Kort uitgelegd: Focus RS en de Revoknuckle

Dat 300 pk in een voorwielaangedreven auto een garantie is voor het zogenaamde 'torquesteer' weet zowat iedereen maar waarom de nieuwe Focus RS daar geen last van zou hebben ligt minder voor de hand. Het antwoord van de Ford ingenieurs op dit probleem is de 'Revoknuckle'. Als je denkt dat dit een of ander boksijzer of iets dergelijk is moet je toch echt verder lezen en je kennis bijschaven.

Eerst en vooral moeten er één begrippen verduidelijkt worden:
Torquesteer: veel mensen noemen iedere oneffenheid en verstoring van het stuurwiel nogal snel torquesteer terwijl dit vaak niet het geval is. Je kan enkel spreken van torquesteer wanneer er een ongelijke verdeling is van de kracht van de motor over de voorwielen. Hierdoor gaat het wiel met meer grip en kracht tegen de stuurinrichting inwerken wat je dus voelt in het 'trekken' aan het stuur.

Ford wil dit dus drastisch verminderen door de Revoknuckle. Eigenlijk berust deze hele uitvinding simpelweg op het principe van last en lastarm. Hoe kleiner de afstand van steunpunt tot de last, hoe minder kracht er nodig is om de last op te tillen. Hetzelfde geld voor de machtarm, hoe langer hoe beter.

In de praktijk maakt men de afstand tussen het schanierpunt van het wiel en de effectieve aansluiting op het wiel (King Pin Offset of lastarm) zo klein mogelijk. Zo worden de krachten van het wiel naar de stuurinrichting geminimaliseerd. Door de verbinding met de onderste draagarm apart te maken van het stuurgewricht worden de spelingen op de hele fusee opstelling verminderd.

Zo ziet het er dan in de praktijk uit, de Revoknuckle is het grote metalen stuk waaraan de wielnaaf (grote ronde schijf) is aan bevestigd, samen met de L-vormige constructie linksboven.

Meer info mét video vindt je op Autocar