van zo’n 700 kilometer nam om te dineren in zijn favoriete restaurant. Later, in de jaren ’30, was het Duitse team dan weer zo ‘Duits’ dat het zijn witte kleur zelf veranderde in zilver, naar verluidt omdat het dan de stalen carrosserie van de auto’s onbeschilderd kon laten voor extra gewichtsbesparing…
Merken en kleuren
Heel wat van die nationale kleuren associëren we vandaag nog steeds onbewust met automerken. Zo is het geen toeval dat een Alfa Romeo of Ferrari rood hoort te zijn, Bugatti, Alpine en zelfs Peugeot hun auto’s vaak voorstellen in het blauw, heel wat conceptcars van Mercedes zilver zijn en je bijna elke Britse auto het liefste ziet in British Racing Green. Zelfs op een klassieke Land Rover hoort trouwens een groene laklaag, maar dat ligt er dan weer aan dat er tijdens zijn ontwikkeling net na Weredloorlog 2 enorme overschotten aan militaire groene verf bleken te zijn.
Tegenwoordig worden de meeste auto’s echter in honderden verschillende tinten aangeboden, en het is niet altijd de meest traditionele die de mooiste blijkt te zijn. Denk maar aan het inmiddels iconisch geworden Guards Red van Porsche of Renaults Liquid Yellow waarin tegenwoordig de RS-modellen gepresenteerd worden.
Welke kleur vinden jullie het beste bij een bepaald merk of model passen?
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen