Stel, je wil een sportieve SUV en stel, het mag ook wel eens wat kosten. Stel dan ook nog eens dat je een hopeloze alternatieveling bent en je dus geen BMW M of Mercedes-AMG wil. Zou je dan eens geen Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio overwegen? En euh… zou je je dan niet beter beginnen haasten?
Pros
- Subliem stuurgevoel
- Heerlijk motorgeluid
- Bruikbaarheid
Cons
- Afwerking voor die prijs
- Hoog verbruik
- Geen Giulia Quadrifoglio
Wat is dit?
Dit is een Alfa Romeo Stelvio — inderdaad, die is er nog steeds — maar niet gewoon een Alfa Romeo Stelvio. Al sinds den beginne bieden de Italianen namelijk een heuse Quadrifoglio-versie van de SUV aan en die doet het net als de veelgeprezen Giulia Quadrifoglio met een V6 van de hand van Ferrari. Voor het er finaal mee gedaan is, kregen zowel Giulia als Stelvio nog een laatste facelift dus wat denk je: is dit dan het moment indien je er nog eentje wil kopen?
”Een Alfa hoort geen SUV te zijn”
Misschien wel want vraag het maar aan de lokale wijnboer: niéts rijpt zo goed met de jaren als een Alfa Romeo. Daarmee willen we niet alleen zeggen dat ze soms een paar facelifts nodig hebben om hun kinderziektes te genezen, maar ook dat hun design vaak pas helemaal geapprecieerd wordt nadat het een paar jaar in het straatbeeld wordt gesmaakt. Dat geldt met name voor de Alfa Romeo Stelvio, die als allereerste SUV van het merk op flink wat weerstand mocht rekenen. Die weerstand greep dan gretig zijn afgeronde design en zijn ietwat klein ogende wieltjes aan om hun punt te bewijzen: “een Alfa hoort geen SUV te zijn”.
Zeven jaar na datum — ja, zo lang is de Stelvio al op de markt — is driekwart van de nieuw verkrijgbare Alfa’s echter een SUV en blijkt de knapste van het trio nog steeds de Stelvio te zijn. Sterker nog: we dagen je uit om een SUV van een concurrerend merk op te noemen die er beter uitziet, vooral in vergelijking met deze Quadrifoglio-versie. Die krijgt zijn eigen, sportiever bumperwerk terwijl van te kleine wieltjes al helemaal geen sprake is dankzij standaard aanwezige 20-inchers. Wat wielkastverbreders erop, vier uitlaten eronder en een klavertjevier op de flanken, en je kijkt naar elegante sportiviteit zoals enkel de Italianen ze kunnen tekenen.
Ferrari min twee cilindri
Die elegante sportiviteit blijft ook na de facelift gewoon overeind en die facelift trakteerde de Stelvio Quadrifoglio op meer dan alleen een Tonale-signatuur in zijn koplampen. Daarnaast werd ook de motor onder handen genomen maar geen nood, want veel raakten de Italianen niet aan wat voorheen al zo goed was. Zo stijgt het vermogen van 510 pk naar… 520 pk. Dat vermogen komt nog steeds uit een 2.9-liter biturbo-V6 en die zit nog steeds gekoppeld aan een achttraps automaat met van die heerlijke schakellepels uit aluminium achter het stuur… O ja, en je kijkt hier nog steeds naar driekwart van een Ferrari-motor want kort door de bocht is die V6 gelijkaardig aan de V8 van pakweg de Roma, min twee cilindertjes.
Het resultaat zijn dan ook cijfers die een Ferrari bijna waardig zijn, maar dan in een Alfa Romeo SUV. Zo snelt de Stelvio Quadrifoglio naar de 100 km/u in 3,8 seconden en gaat hij nadien door tot een topsnelheid van 285 km/u. Het moet echter gezegd: die acceleratie en vertelt bij lange na niet de helft van het verhaal. De nadruk blijft hier namelijk liggen op het bochtenwerk en daarom trakteert Alfa Romeo beide Quadrifoglio’s sinds de facelift standaard op een sperdifferentieel op de achteras. In tegenstelling tot de Giulia kan de Stelvio ook nog eens een deel van zijn vermogen naar de vooras sturen, kwestie van nog meer grip op te zoeken.
