Rijtest: Honda CR-Z 1.5 i-Vtec GT Edition

De CR-Z die we vandaag voor u presenteren is een gefacelift model. Zowel uiterlijk als motorisch zijn er aanpassingen gemaakt maar niemand die het zal zien, tenzij je oprichter bent van het "www.honda-cr-z-forum.be". Laten we bij het uiterlijk beginnen: De looks zijn een perfecte mix van de huidige hybride Accord en de oude CRX. Een gewaagde KAMM-kont en een uitdagende neus maakt dit voor velen een twijfelgeval. Vinden ze hem nu mooi of lelijk? Laten we vertellen dat de meesten dit wel kunnen smaken. De bumperpartij verschilt een klein beetje net zoals de 17 inch Diamond-Cut velgen die nu standaard zijn.

Image

Hybride / Sport

Motorisch is het al even subtiel. De hybride krijgt voor 2013 een boost in vermogen. Van 122 pk naar 130 pk. Die winst haalt men niet uit de 1.5 liter 4-cillinder benzine motor maar uit een update van de elektro-hulp-motor. Dat is nu een 15 kW model ipv 10 kW. Goed voor 190 Nm koppel in totaal. In de realiteit voelen we niet direct verschil maar de rit is zonder meer aangenaam te noemen. De versnellingsbak van de CR-Z heeft lange verhoudingen en mits je de motor hoog in toeren houdt resulteert dat in een vinnig karakter. Dit is een hybride die men vrijwel nooit zal gebruiken voor zijn Eco-aspect. Zuinig is hij wel maar dat is eigenlijk iets waar je niet aan denkt. De motor maakt een bijna grappig brommetje in lage toeren. Op het stuur zien we een S+ knop, indien je powermeter genoeg “Sport+ bars” vertoond dan kan je de knop indrukken en gebruik maken van een soort KERS-systeem. De elektromotor krijgt dan een stroomstoot voor een kortstondige acceleratieboost. Verwacht echter geen wonderen. Er waren momenten dat we niet wisten of er nu effectief een functie achter de knop zat.

Image

Back from the future

Dat stuurtje zelf is trouwens fan-tas-tisch. Klein, goed van diameter en lang niet het enige dat positief is van het interieur. Kijken we verder dan vinden we net zoals in de Civic een heel moderne indeling van de (vele) knoppen, wijzerplaten en apparaten. Je gaat lachen bij het volgende maar kijk en vergelijk zelf. Voor de bestuurder zijn er links en rechts twee vooruitstekende controlepanelen, net hetzelfde als in de Ferrari 458 Italia. Uiteraard is dat ook het einde van de gelijkenissen tussen beide wagens. De zitpositie is perfect en als je het contact voor de eerste keer aanzet dan voel je je net Marty McFly. Alleen nog een Flux Capacitor naast je en je kan time travellen. In plaats van een Flux Capacitor vinden we een doorgang voor de passagiers op de achterbank. Op papier is dit een vierzitter maar tenzij je achterbankpassagier een mopshond of ander mini-rashondje is vrezen we ervoor dat je passagiers daar comfortabel kunnen zitten.

Iets waar we ons aan stoorden was het feit dat de start/stop-functie niet uit te schakelen valt. Voor elk verkeerslicht valt hij stil. In tegenstelling tot vele wagens valt hij stil als hij in zijn vrij staat tegenover de koppeling. Wil je de motor aanhouden moet je dus in eerste blijven en de koppeling indrukken. Velen doen dit al vanzelf maar dat vraagt toch een gewenning.

Image

Rijden, niet knallen

Het rijden zelf is sportief: zitpositie laag, veren hard, chassis stug, remmen sterk. Dit resulteert in een klein scheurijzertje dat snel door de bochten kan. Harder dan je zelf wilt want er zit een soort van waggeltje in bij hogere snelheden dat niet echt vertrouwen opwekt. Wat kan helpen is na de aanschaf meteen een setje deftige banden laten monteren en de originele bijhouden voor later als je uit je speelperiode bent.

Image

Kortom, de CR-Z valt op door zijn looks, kan de bestuurder bekoren maar verwacht geen wonderen op sportief vlak. De 1.5 l leeft graag in de hogere toeren maar dat druist dan weer in tegen zijn hybride-badge. Als je een score van 1 tot 10 moet gebruiken geven we hem een 6,5/10.