Rij-impressie: Nissan GT-R MY17 (2016)

Twee weken geleden hadden we het er nog over; voor de prijs van een instap-Porsche 911 heb je de Nissan GT-R die het snot voor ogen kan rijden van de über-911 Turbo S. Toch, qua comfort kan je de Japanner niet vergelijken met de Duitser, niet? Fout volgens Nissan, waardoor ze ons richting Keulen stuurden om de sleutels van een GT-R in ontvangst te nemen en er mee af te zakken richting Nürburgring. Mét een GT-R, niet alleen met de sleutel, want dat zou wat dwaas zijn.

Die sleutel blijft trouwens nog altijd trouw aan zijn decennialange roots. Of anders gezegd; enkel Ferrari maakt nog een lelijker geval. Gelukkig zijn er voor de rest wel meer nieuwigheden te rapen bij de MY2017 GT-R. Want jawel, Japanners spreken niet graag van een facelift, wel van modeljaren met steeds kleine aanpassingen. Perfectionisten, weet je wel?

Perfectionisten

Maar goed, een decennium dus in productie. Al gaat het verhaal van de GT-R eigenlijk nog een stukje terug. In 2001(!) al werd de spirituele opvolger van de R34 Skyline getoond op het autosalon van Tokyo. Die conceptwagen dicteert tot op heden de globale lijnen van de GT-R. Al zou het simpel zijn om te zeggen dat Nissan te lui is om een nieuw design te bedenken. De ingenieurs staan namelijk in voor het lijnenspel, met de stroomlijn als hun meetlat en de perfectie in hun achterhoofd.

Image

Om een voorbeeld te geven, de MY2017 krijgt een C-stijl die met millemeters is aangepast. Bijna niet zichtbaar voor het blote oog, wel zichtbaar in de windtunnel waar ze een verstoring in de luchtstroom hebben weten weg te halen. Ander voorbeeldje? De hertekende motorkap is steviger waardoor er minder vervorming optreed bij snelheden boven de... 200 km/u. Tja, het is niet de eerste keer dat we Japanners gek in hun hoofd noemen. Of het design er verder nog mee weg geraakt na tien jaar? Straf genoeg wel. Zolang je het vanuit een ingenieursstandpunt bekijkt.

Geen Duplo

Gelukkig kozen ze er bij Nissan voor om de ingenieurs buiten te houden bij het hertekenen van het interieur. Waardoor er wat ruimte is voor raffinement. Weg is het interieur dat nog het meeste weg had van een GT3-racewagen (lees: gigantische ronde ventilatiemonden en knoppen die je nog kon gebruiken met racewinterhandschoenen aan). In de plaats krijg je zowaar verfijnde lijnen. Nu ja, denk Lego, niet Duplo qua bouwstenen. Op het niveau van Porsche? In Duitsland lachen ze zich nog altijd halve liters witbier.

Image

Toch wordt er wat weelderiger met leder gezwierd. Zo krijg je bovenop de instrumentencluster een aardig plaatje omtrokken met dat goedje... dat boven de 200 km/u als een malle aan het trillen gaat. Dat had misschien wat DNA van de motorkap mogen lenen. Nee, neem vooral mee dat je binnenin eindelijk een infotainmentsysteem hebt dat je geen grijze haren geeft qua bediening. Alleen daarvoor zouden we je 2015 exemplaar al laten inruilen voor MY2017.

Met emmers

Oké, tijd voor een intro-verduidelijking. Want inderdaad, tuningsbedrijven halen met twee vingers in de neus 2.000 pk uit de 3.8-liter V6 voorin, waardoor je kan twijfelen of de GT-R wel echt aan zijn technische limieten zit. Echter hebben ze bij Nissan rekening te houden met één ander belangrijke parameter bij het uitpuren van motorblok. Nee, dan hebben we het niet over de CO2-uitstoot (alhoewel), wel over de betrouwbaarheid. En daar begint vaak het schoentje te knellen bij voertuigen met emmers aan kracht.

