Ghibli dus. Toegegeven, misschien niet de meest inspirerende naam maar het klinkt alleszins beter dan A6, 5 Reeks of E-klasse. Als we de geschiedenis er even bijhalen zien we dat de laatste Ghibli dateert van 1997. Al kan je moeilijk van een opvolger spreken. Die laatste was namelijk een coupé. Het gaat hier dus eerder om naamrecyclage.

Het is een Maserati die er is gekomen om een alternatief te bieden voor de meest potente versies van de Audi A6, BMW 5 Reeks, Mercedes E-klasse en ach, waarom niet, de Lexus GS en Jaguar XF. Wil je in dat segment meekunnen moet je natuurlijk over een dieselmotor beschikken. Dat hebben ze daar in Italië ook, een stevige V6 turbodiesel met 275 pk.

Maar goed, in een echte Maserati hoort maar één ding. Juist ja, benzina. In Ghibli-land krijg je daarvoor wederom een drieliter V6 ter beschikking. Standaard met 330 pk en in S-trim maar liefst 410 pk. Daarmee rij je dankzij de Q4-vierwielaandrijving in 4,8 seconden naar de honderd en knal je de Duitsers het snot voor de ogen met een topsnelheid van 284 km/u.

Yoga beoefenaar

Met de souplesse van een yogaleerkracht doet de Ghibli alles wat hem gevraagd wordt. Met de 8-bak automaat van ZF is het mogelijk om een verbruik te behalen van amper 9 liter. Al is dat, toegegeven, wel bij 120 km/u met cruisecontrol. Het gemiddelde verbruik blijft steken op 11-12 l/100km. Kan je niet van je Sport-knop afblijven dan moet je je niet verbazen over 15-16 l/100km. De 7de versnelling is prima voor Belgisch gebruik. Nummertje acht is enkel nuttig bij 'High Speed Journeys', zoals Maserati het zelf zegt. 200 km/u bij nog geen 2.500 toeren, het kan.

luidkeels

Het allergrootste pluspunt van de Ghibli is het geluid dat uit de vier pijpen komt. In normale stand hoor je subtiel dat je met Italiaans vermogen op pad bent. Zet je hem in sport dan gaan er kleppen open. Dat klinkt eerder als een by-pass van de uitlaat in zijn geheel. Een prachtig geluid, voorzien van alle nodige plofjes en roffeltjes. De invloed van de broertjes uit Modena is duidelijk aanwezig. Al bij al is het een enorm verslavende klank die de Ghibli duidelijk een Maserati maakt. Het leukste is gewoon vol op de gas gaan en de wagen zelf laten opschakelen bij 7.150 toeren. Dan komt er een knoert van een knal uit die langer duurt dan het opschakelen zelf. De lange verzetten zorgen voor een groot snelheidsgevoel waar het koppel tot zijn recht komt.

Italiaanse inspiratie

De Ghibli is vooraan bekeken Italiaans en het achtersteven is eerder een mengeling van Italiaans/Amerikaans. Met net geen 5 meter, een breed achterwerk en een zeer agressieve snuit komt hij to-the-point over. De Tipo 61 en de Birdcage zijn maar enkele inspiratiebronnen die Giovanni Ribotta gebruikte om zijn digitale tekenpen richting te geven. Je zou misschien zelfs kunnen zeggen dat de Ghibli er beter uitziet dan zijn grote broer, de Quattroporte. Iets duurdere en grotere concurrenten zoals de BMW 6 GranCoupé en de Mercedes CLS zijn echter nog steeds een stapje verder.

Interieur

Tjah… Op het eerste zicht ziet het er allemaal geweldig uit. Kijk je dichter, dan is het duidelijk dat de fout-toleranties iets hoger zijn dan bij de Duitsers. Zo stoorden we ons aan de hardplastic middentunnel, de krakende geluidjes van de gordels, het geluid van de deuren die sluiten en de ramen die elektrisch op en neer gingen. Geen al te grote fouten maar echt premium? Nee, daar moet de Maserati forfait geven. Let wel, wie royaal is wat betreft opties kan ervoor kiezen werkelijk elk plastic paneel te laten overtrekken met leder. De “Poltrona Frau” zetels zijn comfortabel maar missen de sportieve opties als aanpasbare lendensteun en kantelend zitvlak. De schakelpook lijkt qua werking op de joystick van BMW maar zit in een ietwat ongepaste basis. Ook de aircobediening ziet er wat te plastiekerig uit om premium te zijn.

Wat wél een positieve vermelding krijgt is de wijzerplaat en het infotainment-systeem: de wijzerplaat is mooi vormgegeven en beschikt nog over échte tellers voor de twee relevantste zaken. Het multimedia- en navigatiesysteem laat zich zeer simpel bedienen. Zo goed als alle on-board-functies bedien je via het grote 8,5” scherm. Opmerking is dat de GPS app er één van Garmin is en zich makkelijk laat bedienen en indien nodig relatief goedkoop laat updaten via het SD-kaart-slot.

praktisch

Noem het een sportwagen met het gemak van een stationwagen. De kofferruimte is 500 liter groot en beschikt over een tweedelig neerklapbare achterbank voor de iets grotere spullen. Die achterbank is trouwens prima geschikt om twee (of 3 als-het-moet) passagiers te vervoeren, echter missen deze toch wat beenruimte. Alleszins meer dan wat het exterieur doet vermoeden.

Conclusie

De Ghibli is een stevige poging van Italië om het de Duitsers moeilijk te maken. Echter teert hij vooral op de badge en op emotie. Voor de afwerking en finesse zit je nog altijd beter in het land van de braadworst. Wie op zoek is naar iets totaal anders zal alleszins zijn gading vinden bij deze kleine Maserati. En dankzij de diesel wordt hij ook nog eens bereikbaar voor een groter publiek.