Rijtest: Subaru XV 1.6 Lineartronic CVT

Onze eerste kennismaking met de XV was op het laatste autosalon van Brussel. Toen was het ons al snel duidelijk dat deze wagen zijn thuis zou vinden tussen wagens als de Skoda Yeti, Mini Countryman en de Mitsubishi ASX. Waarom deze drie? Alle drie zijn ze verkrijgbaar als All Wheel Drive en de Subaru XV is altijd een AWD. Zowel de 1.6 benzine, de 2.0 benzine als de 2.0 diesel. De XV is dus beschikbaar in drie motorisaties, vier uitrustingspakketten en de keuze tussen een manuele versnellingsbak of een Lineartronic CVT automaat op de benzine modellen. De diesel is enkel te krijgen met een handbak.

CVT? Een CVT Automaat staat bekend voor zachte, traploze overgangen zonder krachtverlies tussen de schakelmomenten door. Het Williams-Renault F1 team gebruikte het systeem en het was zo goed dat het per direct werd verboden door de FIA, het voordeel ten opzichte van de concurrentie was te groot. Maar we dwalen af. Een CVT kan subtiel aanwezig zijn (Audi’s Multitronic) of prominent aanwezig zijn. In deze XV is de CVT wel erg aanwezig, het wordt met momenten zelfs storend. Bij het loslaten van de gas bijvoorbeeld remt de wagen toch behoorlijk af. Iets wat met een hybride soms ook het geval is. Tweede geval komen we tegen bij eerder sportief rijgedrag. Daar is deze CVT-bak totaal niet op voorzien. Hoewel de XV echt zijn best doet gebeurt er vrijwel niets buiten een hoop lawaai produceren en een maximum aan toeren maken tot je van het gas gaat. De CVT is enkel aan te raden voor de altijd rustig rijdende chauffeur. Wil je af en toe sportief uit de hoek komen, doe het dan zelf met een pookje. Wat je zelf doet, doe je meestal beter.

De 1.6 viercilinder boxer-motor is wel heel beperkt gehouden qua vermogen. Amper 114 pk en 150 Nm koppel. Bij beide cijfers mocht er gerust 25 bijgeteld worden om het rijplezier toch een beetje te waarborgen. Op zich is de motor niet slecht, we kunnen ons voorstellen dat hij ons met de manuele bak meer kan bekoren. Het verbruik met de Lineartronic CVT kende pieken tot wel 10.4 l/100km. Toen ik me neerlegde bij het feit dat dit gewoon geen snelle wagen is kon ik een verbruik van 6,8 liter verkrijgen. Wat zeker niet slecht is maar bij de minste inspanning klimt dat weer naar 8 tot 8,3 l/100km. Nu we de minpunten hebben gehad kunnen we overgaan naar de rest van de wagen... 

Het uiterlijk is zoals gezegd redelijk geslaagd. Hij lijkt gewoon op een verhoogde hatchback. En met de fancy velgjes ziet hij er nog best stoer uit, niet? Het formaat is niet zo groot als je zou denken, kijkende naar de foto’s. Dit viel ons sterk op toen hij toch maar naast bijvoorbeeld een Freelander. 

Ook het interieur mag er zijn. Op het eerste zich kan het wat fantasieloos overkomen. Er is aan alles gedacht maar niets is doordacht. Zo zien we bijvoorbeeld het multifunctionele stuurwiel en de boordcomputer in de middenconsole. Met je stuurwielbediening ga je door de gegevens op het kleurenscherm. Het resetten van die gegevens krijg je niet voor elkaar met het stuur, daarvoor moet je dan weer naar je wijzerplaat. Omslachtig en het kleurenscherm is ook héél klein uitgevallen. Wat heb je aan een achteruitrijcamera die wordt weergegeven op een scherm van circa 10 cm diameter? De uitrusting is vanaf het instappack “Intro” al redelijk goed. Zo krijg je ondermeer zetelverwarming, mistlampen vooraan en verwarmde buitenspiegels. Verder is zijn er nog de Luxury (deze wagen), Luxury+ en Executive pack’s. Grootste verschillen zijn Xenon lampen, GPS en een achteruitrijcamera. De twee laatste pack’s zijn nìet verkrijgbaar op deze 1.6l instapper. Een vreemde beslissing van Subaru maar wij raden toch aan een testrit met de 2.0 benzine te maken, als u begrijpt wat ik bedoel.

Praktisch is er helemaal niets aan te merken op de XV. Zowel de bestuurder als passagier hebben voldoende ruimte ter beschikking. Het stuur is zowel in hoogte aanpasbaar als in de diepte. De zetels zijn voldoende zacht maar bieden een weinig aan weerstand bij het nemen van bochten. Achterin hebben je passagiers ook niet te klagen. De beenruimte is voldoende en de zitpositie is ook naar behoren. De achterbank is trouwens in de klassieke 60/40-verdeling neerklapbaar. Volledig plat is de laadvloer dan niet maar de koffer is met 380 liter in normale toestand niet om over te klagen.

Onze wagen was voorzien van 17” velgen alu (standaard). Helaas was deze voor één of andere reden nog uitgerust met winterbanden van Yokohama. Dat is jammer want de rijkwaliteiten zijn dan toch altijd wat onderdrukt door de niet zo kleverige banden en het bijhorende rolgeluid. Het Symetrical-AWD systeem is merkbaar aanwezig. Je kan behoorlijk goed door de bochten en bij het plots vertragen of uitwijken reageert hij scherp. Wat ons een paar keer voorviel bij sterke vertragingen (zondagsrijders op de Antwerpse ring als oorzaak) was de voorkant die naar rechts uitwijkte. Alsof het rechtse wiel harder in de remmen ging dan het linkse. Hopelijk is dit slechts een foutje dat zich enkel bij onze wagen voordeed. Wat kan je nog met AWD? Juist, offroad. Subaru heeft heel wat ervaring en kennis op dat vlak. Hoewel we zelf niet de tijd of de plaats vonden om de wagen eens uit te testen op zijn kunnen vonden we dat niet echt erg. Hij zal er ongetwijfeld zijn mannetje staan maar wie gaat hem daarvoor gebruiken? 

De Subaru XV is wagen die een behoorlijk slechte eerste indruk achterliet de eerste dag. Na wat wennen aan het beperkte vermogen en de CVT bak ging ik letten op zijn andere talenten en kon de XV mij toch bekoren. Of het de beste keuze in zijn segment is laat ik aan jullie over. De Mini Countryman SD All4 is met 31.500 euro zelfs goedkoper dan een gelijkaardig uitgeruste Subaru XV die je 33.500 euro kost. De vergelijking tussen beide is misschien niet direct logisch maar voor minder geld krijg je bij Mini veel meer voor je geld. (prijzen en uitrustingen van de XV -> PDF) Als laatste wil ik nog vermelden dat er nog een rijtest klaarstaat met de XV 2.0 diesel.

Met dank aan Subaru België