Eind december 2007 had ik het genoegen om de Audi A5 proef te rijden. Ik had voor de testrit reeds bepaalde verwachtingen gesteld, grotendeels vanwege de voorbijrijdende exemplaren op de weg. De wagen was het best te vergelijken met een groot monster dat zich toch soepel en zacht voortbeweegt. Die eerste indruk werd bevestigd toen ik achter het stuur plaatsnam. De automatische versnellingsbak was me al bekend van de Audi A4 Avant, maar toch was ik benieuwd wat de combinatie met de 2.7 TDI zou geven.
De wagen vertrok vlot, en het beeld dat ik ervan had, werd ook hier weer bevestigd. Soepel klimt de motor in toeren, zonder morren, zonder haperen. Je kan voelen dat de wagen power op overschot heeft voor het gewone stadsverkeer.
De wagen slipte tijdens de fotoshoot zelfs even door op de natte ondergrond, zonder dat we daar de bedoeling toe hadden. Op lange snelwegstukken voelt hij zich op zijn best, wanneer hij alles kan geven wat hij in zich heeft.