"De beste OPC", wat toveren we nu uit onze hoed. Even het een en ander toelichten dus. De OPC-afdeling bij Opel heeft al wat ervaring in de vingers. Om het Duitse merk wat meer cachet te geven, richtte Opel in 1999 het Opel Performance Center (OPC) op. Vandaag zijn we 14 jaar verder en komen die jaren ervaring tot hun recht in de gespierde Astra OPC.

Niet alleen onder de kap zitten er spierballen, ook de looks zijn stevig. We kunnen de designtaal van de OPC-afdeling wel waarderen. Deze Astra OPC ziet er tegenover zijn basis-variant echt lekker dik uit. Vooraan zorgt de nieuwe bumper met chromen omlijste luchthappers voor een sportieve aanblik.

Achteraan wordt het helemaal gemeen met twee trapeziumvormige (door sommige op de redactie ook wel trapezoïdaal genoemd) uitlaatpijpen, dikke kont, brede wielkasten en een uit de kluiten gewassen spoiler op het dak. Optioneel kan je trouwens voor een nog groter exemplaar gaan. Al geraak je dan bijna geen enkele parkeergarage meer in. Standaard krijg je 19 inchers mee, optioneel plaats Opel 20 inch velgen onder je Astra OPC. Daarvoor moet je wel inboeten op comfort, maar dat doe je in dit segment altijd.

Binnenin herinnert alles je aan de Opel-badge op de snoet, maar dat is uiteraard geen straf. Alles zit prima in elkaar, de optionele sportstoelen zitten prima, het stuur is goed verstelbaar en met de OPC-knop ingeduwd verander je de sfeerverlichting naar een sportiever rood - al kan je dat laatste op een gewone Astra ook. Vergeet trouwens niet dat knopje na elke start op te zetten, standaard start de Astra OPC in eco (jaiks).

De middenconsole blijven we rommelig vinden maar verder zijn de details die Opel voor de deze OPC-variant voorzag erg leuk te noemen. Enkele badges maar ook een mooie blauwe stiknaad die door de stoelen en het stuur glijdt. Dat blauw is uiteraard exact hetzelfde blauw als het exterieur, een kleur die luistert naar de naam "Arden Blue".

En dan het betere werk, de 2.0 turbomotor in het vooronder met niet minder dan 280 pk en 400 Nm koppel. Volgens redacteur Yves is dat 100 pk te veel, maar in deze 1.550 kilogram zware OPC is dat best gewenst. De sprint naar 100 km/u doet hij in zes seconden, al lijkt dat door de beleving zelfs iets sneller. Het grote gebrul zoals de Mégane RS krijg je niet, maar je blijft auditief verwend.

Opvallend trouwens dat de Mégane RS, ongetwijfeld de referentie in dit segment, 200 kilogram lichter is dan de Astra OPC. Daardoor doet die met minder vermogen en koppel een even snelle sprint naar de 100 km/u. Deze Astra OPC is volgens Opel wel de snelste met een topsnelheid van 250 km/u. Vergeleken met de Mégane RS is de Astra OPC wel veel gebruiksvriendelijker en dagdagelijkser ( bestaan die woorden in dit segment wel? ).

Het grote probleem bij voorgaande OPC modellen was het vermogen dat vaak zijn weg niet vond via de voortrein. In de Insignia OPC werd dat probleem opgelost met vierwielaandrijving, in de Astra OPC moest een andere oplossing gevonden worden. Die oplossing is een combinatie van een HiPerStrut-voorwielophanging, een mechanisch differentieel (!) en het gekende Opel FlexRide.

Daardoor rijdt de wagen erg gebalanceerd en kan je heel snel korte bochten nemen zonder dat de Astra zijn evenwicht verliest. We hebben de hot hatch niet over een circuit geragd, maar we zijn er van overtuigd dat je met de Astra OPC belachelijk hard door de bochten kan scheuren. Om alles tot stilstand te brengen ging Opel samenwerken met Brembo en schroefden ze er kleppers van remschijven op (355 mm). Remmen die van zodoende kwaliteit zijn dat de Astra OPC even snel, en hard, remt als een Porsche 911. Daarmee weet je dat de OPC-afdeling het meent en dat Opel een serieuze speler wil worden in die snelle hatch markt.

In Nederland trokken ze aan de alarmbel bij de lancering, want daar is deze OPC met zijn 43.000 euro echt enorm duur. Gelukkig is ons Belgenland hier wat verdraagzamer in en betalen wij minstens 30.950 euro. Daarmee is hij we zo'n 1.000 euro duurder dan de Mégane RS. De OPC die wij testten kreeg een tiental opties mee. De belangrijkste daarvan zijn de 20 inch velgen (300 euro), de metaalkleur (550 euro), de lederen bekleding (2.500 euro) met ergonomische AGR-zetels, LED-verlichting (300 euro) en het Sight-Light pack (150 euro) met de nodige automatische verlichting etc...

Voor 35.000 euro heb je dus een prima uitgeruste Astra OPC. Veel geld voor een hot hatch, en daarmee is ook het grootste probleem van dit segment aangekaart. Misschien is het wel TE veel voor dit segment waarin vooral speelgoed wordt verkocht.