Rijtest: Dacia Duster 1.5 dCi 85 pk

De Duster is Dacia's eerste auto die min of meer goed wegkomt met het low cost, rechttoe rechtaan design die het gehele gamma van de Franse Roemenen kenmerkt. Wat meteen opvalt is dat er van het Duster concept maar weinig of niets meer overschiet in het productiemodel. Jammer, maar ergens viel dit te verwachten. Complexe vormen en flamboyante pennentrekken vallen nu eenmaal moeilijk te verzoenen met budgetvriendelijke no-nonsense auto's. Het hoekige maar stoere ontwerp deelt een pak onderdelen met andere Dacia's en is dus ook congruent met de rest van het gamma, maar als geheel weet het toch iets meer te overtuigen. Vooral de eigenzinnige en kenmerkende snoet doet gewoon stoer aan en is zelfs frivool voor een Dacia. Het functionele aspect stond echter voorop en zo hoort het ook te zijn. Veel (binnen)ruimte, makkelijk te reinigen materialen en weinig of geen frutsels die hem van zijn taak als werkpaard kunnen verstoren.

De Duster is dan ook een vrij grote (4,31m lang, 1,82m breed en 1,63m hoog) en forse auto wat zeker helpt om het allemaal wat geloofwaardiger te maken. Die geloofwaardigheid gaat echter terug verloren wanneer je opteert voor een 4x2 Duster. (En dat zijn ze tot en met september allemaal) Ook onze Duster heeft dus de aandrijving op de voorwielen. En dat is jammer, want het schiet niet alleen het USP van dit soort auto's genadeloos af, uit enkele filmfragmenten bleek dat de Duster met AWD best voor de dag komt op onverhard terrein. De aanloophoek bedraagt zo'n 30° en de afloophoek zelfs 36°. De auto heeft in 4x4-trim zelfs een centraal differentieel dat desgewenst vastgezet kan worden en een gewijzigde achterophanging. Mocht je dus nog met een oude getrouwe Lada Niva zitten opgescheept, dan zou dit zomaar eens zijn hedendaags equivalent kunnen zijn. Toch voor zover je je Duster equipeert met de aandrijving op alle vier de wielen. Hoe die het doet, zullen we later moeten ondervinden.

Het interieur verschilt weinig of niet van dat van andere recente Dacia's zoals de Logan MPV. Het is gewoon allemaal heel erg basic en grijs maar niettemin functioneel. Zoals gewoonlijk herken je her en der onderdelen uit de Renault-magazijnen  De stoelen zitten verrassend comfortabel en aan ruimte is er hoegenaamd geen gebrek. De kofferruimte is al even immens met 475 liter in gewone toestand en een bijzonder ruime 1.600 liter wanneer de achterbank (in ongelijke delen) wordt neergeklapt. Al is het jammer dat de auto het dan zonder vlakke laadvloer moet doen. Ook is het binnenin stiller dan je verwachten zou. De diesel hoor je uiteraard bij fors accelereren, maar op de snelweg is het al bij al behoorlijk rustig aan boord.

Al even comfortabel als het meubilair is de afvering van de Duster. Zowat elke ondergrond verteert de auto met gemak en dankzij zijn extra bodemvrijheid kan zelfs de tweewielaangedreven variant al eens een occasionele boswegel meepikken. Op geen enkele manier wil of kan je de Duster ooit serieus nemen. Dat komt niet alleen door zijn guitige looks of het prijskaartje, maar ook door zijn uiterst comfortabele ophanging, de besturing die vederlicht en nooit precies is, en de vijfbak die zo licht te bedienen valt dat je evengoed van verzet kunt wisselen door ernaar te blazen. In een 'gewone auto' zou ik er mij mateloos aan kunnen storen, maar in de Duster? Hoegenaamd niet, het maakt het integendeel net wat amusanter. 

De Duster is ondanks zijn formaat een verrassend lichte auto. De 4x2 zet 1.200 kg op de schaal en de 4x4 voegt daar maar een 130 kg aan toe. In de praktijk was onze 85 pk sterke 4x2 dCi zeker niet zo underpowered als je zou verwachten, en in het dagelijks (stads)verkeer kom je dan ook weinig of niets te kort. De grote 'maar' vormt zich echter wanneer je met vier of vijf personen reist. Dan moet het kleine Renault-blokje gewoon te hard zijn best doen om de auto en het extra gewicht te torsen. Ben je dus ooit van plan om met de Duster op reis te gaan (en die kans is reëel), ga dan voor de versie met 110 pk. Mede door zijn lage gewicht wist deze Duster met 85 pk wel te imponeren op vlak van verbruik. Zelf bij enthousiast rijden doe je (schatten we, want geen boordcomputer aanwezig) makkelijk 5,5 liter/100 km. Geen slecht resultaat voor een (halve) 4x4. 

Net zoals alle Dacia's moet de Duster voornamelijk overtuigen met zijn prijskaartje. Al voor 11.900 euro kan je je eigenaar maken van een Duster. Wil je opteren voor de 4x4-versie dat betaal je minstens 13.900 euro. Het standaardmodel krijgt een 1.6 benzine  met 110 pk en dieselrijders kunnen opteren voor een 1.5 dCi met 85 of 110 pk. Dieselen kan vanaf 13.800 euro in 85 pk-trim uit de test, de dCi met 110 pk kost minimum 14.600 euro. Wie echter een 4x4 diesel wil zal noodgedwongen de 110 pk-versie moeten nemen. 

Dit alles wil echter niet zeggen dat het behelpen valt aan boord van de Duster. Ok, de optielijst is niet bijster lang maar tegelijk is het wel de meest uitgebreide van alle Dacia's heden ten dage. Metaalkleur, ESP, ASR, Mistlampen, lederen zetelbekleding, airco, radio CD met bediening aan het stuur en AUX-ingang, alu velgen en elektrische ruiten rondom, zelfs een Look-pack met zilveren accenten kan desgewenst besteld worden. 

Vooral dat laatste is a-typisch voor Dacia en het toont aan dat het iets meer upmarket wil met de Duster. Door zijn aantrekkelijke prijs, bewezen Renault-techniek en de band met het Franse merk wordt deze Duster ongetwijfeld een inslaand succes. 

Tekst & foto's: Pieter Ameye
Met dank aan: Dacia/Renault België