Rijtest: Renault Mégane RS Trophy

In het verleden kwam Renault ook al met iets radicaler op basis van hun vorige Mégane RS, namelijk de R26.R. Met de Trophy gaat het minder extreem. Hier geen plexi ruitjes en half gestript interieur. Gewoon de RS maar dan net een tikkeltje sneller. Daar de gewone RS 250 pk ter beschikking heeft, kan de Trophy eigenaar pronken met 15 hengstjes meer. Of je daadwerkelijk een verschil zal voelen in vermogen is een twijfelgeval. De turbodruk werd 0,2 bar verhoogt en er werd opnieuw gekeken naar de manier van ademen en voeden. Sommigen beschrijven de RS-motor als karakterloos. Laat ik je zeggen dat dit 2.0l 16 klepperjte niet de pittigste in zijn klasse is maar karakterloos is a bridge to far. Een verhoogd koppel van 360 Nm is duidelijk aanwezig. Als je de motor boven de 2.400 toeren houdt krijg je hier veel voor terug. De Trophy is snel, zeer snel.

Onderweg kreeg ik het gezelschap van een BMW 330i. Een wagen met een vergelijkbaar vermogen maar iets meer gewicht. Deze moest het ontgelden van de Trophy zonder al te veel moeite. Op bochtig parcours laat je vrijwel alles achter je. De Bridgestone Potenza’s helpen het vermogen op de baan te houden. Niet alleen vooraan maar ook achteraan. De achterwielen blijven minstens zo sterk op de weg kleven als de voorwielen, dat heeft de Trophy te danken aan zijn prima gewichtsverdeling. Het is een groot plezier om hiermee te rijden. Komende van een MX-5 rijder wil dit toch al wat zeggen. Het aangename stuurgevoel komt van het geweldige Renault Sport Cup Chassis in combinatie met een degelijk sperdifferentieel. Snelle krappe bochten, hij is er niet vies van en wij ook niet.

Wat ik geweldig vind aan deze Franse topbak is dat je het beste van twee werelden combineert. Aan de ene kant een belachelijk snelle hot hatch die zich tot snelste voorwielaangedreven wagen op de Nordschleife (8:08) mag kronen en aan de andere kant heb je een wagen die je perfect elke dag kan gebruiken doordat het comfort nog steeds aanwezig is en je een gigantische koffer ter beschikking hebt waar je heel wat in kwijt kan. Dit zijn zo van die wagens die je dagdagelijks kan en wil gebruiken. De lederen Recaro sportzetels zijn nu geen optie meer maar worden standaard aangeboden in de Trophy. Deze kostten op de RS nog 1.700 euro. Ok, je hebt geen zetelverwarming en automatisch verstelbare delen maar dat hoeft ook niet. Ze zijn tot nu toe het beste waar ik mijn tengere lijf al heb in neergezet. Heerlijke stoelen! Ook bij langere ritten blijven deze comfortabel aansluiten en mocht je plots je interne sportknop aanzetten zit je in de best mogelijke stoelen voor de job!

Wat ik wél jammer vind aan de Trophy is dat er te weinig motorgeluid de cockpit binnenkomt. Tegenover de Abarth Esse Esse is dit een stille wagen. Iets dat zeker voor verbetering vatbaar is. En aangezien niet iedereen met dat extra motorgeluid is gediend stellen we voor een uitlaatpakket aan de optielijst toe te voegen. Hoor je de wagen zelf voorbijrijden dan klink hij wel gewéldig. Zwaar, vol en zacht als het vermogen niet aangesproken wordt. Het lawaai is trouwens recht evenredig met het verbruik... Rij je rustig en beheerst dan verbruikt de Megane een 8l/100km. Ons gemiddelde kwam op 10,5l/100km met een piek van 13,5l/100km bij het zeer sportief gebruik. Zoals ik veel zeg maakt dat verbruik op dit soort wagens eigenlijk weinig uit. Ze zijn niet goedkoop, ook niet om in te schrijven dus de eigenaar zal er waarschijnlijk ook geen boterham minder om eten. 

De RS Trophy is er vooral gekomen om te laten zien dat het nog beter kan én natuurlijk voor de Focus RS even duidelijk te maken dat hij geen alleenheerser is. Met zijn Nürburgring-record als kers op de taart. De Trophy kan de uwe zijn voor 34.500 euro. Al moeten we een nuance maken, deze wagen kon de uwe zijn voor dat bedrag. Met een oplage van amper 500 stuks hoeft het geen extra uitleg dat hij meteen de deur uit was.

Dat is een behoorlijk bedrag maar gezien de concurrentie eerlijk geprijsd. Wel even letten op de BIV... met een RS zit je hier op 11 fiscale PK en de RS Trophy zit op een whopping 17. Maar het is al langer duidelijk dat België niet zo gek is op vermogende wagens.

Tekst en Foto's: Yannick Degroeve
Met dank aan: Renault België