Een tijd geleden bracht elk zichzelf respecterend merk een berline- en hatchbackversie van zijn middenklasser uit. Een breakversie was bijkomstig, dat waren destijds vooral verhuiswagens. De breaks werden belangrijker waardoor de meeste merken de berline-met-vijfde-deur lieten vallen in het voordeel van de lifestyle breaks. Met de Mercedes CLS werd daar op hoog niveau een mouw aangepast. De wagen kan waar een Opel Vectra of Ford Mondeo al jaren aan bezig is. De hatchback terug populair maken. Audi kan als concurrent niet achter blijven en lanceerde – weliswaar een trapje lager, de A7 Sportback volgt als échte concurrent – vorig jaar een Sportback op basis van de A5 coupé.
De magnifieke lijnen van de coupé werden grotendeels behouden, maar er werden twee deuren aan toegevoegd, waardoor achteraan twee – want slechts twee gordels – volwaardige plaatsen werden gecreërd. Nuja, volwaardig op voorwaarde dat je niet groter bent dan pakweg 1m80, of je bereid bent de reis een kwartslag gedraaid af te leggen. Dat is het grootste nadeel van dit soort wagens, de schijnbare plaats wordt beknot door de erg schuin aflopende daklijn. Ook het zicht naar achteren wordt beïnvloed door die schuine achterruit, waardoor het lijkt of er een overmaatse binnenspiegel in de wagen hangt voor een kleine ruit. De bagageruimte valt met zijn 480 l net tussen die van de A4 berline en A4 Avant in. Overigens is deze A5 Sportback precies even zwaar als een A4 Avant.
De plaats van de bestuurder is nog steeds de beste plaats, ook omdat de volledige cockpit op de bestuurder is gericht. Als passagier kan je wel genieten van de afzonderlijk instelbare airco, maar de rest van de instrumenten zijn toch vooral naar de bestuurder gedraaid. Het draaien aan de centrale bedieningsknop gebeurt overigens nog steeds erg Audi-gewijs en tegendraads. Het duurt een tijdje voor je met de instellingen op weg bent. Het lijkt ook of er geen einde komt aan de menu’s, steeds weer draaien aan de centrale knop, op een toets duwen, een andere toets duwen en weer draaien aan de centrale knop. De hoop knopjes op de middenconsole zorgt er ook voor dat je af en toe in het verkeerde menu belandt, wanneer je iets wil ingeven terwijl je op het verkeer let.
Tussen al de knopjes vinden we de schakelpook van de Multitronic-bak. Dat is Audi’s benaming voor de meer bekende CVT-bak. De bak heeft geen moeite met de 143 pk van de 2.0 turbodiesel en het schakelen verloopt haast onmerkbaar. De motorisatie is best okee al krijgt ie het wel wat lastig bij een volledige belasting, zodat het woord Sportback niet echt van toepassing is op deze versie. Wil je wel een volledig volgestouwde Sportback door de bergen sturen, raden we een hogere motorisatie aan. De 2.0 TDI schiet vlot uit de startblokken, al heeft de Multitronic bij koud rijden tijd nodig om aan te pikken, zodat het soms lijkt alsof je in neutrale stand gas aan het geven bent. De zomersportbanden die gemonteerd waren op ons testmodel waren een foute keuze bij dit winterweer, waardoor het gaspedaal best met fluwelen voet bediend werd om niet door te slippen.
De motor is stil, al missen we in deze viercilinder wel het V6-gesnuif uit de grotere blokken. De wagen laat zich makkelijk door de bochten sturen, iets wat je wel van een Audi verwacht, maar het lijkt erop dat de configuratie 2.0 TDI met Multitronic zich pas echt thuisvoelt op de snelweg. Daar zie je ook het verbruik dalen naar zowat 7l/100km. Onze testperiode was eerder kort en intensief, dus dat laatste cijfer is niet echt een referentie te noemen.
De ingenieurs die verantwoordelijk waren voor het onderstel hebben het woord Sportback dan weer wel letterlijk genomen. De ophanging is vrij hard afgeregeld en enkel in optie is er een mogelijk om zelf een keuze in hardheid te maken (Audi Drive Select). Het lijkt alsof je met een lekkere sportkar rijdt, toch werken de motor en het comfortabele interieur dat gevoel tegen. Het resultaat is dat je als comfortabele cruiser erg vaak de oneffenheden in de weg voelt.
Is de A5 Sportback gelijk aan de A4 Avant in gewicht, dan is hij dat evenzeer in de prijs. Die begint op 32.950 euro voor de 2.0 TFSI 180pk. De basisprijs van onze testwagen ligt op 39.710 euro, iets wat we gerechtvaardigd vinden, vanwege zijn mrketing-roeping en afwerkingskwaliteit. De wagen was voorzien van een aantal leuke opties (o.a. Xenon Plus koplampen, headlight assistant, pack ‘Intenso plus’) die die schappelijke prijs al snel de hoogte in drijven. Vooral de vraagprijs voor de speciale Misano rode pareleffect kleur (919 euro) – die de wagen ook weer een wat sportiever uiterlijk geeft – vonden we erg hoog. Vooral omdat we de kleur erg vonden gelijken op de rode kleur van de VW Polo, die we eerder testten.
Wie geen Multitronic-bak wil, is aangewezen op de 2.0 TDI met 163 of 170 pk of op een grotere cilinderinhoud. Daar bestaat de mogelijkheid te kiezen voor een manuele bak. Naast de 143 pk-versie uit onze test is er ook een fiscaal vriendelijker 136 pk-versie in het aanbod opgenomen tegen dezelfde prijs. De optielijst bij Audi is steeds een item waar je best wat tijd voor neemt om niets te vergeten. De toevoeging ’S-Line’ duidt vooral op wat extra opsmukwerk; inlegplaten in de deurdorpels, hier en daar wat S-line logo’s, een 18” velg in plaats van 17” standaard en sportzetels.
De Audi A5 Sportback is een overbodige auto, daarover kunnen we het eens zijn. Maar als we rondom ons kijken, zien we dat alle wegen bevolkt worden door overbodige SUV’s en dergelijke meer rijdt, dus kan je maar beter een originele wagen kiezen. De Audi-mensen zagen dat goed en de marketing-afdeling gaf de wagen nog een leuke naam mee. Voor mij hadden ze hem even goed A4 hatchback mogen noemen, alleen had de wagen dan niet zoveel aandacht gekregen. Het enige puntje waar we wat minder over te spreken waren, was de harde afstelling van de ophanging. Die past niet bij het beeld dat Audi van deze A5 Sportback opgooit. Verder is de wagen de perfecte Audi A5 Coupé voor mensen-met-een-gezin die willen laten zien dat ze trendgevoelig zijn. Hoewel, de kinderen uit zulke lage wagen tillen is ook niet altijd even eenvoudig. Het blijft tegelijk een wagen waar je niet op uitgekeken raakt, net zoals zijn coupé-broertje. En misschien maakt dat de wagen net niet overbodig...
Tekst: Sven Geiregat
Foto's: Joeri Mertens
Met dank aan Audi voor de testwagen
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen