De eerste Probe (afgezien van de prototypes uit de jaren '80) werd in 1987 op de Japanse en in 1989 op de Amerikaanse markt gezet. Hij was ontstaan uit een samenwerking tussen Ford en Mazda, dat het chassis leverde. Een Mazda 2.2 en een Ford 3.0 zorgden voor respectievelijk 110 (of 145) en 140 pk.

Image

Voor de tweede generatie werd in 1993 opnieuw een beroep gedaan op Mazda, in 1994 kwam de Probe ook via het officiële kanaal bij de Europese verdelers terecht. Voor sommigen was hij daarmee de opvolger van de Capri. Onderhuids was de Probe namelijk een Mazda MX-6 (waarover meer in een later artikel). Mazda zorgde voor motor, transmissie en onderstel, terwijl Ford het interieur en exterieur verzorgde. Midden jaren '90 werd ook aan gewicht bespaard, want hoewel de tweede generatie Probe groter was dan de eerste, was hij een stuk lichter. De Probe voelde zich daarmee een stuk beter in zijn vel. Bij ons was hij er als '16V' (een 2.0 viercilinder) en als '24v' (een 3.0 V6). De eerste versie had 116 pk, de tweede was goed voor 162 pk. Daarmee was je in het eerste geval in 10,6 seconden van 0 naar 100 km/u, de tweede deed er nog 8,5 seconden over.

Image

De iets duurdere Toyota MR2 (2.0 GT-i, 156 pk) uit die tijd was een goeie seconde sneller dan de Probe 24v, een Celica was dan weer vergelijkbaar met de Probe. Ford verkoos de Probe iets zwaarder te houden dan de MX-6 waar hij de basis mee deelde, omdat men wat veiligheidsverhogende verstevigingen aanbracht. Daardoor was de Probe coupé geen sprintbom maar wel een comfortabele cruiser die vooral op de snelweg goed tot zijn recht bleek te komen.

Image

Echt veel geld moet je tegenwoordig niet neertellen voor een Ford Probe. De meeste exemplaren schurken tegen de 100.000 km aan en kosten je niet meer dan 4.000 euro. Erg gewild blijken de wagens dus niet, al zien ze er ook nu nog steeds goed uit.