Rijtest: Kia Niro EcoHybrid (2017)

De Kia Niro Sense EcoHybrid GDi HEV 6-DCT. Laten we dat samen even ontleden: Niro, is de compactere broer van de Sportage. Een crossover met pittig uiterlijk vanaf basis. Sense? Eén van de drie mogelijke pack-configuraties en meteen de meest complete. Basis is de Lounge, tweede keuze de Fusion. EcoHybrid vervolgens is vrij duidelijk, we rijden met een hybride motor, de simpelste. Geen gehannes met plug-in kabels die we blijkbaar toch niet gebruiken na aanschaf van een plug-in hybride dus “gewoon” EcoHybrid volstaat.

Dan moet al een Kia-kenner zijn om te weten dat de GDi over benzinemotoren gaat en niet diesel. Dat er veel mensen dan ook “ah een diesel hybride ofwat?” antwoorden na we zijn volledige naam vertelden is geen wonder. HEV is nogmaals een vermelding dat een Hybrid Electric Vehicle is. En tot slot de 6-DCT, de 6-traps gerobotiseerde versnellingsbak waar de motor en elektromotor hun pk’s op kwijt kunnen.

Image

Basis?

De basis hebben we al overlopen. Nu we weten waar het over gaat kunnen we er commentaar op geven. De eerste kennismaking met de Niro is best aangenaam. In zijn Deep Cerulean blauwe kleurtje en 18” velgen ziet hij er stoer uit. Hier geen 4 LED-dagrijlichten zoals een Sportage maar strakke led-stroken in de koplampen. Fraaie snuiter. Kontmannen als we zijn lopen we ook even achterom, strakke details, spoilertje erop, coole licht-units en een accent-strip die het geheel wat pit geeft. Ja, voor ons kan hij dienen. Koffer open en spul opbergen, hey… dat moet met de hand. Geen elektrische kofferklep te krijgen op de hybride Niro. We nemen plaats op de bestuurderszetel, voelen dadelijk de vrij hoge zit positie en om goed te zitten moeten we maar 2-3 handelingen doen.

Image

Helaas vinden we geen positie in welke we met onze rug tegen de zetel kunnen blijven zitten én de gps of airco kunnen bedienen. Ligt het aan onze korte armen of staat die middenconsole vrij diep geplaatst? Nu we daar naar kijken… het oogt allemaal vrij sec. In ons geval zit er dan nog overal waar je kijkt grijs plastic. Blij kan je daar niet echt van worden. Het laat ons wat denken aan een oud Volvo-interieur met dat grijs… Gelukkig hebben we de Sense-uitvoering en kunnen we de zetelverwarming meteen in gang trappen want het is weer koud in België. Oh, jaa! Dit is een Kia, dus stuurverwarming hebben we ook. Vergeet basis maar.

Voorzichtig op de baan hè

Onderweg naar de Vlooybergtoren komen we op temperatuur en maken we ook kennis met alles moderne technologie die je ook in een betaalbare wagen kan krijgen tegenwoordig. Zo is er Drive Wise. Een radarsysteem dat voorliggers mee in het oog houdt en een waarschuwing kan geven dat de chauffeur voor jou wel heel dichtbij komt en indien je te langzaam reageert ook in jouw plaats kan remmen (AEB-systeem). In combinatie met Drive Wise heb je ook de adaptieve cruise control die keurig een geselecteerde snelheid kan bewaren alsook minimum afstand tussen de voorligger. Leuk maar in praktijk blijkt dat we gewoon op te drukke wegen rijden om er hiervan te kunnen genieten.

