Je had het misschien al gezien op onze Facebookpagina dat we deze Clio niet bij ons hebben getest maar in de prachtige streek rond Firenze. Bij aankomst stond er behalve het zeer goede weer ook een bende Clio’s ons op te wachten. De rode werden voorzien van 1.5 dCi’s en de gele van de nieuwe 0,9 tCe motoren, beide zeer interessante motorisaties. We kozen voor het rode exemplaar en vertrokken voor een prachtige rit van om en bij de 210 kilometer. Stadsverkeer, autosnelweg en natuurlijk de vaste portie heuvels en valleien. Deze rij-impressie zullen we van start gaan met wat voor beide wagens hetzelfde is...

Het uiterlijk... wat een verschil! In een babbel met de linkerhand van Laurens van den Acker blijkt dat hij zich volledig kon laten gaan. Natuurlijk was het DeZir-concept een grote bron van inspiratie. Dat zie je bijvoorbeeld terug aan de kont van de Clio. De designers konden ook “verborgen” handgrepen voor de achterportieren toepassen en zo krijgt iedereen zijn zin mét een goed resultaat. Het design rond de nieuwe Clio valt in de plooi met de rest: Een groot logo vooraan, centraal geplaatst. Qua afmetingen is de Clio groter geworden; 24 mm breder, 35 mm langer en wel 45 mm lager. De clio ziet er sportief uit. Zelfs een standaard wagen mag er zijn. Duidelijk sportief door de kleine opening tussen de wielkast en de banden en de wielen die zo goed als “flush” staan met de wielkast.

Het interieur is ook radicaal onder handen genomen. De vorige Clio was op dat vlak zeker niet de modernste, jeugdigste of friste. Dat is allemaal verleden tijd. Zo zien we een strakke wijzerplaat en voor zijn segment mooie materialen, de radio/navigatie is in tablet-stijl mooi ingewerkt. Hou wel even in gedachten dat “looks before quality” staan in deze Clio. Dat kregen we bijna letterlijk te horen op een vraag over het interieur.

Om helemaal mee te zijn met zijn tijd staat hier één woord centraal: Personalisatie. Je kan kiezen uit vijf thema’s voor het exterieur, enkele dak-stickers, kleuren voor de velgen, zeven kleurencombinaties voor het interieur en vier uitrustingspakketten. In principe zou geen enkele Clio dezelfde worden maar de creativiteit van de mensen is niet altijd even ongebreideld. Daarom lanceerde Renault ook de “onmisbare” Clio Configurator voor op de iPad. Elke concessie zal trouwens over een iPad beschikken waarmee ze de klanten met wat extra flair een nieuwe Clio kan laten samenstellen. Een gehypte optie is het R-Link systeem. Een Android gebaseerde multimedia/navigatie waar men allerlei applicaties kan voor downloaden. Het systeem was niet aanwezig voor een test maar echt aantrekkelijk lijkt het ons niet. Net zoals het Bass Reflex systeem, dat is een vrij waardeloos detail dat de luidsprekers zou moeten opwaarderen. Niets van te merken.

Het comfort in de Clio’s is er op achteruit gegaan. Voor de sportieve rijder is er geen enkel probleem maar hou je van een zachte rit dan gaat de Clio je teleurstellen. Dit door een hard afgeveerd onderstel en harde zetels. Achterin heb je het niet beter. De zitbank staat redelijk ver naar voor en beenruimte is vrij schaars. De kofferruimte is met zijn 300l zeker niet klein. Aan je veiligheid is natuurlijk ook gedacht, de Clio 4 scoort hier natuurlijk 5 NCAP sterren en de “best in class” sticker.

Het aangenaamste en sterkste punt is het rijgedrag van de Clio. De auto werd enorm verbeterd op dat vlak (in het achterhoofd houdende dat dit totaal geen sportieve versie is). Doordat hij breed en laag op zijn poten staan is de wegligging zeer goed. Hij heeft zelden last van onderstuur, zelfs met de suffe eco-bandjes. Overhellen doet hij ook niet. De schokdempers en veren zijn ook perfect afgestemd op een scherpe besturing, de recovery-tijd is minimaal. Op de autosnelweg doet hij het goed maar de vreugde wordt een tikkeltje gedrukt doordat er toch wat windruis de cabine binnendringt.

De Clio is voorzien van drie nieuwe motorisaties. De Energy TCe90, een turbo drie cilinder motor met 0,9l inhoud. Die is goed voor 90 pk en een maximum koppel van 135 Nm. Dat koppel is goed en vooral vroeg voelbaar. Hij klinkt zelfs tamelijk agressief. Een stapje hoger is de TCe120. Dat is een, je raad het al, 120 pk sterke viercilinder met 190 Nm. Pluspunt is dat deze motor altijd gekoppeld is een een EDC gerobotiseerde versnellingsbak. Rij je liever met een diesel dan krijg je nog meer waar voor je geld. De dCi90 is voorzien van 220 Nm. Die hoor je wel iets harder werken maar is qua rijplezier zeker niet verbonden aan de diesel-minpunten. In zijn zuinigste vorm verbruikt deze slechts 3.2l bij een CO2 uitstoot van 83 g/km. Althans op papier. Wij deden ons best en geraakten slechts bij de 4.9l. Bij sportief rijden (Bergweggetjes, wat wil je nu Renault...) dan steeg het verbruik naar de 8,6 liter. Bij een meer gedetailleerde wegtest zullen we een iets exacter verbruik verkrijgen. Ook deze diesel is te combineren met de EDC-transmissie. Onze persoonlijke voorkeur gaat naar de 1.5 dCi, die kost je jaarlijks 208,43 euro aan rijtaks en heeft een BIV van slechts 61,50 euro.

De 0,9 TCe is zeker niet slecht, vooral voor je portefeuille! Beginprijs 14.300 euro. Testverbruik van slechts 4.5 liter, BIV slechts 61,50 euro, verkeersbelasting 92,27 euro. Een motor die je toch eens moet gereden hebben. Klein maar toch potent! (Gegevens onderaan horen bij de TCe90)

Met dank aan Renault BeLux