Rijtest: Renault Twingo TCe90 EDC

De Twingo, het neefje van de Smart ForFour, zal het succes van de vorige generaties niet kunnen evenaren. Daarvoor is hij een stuk duurder geworden. Het (hele) kleine is er af, het schattige is gebleven. Een lichtgewichtje dat ons deze week kon bekoren.

uiterlijk en gevoel

We zeiden het al, dit karretje ziet er om op te eten uit. Een kek klein ding, het beste te vergelijken met een Frans hangoorkonijn. Dat aimabele ras heeft namelijk ook zo zijn vreugde-uitspattingen wanneer je het op een vers stukje groen zet. Zo content ziet het ding er op onze saaie slechte wegen uit.

Image

Is het wat degelijk afgewerkt? Ja, het hele ding zit goed in elkaar gevezen en je hebt geen goedkoop-gevoel. Binnenin kan je dat dan weer wel hebben. Daar is er helemaal niets anders dan harde plastics te vinden. Voor een A-segment is dat logisch, maar een zacht strookje op de deurpanelen zou onze elleboog wel leuk hebben gevonden, om maar iets te noemen dat het comfort zou verhogen. Over comfort gesproken, de zetels, zien ze er niet leuk uit? En niet alleen dat, ook qua zachtheid zijn ze prima. Jammer dat het onderste deel van de rugsteun te diep naar achteren gaat. Mensen met last van hun rug zullen ergens een klein lendensteunkussentje moeten halen. De achterbank, daar zit je nog relatief ruim maar dat komt omdat het zitvlak vrij kort is. Wat dus ook weer een nadeel is voor grotere personen. De vraag is natuurlijk hoe vaak je volwassenen op de achterbank van je Twingo propt…

Image

Knoppen?

De knopjes op het stuur zijn al bijna twee decennia hetzelfde ingedeeld, makkelijk voor trouwe Renault-rijders. We vragen ons dus ook nog steeds af waarom ze dat cruisecontrole knopje niet op het stuur zetten. Zo helemaal onderin op de middenconsole is gewoon raar. We missen ook achtergrondverlichting. Onze wagen is nog uitgerust met een R-link multimedia navigatiesysteem. Onze eerste (slechte) ervaring van twee jaar geleden kunnen we vergeten, dat systeem werkt nu prima, vlotjes en simpel. En mits wat extra resonantie-demping klinken de speakers zeer goed voor zijn soort.

Image

Kofferklepper

Het kont-glaswerk is meteen de hele kofferklep. Iets dat ze hebben overgenomen van andere kleine stadswagentjes. Nadeel? Héél duur glas. Voordeel? Het is best sterk hoor. Wat ons deed zuchten aan de achterzijde was de manier van openen. Een knopje boven de nummerplaat, juist ja, dat deel van de auto dat vrij snel heel vuil kan worden. Net zoals het handgreep zelf. Aan het regenen? Laat de koffer dan maar dicht want alle water loopt zo de koffer in. Qua volume is deze Twingo ook geen puntenpakker. Slechts 219 liter. Waar vroeger het reservewiel zit zit nu trouwens –iets ruimer- de volledige motor. Dat ding heeft ook zo zijn warmte dat hij kwijt moet en isolatie neemt nu eenmaal plaats in.

Image

Doe de motorkap eens open...

De motor achterin, achterwielaandrijving, minder dan 1.000 kilo... Als je het op deze drie punten zou houden kan je de Twingo nog laten doorgaan als supercar. Wanneer je dan over de 90 pk en 16” velgen begint is het tegendeel snel duidelijk. Wat deze wagen ook niet heeft is een frunk oftewel: een koffer aan de voorkant. Wat er wel onder dat klepje steekt is de radiator, een crash-box en de voorzieningen als batterij, ruitenwisser- antivries- en remvloefstof-reservoirs. De échte motorkap openen doe je dus als volgt: Kofferklep openen, stofdoek wegnemen, isolatieplaat wegnemen en dan de metalen plaat losmaken d.m.v. twee plastic sloten los te draaien. Et voila! Handig voor op de keuring, joh!

Image

Rijden

Zijn de omstandigheden goed, dan voel je je comfortabel en rij je met een lach op je gezicht van A-naar-B. De zestraps automaat is de eerste meters wat terughoudend met het motorvermogen maar vanaf dan gaat hij naadloos met je mee. De 90 pk voelde aan als 110 pk. Op de autostrade rij je op een toerental – onbekend, want geen toerenteller – dat hoog genoeg ligt om nog even bij te trekken zonder veel moeite. Wanneer je hard moet afremmen durft de automaat nog wat te kordaat reageren. Iets wat bij een update misschien al kan verholpen worden? Vanaf het moment dat het begint de regenen en de wind steekt op dan voel je je iets minder op je gemak. De wel heel platte zijkanten vangen behoorlijk wat wind en dus durft de Twingo (net zoals de ForFour van Smart) wel eens enkele centimeters uit de richting trekken, mede vanwege de lichte neus.

Voor 950 euro rij je trouwens in "cabrio" rond. Het stoffen open-dakje gaat goed ver open en van wind heb je geen last, tenzij op de autostrade. Rij je 110 i.p.v. 120 km/h dan valt er ook weer een hoop windgeruis weg.

Image

prijzen

“Er is al een Twingo vanaf 9.990 euro”. Een leuke aankoop maar dan heb je nog niet veel speciaals. Wat je moet aftikken voor een coole Twingo als deze van de test is er een klein beetje over. Een bedrag waar vrijwel iedereen voor van zijn stoel viel. De basisprijs is namelijk een stevige 14.650 euro voor het TCe 90 EDC model. Tel daar nog 700 euro bij voor het Sport pakket, 700 euro voor het Techno(logie) pakket, 500 euro voor wat airco en automatische ruitenwissers, een stoffen open dakje voor 950 euro en 120 euro voor een SD-kaartje met de mappen voor de navigatie. Inderdaad 17.620 euro.

conclusie

De Twingo ziet er een leuker uit dan hij in praktijk is. De prijzen zijn niet de scherpste in het segment en qua rijden is deze toch wel dure “Intens”-versie met automaat (EDC) geen topper. Sportieve rijders moeten wegblijven van een EDC-Twingo. Autostrades en files doet hij niet graag. Zouden wij hem kopen? Ja, voor het uiterlijk. Nee, omwille van de nadelen besproken. Wij kijken even verder en zien onder andere een VW Up! en Toyota Aygo voorbij rijden. Ook leuk.