Image

Dat wil zeggen dat de Dode Hoek Detectie ook vrijwel continu zijn werk doet. Van rijstrook wisselen op de Antwerpse Ring is voor een systeem dan ook een hel. Rijvak Assistent om af te sluiten? LKAS, zoals het heet, heeft een camera vooraan en ziet de rijstroken om vervolgens te zorgen dat je’r binnen blijft. Dat werkt ook héél actief, het werkt echt maar soms komen we toch heel dicht op de rand en in een bocht wringt het ook vrijwel de hele tijd een beetje. Even wennen maar we hebben het maar laten aan staan. Oh ja, wil je gewoon van rijvak wisselen, gebruik dan je pinker, dan doet het ding allesbehalve moeilijk.

Zuinig elektrisch rollen

Deze EcoHybrid is in staat tot 120 km/u volledig elektrisch te bollen. We hebben héél veel naar het scherm gekeken om te weten wannéér we nu effectief elektrisch reden, wanneer hybride en wanneer op de motor of op beide. Gek genoeg rijden we ook op de snelweg soms volledig elektrisch. Dat komt vanwege een constante snelheid en een gering vermogen dat dan door de omstandigheden wordt gevraagd. Door de heel stille aandrijflijn is ook de benzinemotor vrijwel onmerkbaar zijn ding aan het doen, tenzij bij zware belasting. Dat is leuk, maar dan letten we natuurlijk extra hard op die rol- en windgeluiden. Jammer dat daar niet ietsje meer op is gelet.

Image

We rollen trouwens op Michelin Pilot Sport 3’s. Niet de minste banden maar sportief is deze Niro echt niet. Dit is een wagen die perfect zijn werk doet als je gewoon rustig bent op de baan. In tegenstelling tot wat je dan verwacht is de ophanging toch vrij stug en is de Niro bij een groen-licht spurtje wel héél snel weg door de (gecombineerde) 141 pk’s. Eén van de voordelen van een hybride aandrijflijn. Wij reden de Niro een ganse week en deden zo’n 500 km over 85% autosnelweg. Het verbruik zakte daardoor niet onder de 5.9 liter/100km. Binnen de bebouwde kom rij je echter wel het merendeel puur elektrisch rond en mits je de gaspedaal ook zachtjes aanraakt. Het verbruik zal zonder twijfel nog lager kunnen.

Praktisch Compact

Veel ruimte op de rijbaan neemt hij eigenlijk niet. Toch hebben we een kofferruimte waar we vlot twee vakantiegangers met de nodige maand-vakantie-bagage op Zaventem kunnen afzetten. Trouwens een vlakke laadvloer en 60/40 neerklapbare achterbank maakt hem een praktische stouwer. De batterij zit bij de Niro onder de achterbank en dus is er onder de platte laadvloer nog ruimte zat. De passagiers achterin zitten op alle drie de plaatsen comfortabel. Zachte zetels en niet te verticaal.

Image

Beenruimte is niet krap maar en niet ruim, gewoon voldoende. Vooraan zit je ook zeker niet slecht maar iets te hoog en de middenconsole, is zoals besproken in het begin van de test, te ver naar voren om comfortabel de apparaten te kunnen bedienen. Op het stuur en op het display in de wijzerplaat kan je ook al behoorlijk wat functies bedienen dus dat compenseerde een beetje.

prijs

Een Niro EcoHybrid met de meest complete uitrusting en een kek metallic kleurtje erop kost je 33.500 euro. De goedkoopste Niro EcoHybrid start met de Lounge bij 26.390 euro. Tussenin vinden we nog de Fusion aan 29.390 euro. De opties variëren maar alle configuraties zijn behoorlijk uitgerust voor hun prijs.

Image

Conclusie

Ook deze Kia mag er zijn. Een cool uitziende crossover die presteerde naar behoren. Het verbruik was zeker aanvaardbaar voor ons dagdagelijks gebruik, al beginnen we van een hybride stilaan wel wat meer te verwachten. Stille motorisatie, interessante prijs. Het rolgeluid kan minder als ze hem op eco-banden hadden gezet. De Niro op 16" velgen uit de goedkoopste pack's heeft dan weer een uitstoot van slechts 88 gr/km, qua TAX en BIV echter een miniem verschil.