Lesje in stuurgevoel
Nu zijn er wel meer concurrenten die uitpakken met een dergelijke receptuur maar geen — we herhalen: géén — van die concurrenten eindigt met zo’n smakelijk gerechtje als deze Stelvio. Deze Stelvio is zelfs zeven jaar na zijn lancering nog steeds een lesje in stuurgevoel, niet alleen voor andere SUV’s maar zelfs voor flink lagere modellen van andere merken. Hij vindt de perfecte balans tussen haarscherpe responsiviteit en natuurlijke souplesse zodat bij sportief rijgedrag elk van je bewegingen wordt omgezet in de koerswijziging die je bedoelde, zonder dat je nadien op de snelweg worstelt om comfortabel rechtuit te rijden… En dat zijn onderstel daarom zo strak is dat de voortrein bij traag manoeuvreren over zijn eigen bandjes schuift, neem je er wel bij.
Combineer dat dan met een heerlijk sonore motor die je trommelvliezen het liefste aan flarden blaast door zijn optionele Akrapovic-uitlaten, en het wordt niet veel beter dan dit voor de autoliefhebber… Tot je even wat rustiger wil rijden, wel te verstaan, want dan wordt het gedreun wel eens storend. Met de standaarduitlaten op zak zou je echter wel zonder problemen langere afstanden moeten overleven en ook de adaptieve ophanging helpt je daarbij een handje. In zijn sportieve rijmodus wordt die namelijk een tikje stugger maar middenin de ‘DNA’-draaiknop zit een apart knopje om de dempers ook in de sportstand te ontspannen. Een comfortsloep wordt de Stelvio daarmee niet, maar we kunnen bevestigen dat je zo kan rijden als een bezetene zonder je ruggenwervels te kneuzen over ons Belgische lappendeken.
8,8 inch en een kabel
We zeiden net nog dat het als autoliefhebber niet veel beter wordt dan deze Stelvio Quadrifoglio maar niemand is natuurlijk perfect, zelfs een Italiaanse schone niet. Je moet namelijk ook met het innerlijk van die Italiaanse schone kunnen leven en daar wringt misschien het schoentje voor deze Stelvio Quadrifoglio. Zo betaal je er minstens 98.192,99 euro voor en hoewel alles tegenwoordig wel steengoed in elkaar zit, voelen de materialen toch niet overal van dat niveau. Sinds de facelift heeft Alfa Romeo trouwens eindelijk een digitaal bestuurdersdisplay van 12,3 inch toegevoegd maar het infotainmentscherm blijft ocharme 8,8 inch groot, en voor Android Auto of Apple CarPlay heb je nog steeds een kabel nodig… En dan hebben we het nog niet over het verbruik gehad: zelfs al doe je het rustig aan, dan nog zit je aan 11 à 12 l/100 km.
Het grootste argument tegen de aankoop van zo’n Stelvio Quadrifoglio heeft echter niks te maken met zijn technologie of zijn materiaalgebruik, want dat argument heeft die zaken ook. Je raadt het al: een Stelvio Quadrifoglio is nu eenmaal niet even goed als een Giulia Quadrifoglio. Koop je dus een sportbak zo compromisloos als deze Alfa, dan is de kans groot dat je liever een Giulia wil. Wil je daarentegen per sé een SUV, dan ben je waarschijnlijk wat praktischer ingesteld waardoor je toch weer in de showrooms van de Duitse Drie uitkomt.
Conclusie
Dat brengt ons dus terug bij de vraag in onze lekker klikbare titel: moet je een Stelvio Quadrifoglio kopen, voor het ermee gedaan is? Wel, ja en nee. Dit is zonder twijfel de beste sportieve SUV in zijn segment en na al die jaren op de markt heeft Alfa Romeo hem alleen maar beter gemaakt. Dat hebben ze echter ook gedaan met de Giulia Quadrifoglio, die vanaf het begin al de betere rijdersauto van de twee was. Kortom: zoek je een kneitergoede sportieve SUV, koop dan een Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio. Voor zover ons advies.
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen