Rijtest

Rijtest: Chevrolet Orlando 2.0 TCDi

Een 'Chevrolet van' doet veel mensen denken aan die dingen van The A-Team met een dikke Amerikaanse motor eronder en dorst als een Rus. Chevrolet verkoopt tegenwoordig ook meer verantwoorde dieselbusjes zoals deze Orlando. Al mogen we bij deze wagen eigenlijk niet van een busje spreken. Met zijn zeven plaatsen voldoet hij aan de beschrijving van grote monovolume, het uiterlijk doet ons dan weer twijfelen. Chevrolet zelf noemt het graag een crossover.

De Orlando deelt de basis met de Cruze, een model dat een succesrijk tijdperk voor Chevrolet inluidde. De basis werd verlengd en is gelijk aan die van verre neef Opel Zafira, met wie de Orlando nog wel meer onderdelen gemeenschappelijk heeft. Is de technische basis gelijkaardig aan die van Opel, qua uiterlijk gaat het hier onmiskenbaar om een Chevrolet. De rechte motorkap krijgt een sterke profilering en de grille wordt gescheiden door een groot Chevrolet-logo. Om de lengte wat te verhullen kiest Chevrolet voor een aflopende daklijn, die geaccentueerd wordt door zwarte strips. 

De instap lukt aardig, vanwege zijn hoogte van 1,63 m. Voorin is het aangenaam vertoeven, al doet het dashboard ook alweer erg aan Opel denken. Geen probleem, want behalve de vele knopjes in die wagens zijn we daar best tevreden over. Chevrolet houdt het wat bescheidener en houdt het dashboard iets overzichtelijker door te kiezen voor een middenconsole in lagen. Qua bergruimte zit het ook goed, al kan hij niet op tegen een Grand Picasso of een Grand Scenic. Ook het materiaalgebruik is wat goedkoop ogend, een glanzend zwarte accentuering brengt wat vreugde in onze wagen. Toch toont Chevrolet dat het niet enkel aan budget denkt, want het middelste paneeltje van de middenconsole -waar je bediening van radio en navigatie terugvindt - herbergt een heus bergvak. In dat bergvak vind je een USB- en AUX-aansluiting en kan je ook je iPod kwijt, zodat deze niet aan ongewenste blikken wordt blootgesteld. Verder merken we op dat het instrumentenbord een pak meer luxe uitstraalt dan een Chevrolet van vier jaar geleden.

De tweede zitrij is makkelijk bereikbaar en biedt voldoende plaats en ondersteuning voor drie volwassenen. Ook de instap naar de derde zitrij is voldoende, dankzij de in twee delen wegklappende bank op de tweede zitrij. Toch hebben we hier een puntje van kritiek, hoewel het wegklapsysteem handig is, is het jammer dat de zetels niet kunnen worden uitgenomen. Op die manier verliest de Orlando een pak bergruimte tegenover zijn concurrenten. Wie de drie zetelrijen gebruikt, houdt een bagageruimte van 89 liter over. De laatste rij klap je in een handomdraai weg en dan heb je 727 liter ter beschikking. Met alle zetels neergeklapt, kom je aan 1.487 liter.

Wij namen de 2.0 TCDi met 130 pk mee voor een test. Dat vermogen is meer dan voldoende voor deze wagen op voorwaarde dat je hem niet steeds volledig vollaadt met vijf volwassenen en bagage. Doe je dat wel, dan kan je beter opteren voor de 163 pk-versie. In tegenstelling tot de busjes in de inleiding, voorziet Chevrolet slechts één benzinemotor voor de Orlando, de 1.8 met 141 pk moet hier het werk opknappen. Daarbij stellen we ons de vraag waarom Chevrolet geen gebruik maakt van de 1.4 Tubo uit het Opel-gamma. Het antwoord ligt volgens ons in de interne concurrentie-policy. Een goedkopere Orlando 1.4T zou het succes van de Zafira 1.4T wel eens in de weg kunnen liggen. De CO2-uitstoot van deze Orlando ligt op 172 g/km.

De TCDi die wij reden laat zich kenmerken door een soepel en stil rijgedrag. Wie hogere snelheden aanhoudt ondervindt weinig hinder van wind- of motorgeluiden, al steken ze vanaf zowat 100 km/u wel de kop op. Verrassend trouwens, hoe snel hij die hogere snelheden gaat opzoeken. Je zit snel aan 120 km/u en voor je het weet cruise je aan illegale snelheden door het landschap. De besturing van de wagen is vrij dynamisch voor een monovolume. Verwacht je niet aan de vinnigheid van de Cruze, maar de wagen lijkt wel strakker over de weg te gaan dan een Grand Scenic.

Met de Orlando lijk je de wagen met de beste verhoudingen in zijn klasse gevonden te hebben. De looks lijken net dadelijk een monovolume van formaat te verbergen. Met de standaard keuze tussen zeven zitplaatsen of veel bergruimte staat hij alleen in deze klasse. De concurrentie vraagt extra centen voor een derde zetelrij. De opbergruimten zijn minder uitgebreid, al is er wel over nagedacht. Zo blijft vooral het afsluitbaar bergvakje in de middenconsole ons bij. De afwerking is op niveau en de prijs is ook erg competitief. Zo rij je al met een Orlando vanaf 18.199 euro. Jammer is dat de wagen niet over de kleinere en modernere motoren van Opel kan beschikken.

Tekst: Sven Geiregat

Foto's: Pieter Aertgeerts

Met dank aan Chevrolet Belgium voor de testwagen

Specificaties

Vermogen130 pk
Overbrengingzesbak manueel
Aandrijvingvoorwiel
Gewicht1 500 kg
Topsnelheid180 km/u
Prijs testwagen€ 23 600
Prijs basismodel€ 18 199
0 tot 100 km/u10.30 sec
Gemiddeld testverbruik7.20L/100km
Min. kofferinhoud89 L
Max. kofferinhoud1 487 L
Rijtaks0

Reactie toevoegen

Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.

Inloggen