Rijtest: Opel Insignia OPC

En ja hoor, hij brengt daar verandering in. Het begint nog voor je de sleutel hebt omgedraaid. Onze witte Opel ziet er gewoon zeer dik uit. Grote uitlaten, brede banden, 20” velgen en een voorbumper met sabeltandtijger-motief. Vanbinnen zien we hier en daar wat OPC-accenten, maar vooral de gigantische Recaro’s laten ons uitkijken naar het hersenklutsende potentieel van deze Insignia.

Wanneer je plaatsneemt en de V6 ontsteekt, merk je direct dat de saaie stofzuiger uit de gewone V6 Turbo plaatsgemaakt heeft voor een diepe brom. Stationair zien we al een verbruik van 5 L/100km waardoor we maar beter maken dat we aan het rijden zijn. Het eerste dat opvalt is de Insignia OPC niet veel anders rijdt dan de standaard Insignia. Je merkt de grote sloffen wel, maar hij blijft gewoon comfortabel. Ook schakelen gaat met een groot gemak, na de Insignia Ecoflex had ik schrik met dezelfde harde zesbak opgescheept te zitten, maar de zesbak uit de OPC schakelt stukken vlotter dan die uit de ecomobiel.

Onderweg proberen we de “Sport” en de “OPC” knop uit, maar hij blijft ten allen tijden comfortabel genoeg. De gasrespons wordt wel een stuk heftiger, en de lichtjes achter de klokken kleuren rood (was de OPC kleur niet blauw?). Het nut van de knoppen op het onderstel, heeft deze schrijver gevoeld, maar niet ten volle. Bij temperaturen rond het vriespunt en Pirelli P-Zero’s wil je het lot niet al te veel tarten. De vierwielaandrijving geeft je nog eens extra gevoel van oneindige grip, waardoor je nog meer op je hoede moet zijn. Ondanks het weer, de banden en het schaarse talent klokten we een respectabele  sprint naar 100 km/u van 6,79 seconden. Daarbij word je ook nog eens goed in de zetels gedrukt, de hoofdpijn aan het einde van de dag neem je er graag bij. Hoewel de remmen natuurlijk de grootste “boosdoener” zijn van de G-krachten. Ze doen hun werk zeer goed, maar we hadden wel wat meer gevoel in de bediening willen leggen. Ook het stuurgevoel is op legale snelheden ver te zoeken, het stuur is veel te licht. Met 325 pk aan je rechtervoet wil je een gevoel van controle en precisie hebben, niet dat van een klein Fiatje.

Terug aan het cruisen valt ons op dat “de diepe brom” nooit uit de achtergrond verdwijnt. Hij blijft echt op elke snelheid of toerental hoorbaar. Zelfs op 1.500 tpm klinkt het alsof je in een auto rijdt met een iets te hoog Johnny gehalte. 1.500 toeren lijkt zowat de sweet spot als het op cruisen aan komt. Je kan zelfs nog een stuk lager gaan, op 1.000 tpm vertoond hij nog altijd geen kuren. Daarmee steekt hij de loef van de Golf Bleumotion af, die je op minimum 1.100 tpm moet rijden. Ik geef het maar mee, maar het heeft wel als gevolg dat de OPC een stuk zuiniger is dan de gewone 2.8 Turbo met automaat. Na de snelweg stonden we plots op 9,8 L/100 km, toch niet mis voor een 325 pk en 435 Nm sterke 2.8 V6 Turbo in een 1.710 kg zware wagen met vierwielaandrijving. Eerlijk is eerlijk, met wat stadverkeer er bij, steeg het gemiddelde naar 11,6 L/100km. Dat is amper 0,2 meer dan het opgegeven gemiddelde verbruik, waar komt je dat nog tegen? Alvast niet in de ecomobielen.

Ok, 268 gram CO2 per km is natuurlijk niet echt eco. Maar veel Insignia’s OPC ga je niet in het straatbeeld tegenkomen. Het blijft een kleine niche en hij is meer een showcase van wat Opel kan, hij moet dus onrechtstreeks voor verkopen van de Insignia zorgen. Toch heeft Opel er een zeer concurrentieel pakketje van gemaakt. Hem met de Audi S4 en BMW 335iX vergelijken zou misschien net wat te ver gaan. Maar de Audi A4 3.2 V6 Quattro(€ 42.700) en de BMW 330iX(€ 43.000) komen qua prestaties wel veel dichter in de buurt. De prijzen liggen ook zeer dicht tegen elkaar, met een klein nadeel voor de Opel(€ 43.900). Al wordt snel duidelijk dat je bij de 2 premiums, de prijs enorm de hoogte in gaat jagen met de optielijst. Waar je bij de OPC zelfs de grote Recaro zetels standaard krijgt. Moet je bijvoorbeeld bij Audi bijbetalen voor cruisecontrole en bij BMW voor een sportstuur. Ik twijfel er niet aan dat de premiums betere wagens bieden, maar voor deze kleine niche, is de OPC toch wel de prijspakker.

Tekst: Wim Verboomen
Foto's: Joeri Mertens
Dank aan Opel Belgium