Image

Aan emmers trouwens geen gebrek bij onze ontmoeting met de stevigste facelift die de GT-R ooit al heeft gezien. Spijtig genoeg waren die vooral gevuld met water. Want jawel, er rust een vloek op ondergetekende. Hoezo? Elke trip richting de Eifelstreek (waar de befaamde Nürburgring ligt) gaat gepaard met regen. Idem voor elke ontmoeting met een GT-R.

En nee, deze keer was niet anders...

Save-janet

Het begon nochtans goed, want na het overhandigen van sleutel, starten van de motor en zonder ergernis instellen van de navigatie lag de Duitse Autobahn in een sneltempo voor onze verstevigde motorkap. Even van jetje trekken tot zo'n 280 kilometer per uur met zwabberende lederen plaat pal voor de neus om dan de Save-modus aan te zetten. Save-watte?

Image

De janetten-modus van de GT-R zeg maar. Waarbij scherpte van versnellingsbak, blok en alles daartussen wat regenvriendelijker wordt, want jawel, het viel na de 280 kilometer per uur met bakken uit de lucht. Het nadeel van zo snel kilometers af te leggen zeg maar. Het resultaat is een bochtig parcours in de Eifelstreek waarbij er bijna niet boven de 4.5000 tpm werd gereden, waardoor het eigenlijk moeilijk is om te staven dat de MY2017 met z'n 20 extra pk's bruter aanvoelt dan voordien. Wel opgemerkt; de versnellingslepels hangen voortaan vast aan het stuur en niet meer aan de stuurkolom. Er zijn alvast voor- en tegenstanders voor zo'n set-up te vinden.

Bedankt, Nissan

Wat dan wel opviel door als een omaatje te rijden met zo'n supercarpester? De GT-R is een pak volwassener geworden. Ja, zijn wilde haren staan er nog en energiedrank loopt nog door z'n aders maar hij weet zijn hormonen beter onder controle te houden. Zowat de grootste oorzaak van die evolutie is de versnellingsbak, want sloeg die bij een zacht vertrek verzet nummer twee met een mokerslag in je ruggenwervel, dan gebeurt dat nu met enige finesse.

Image

Toegegeven, iets waar ze bij Porsche al zo'n dertig jaar in slagen. Al is het nooit te laat om in te halen, toch? Ook nieuw is de uitlaatlijn die onder normaal gebruik een stukje stiller werkt. Al blijft er bij snelheden boven de 120 km/u een resonantie door het interieur dreunen. Nu, om dat goed te maken installeert Nissan comfortabeler zitmeubilair. Een kwestie van geven en nemen dus.

Een ton

De Japanner mist dus nog steeds de verfijning die de Duitsers aan de dag kunnen leggen. Al maken ze dat in Tokyo goed met een klapper van een verkoopargument; 99.900 euro. Want jawel, dat is de prijs die je moet neerleggen voor een wagen die ongeveer elke Duitse pk-bom en toch aardig wat Italiaans gerief de baas kan. Hoe vaak je dat in de realiteit moet doen, dat is een ander vraag natuurlijk...

Image

Ga je voor de Prestige-uitvoering (104.900 euro), dan kan je ook Premium nappalederen over je interieur trekken voor 1.000 euro. Waardoor een GT-R in principe 105.900 euro kost. Of je moet per sé voor de Track Edition gaan van 114.900 euro. Bespaar jezelf echter die 10.000 euro en koop je van dat geld een stenen bed als je kickt op verschuivende ruggenwervels...

Conclusie

Zeggen dat de GT-R MY17 een comfortabele GT is geworden is als zeggen dat een tijger een huisdier is als het op de kattenbak gaat. Denk hernia in plaats van dubbele hernia en lichte doofheid in plaats van bloedprop in je oor. Subtiel comfortabeler, sterk opgewaardeerd interieur en nog steeds gemaakt om gerief dat twee keer duurder is het schaamrood op de wangen te zetten. Is het daardoor de beste sportwagen voor zijn geld? Absoluut. Al zal je toegevingen moeten doen.

Image