Rijtest: Volkswagen Touareg Hybrid (2010)

Groen imago is eigenlijk wat te positief, want onder de kap van deze Touareg Hybrid schuilt nog steeds een 3.0 V6 benzinemotor met 333 pk, bekend uit Audi's S4. Daarnaast - of liever: daarachter - bevindt zich ook een elektromotor die 47 pk voortbrengt. Een totaal gecombineerd vermogen van 380 pk en 440 Nm dus, stevige cijfers voor wie een kleine hybride-combinatie van pakweg Toyota gewend is. De elektromotor zit er niet enkel voor de show in, tot snelheden van 60 km/u kan je gedurende korte tijd (zowat drie kilometer) elektrisch rijden, de e-mode zorgt ervoor dat je optimaal van de elektrische motor gebruik maakt. Wanneer je geen vermogen vraagt, is de hybridemodule in staat om de benzinemotor los te koppelen van de aandrijving, waarbij de naald van de toerenteller ostentatief naar de 0 terugzakt, geen benzineverbruik dus. Er ontbreken enkel nog bloemblaadjes die uit de uitlaat fladderen. Ook bij stilstand maakt Volkswagen gebruik van een start/stop-systeem, waardoor je geen benzine verbruikt. Dat verbruik over heel de rit valt wel mee, want ook bij het aanspreken van de V6, bleven we gemiddeld op 10,6 liter per 100 km. Twee liter meer dan aangegeven door de constructeur maar minder dan we van dit vierwielaangedreven bakbeest hadden verwacht. Het elektrisch rijden doe je best met fluwelen handschoen want zodra je het gaspedaal wat te diep induwt, springt de benzinemotor bij. Dat je wel erg langzaam optrekt als je elektrisch rijdt, is op zich een beetje vreemd, aangezien de elektromotor al van bij het begin over zijn piekvermogen kan beschikken, daar waar de benzinemotor dat moet opbouwen.

Voor de terreineigenschappen verwijzen we je graag door naar onze eerste kennismaking, waar we de Touareg in een zandgroeve konden beproeven. Tijdens deze hybride-test bleek dat de Touareg ook elektrisch offroad kan gaan, al heb je ook daar het nodige geduld voor nodig. Met de 4Motion-versie kan je kiezen tussen een comfort-, normal-, of sport-stand, en kan je kiezen of je on-road of off-road inschakelt. De eerste drie instellingen zorgen voor een verschil in rijhoogte, afvering en in de versnellingsbak. De laatste twee dienen om een verschil in het differentieel te bekomen. Dat differentieel kan je ook sperren, al kan dat (uiteraard) enkel in offroadmodus.

Behalve de logo's in het radiatorrooster en onder het achterlicht is er buitenom niets dat er op wijst dat je met een hybride wagen odnerweg bent. In het interieur merk je dat alleen aan de e-mode-knop op de middenconsole. Ook heeft de boordcomputer een extra scherm waarop je je verbruik en regeneratie van energie kan aflezen en waarop je de energiestroom kan bekijken. Leuk voor eventjes, maar al bij al een wat overbodig gadget. De accu's van de Touareg Hybrid worden onder de koffervloer geplaatst, waardoor geen reservewiel kan meegenomen worden.

De Touareg is over het algemeen verbeterd, want hoewel lengte en breedte toenamen, slaagde Volkswagen erin om het gewicht met 280 kg omlaag te brengen. De hybride module voor deze Touareg zou daar slechts 55 kg aan toevoegen.

De Touareg Hybrid is de duurste van het Touareg-aanbod. Met zijn 79.000 euro is hij 4.000 euro duurder dan de dikste TDI, de 4.2 V8 met 340 pk. Hij stijgt zelfs 27.000 euro uit boven de basisdiesel en de enige andere benzinemotor in het aanbod. Gaan we naar andere hybride-concurrentie kijken, dan zien we dat de Porsche Cayenne Hybrid (zijn tweelingbroer) 2.000 euro duurder is. Wie in dezelfde klasse kijkt, ziet de BMW X6 ActiveHybrid (4.4 V8, 408 pk, 600 Nm) voor 107.000 euro in de catalogus staan. Een Lexus RX 450h (3.5 V6, 250 pk, 317 Nm) heb je al voor 61.850 euro, een andere klasse maar wel dezelfde filosofie. Voor de Audi Q5 Hybrid, die net is voorgesteld, zijn nog geen prijzen bekend.

Deze Touareg Hybrid is een doorontwikkeling van de hybride-module die Volkswagen op de eerste Touareg introduceerde. Weinig verschilt hij niet, al lijkt hij meer voordeel te halen uit de gewichtsbesparing bij de modelwissel. Erg veel verkopen schrijven we hem niet toe, voor Volkswagen is dit meer een uitstalraam voor het tonen van 'groene' technologie. Dat tweelingbroer Porsche Cayenne dezelfde hybride-combinatie onder de carrosserie krijgt, lijkt ons veel interessanter voor de koper. Daar lijkt dat 'iets groenere' imago meer te kloppen en zou de koper wel eens gelokt kunnen worden door een theoretische uitstoot die lager ligt dan de andere modellen. Voor Volkswagen zal het waarschijnlijk nog duren tot ze een soortgelijke hybride in een kleiner model pompen, alvorens de consument zulke wagens als serieus zal beschouwen. Tot dan geeft het ons eerder een 'kijk eens hoe groen we kunnen zijn'-beeld. In het dagelijks gebruik lijkt de hybride-technologie erg goed uit te spelen in de file en in de stad. En laat dat laatste nu net de plaats zijn waar deze SUV niét gewild is.

Tekst: Sven Geiregat

Foto's: Nathan Gevers

Met dank aan Volkswagen Import voor de testwagen