Rijtest: Can-Am Spyder F3

Deze creatie is een mix van tal van zaken die geen auto zijn. En toch is het voorzien van rubberen wielen, een motor en kan het emotie opwekken. Denk aan een jetski, een quad, een motor en misschien zelfs een sneeuwscooter. Gooi het allemaal in de blender en je krijgt de Can-Am Spyder. Dat het een vreemde eend is hoef je niet te verbergen. Iedereen kijkt wel meer dan één keer als ze een Spyder voor het netvlies krijgen. Ons blitse model, type F3 S met zijn duidelijk zichtbare frame, is alles behalve subtiel en daar houden we wel van.

Gevoel

Er zijn vier modellen in het Spyder gamma. Dit F3 model is de op één na sportiefste maar wel krachtiger dan de Spyder RS en met 115 pk net zo krachtig als de naar rustig toeren gerichte RT en ST. De 115 pk komt net zoals het koppel van 130 Nm pas echt voelbaar door vanaf je het gas écht open gaat trekken. Je verwacht het misschien niet maar de Spyder F3 weegt een stevige 386 kilogram. Gelukkig trekt de 1330 cc grote Rotax driecilinder dit moeiteloos weg vanaf 5.000 toeren. Met de Spyder rijden is net zo vreemd als het ding zelf er uitziet. In het begin aarzel je een beetje om hoog in toeren te gaan maar vrees niet, de rode lijn zit nog ver weg. Vol gas en doortrekken tot 9000 tpm om dan op te schakelen is geen enkel probleem met de Can-Am. De ‘F3 S die wij reden is uitgerust met een semi-automatische 6-versnellingsbak. Die laat zich simpel bedienen aan het stuur. Heb je liever het gevoel om te schakelen met je linker voet dan geef je dat aan bij bestellen.

Image

Elektronisch begrensd

Een beetje dubbel gevoel bij dit onderwerp. De Canadese geniën die op het “Spyder-idee” kwamen konden haast niet anders dan ook veiligheid in te bouwen. Afkortingen zoals ABS, VSS, TCS, EBD, SCS, DESS zorgen ervoor dat omkantelen in de bocht je niet overkomen, in tegenstelling tot vele quads. We zeggen uitzonderlijk niet “bij normaal rijgedrag” in de vorige zin. Can-Am heeft de Spyder namelijk zo afgesteld dat je heel wat plezier kan hebben - 115 pk, een achterwiel... je weet genoeg - zonder dat het gevaarlijk wordt.

Vanaf 50 km/h grijpt de elektronica pas echt in. Dat wil zeggen dat je gerust kan sturen met het de gashendel. Zo controleer je het grootste deel van de manier waarop je door de bochten gaat. Na ongeveer een uurtje wen je aan het toch wat aparte rij-gevoel. Vanaf dan ga je exponentieel vooruit qua beheersing. Je eerste driftje bij een haakse bocht is niet ver weg. Zelfs bij de braafste rijders wekt het Rotax-blok hiervoor genoeg emotie op. Van 0-100 km/h klaar je in slechts 4,8 seconden. Let op, dat is op papieren zo, in werkelijkheid kan je hier nog behoorlijk wat tienden afknijpen. Let wel een beetje op want een burn-out is nooit veraf. Vandaar dat veel Can-Am Spyder eigenaars na hun éérste achterband wisselen naar een zachter model, genre semi-slick.

Image

Bediening

Je hebt ondertussen wel door dat je met iets bijzonder op de weg bent dat zich minstens zo bijzonder laat besturen. Wij raden beginners aan om vanaf de eerste kilometers de “eco-modus” te gebruiken. Het motorvermogen is dan ietwat geknepen en de gasrespons iets zachter. Schakel je terug naar normale modus na 5 km of pas na 400 km (de eerst tankbeurt!) is volledig aan jou. Standaard staat eco-modus trouwens uit. We geven het maar mee.

Ook niet te vergeten zijn de remmen. Bij dit apparaat is het even anders dan anders. Zo is er slechts één bediening en dat is de pedaal onder je rechtervoet. Automatisch zal de juiste remdruk naar de juiste wielen of beter remschijven voor- en achteraan worden verdeeld. Werkt meer dan goed en ondertussen train je je armspieren.

Wie zich de Spyder RT nog kan herinneren weet misschien dat die is uitgerust met een radio en iPod connectiviteit. Op de rest van het gamma en dus ook de F3 is het niets van dat. De Rotax-motor zorgt voor de muziek.

Image

Praktisch?

Helaas niet zo praktisch als we hoopten. In de relatief grote neus van de F3 is een namelijk een koffer(tje). Helaas passen drie op de vier motorhelmen net niet in de koffer. Een systeemhelm had het meeste succes. Verder kan je er nog je handschoenen en andere kleine prullaria in kwijt. Wat wel heel aangenaam is, is de achteruit-functie van de automaat. Zo kan je hem zonder moeite parkeren. Dat verloopt door zijn grote afmetingen trouwens gewoon zoals bij een auto. Met een volle tank van 27 liter haal je zeker 350 km en normaal zelfs 400. Het verbruik zal dus rond de 7 liter schommelen. Meer dan voldoende.

Image

Comfort

De F3 biedt een bijzonder relaxte zithouding vanwege het UFit systeem. Op de website kan je dit simuleren. De pedalen en het stuur zijn aanpasbaar in vier standen, ben je 1m60 of 2 meter groot, de F3 laat zich prima aanpassen. Bij aanschaf van je F3 is dit meteen orde gebracht bij de dealer maar je kan ook zelf aan de slag. Voor de bestuurder is het zitvlak voorzien van een extra hoge steun. Neem je iemand mee dan is er optioneel een rugsteun beschikbaar die zich in slechts 2 seconden laat monteren of demonteren. Wij raden aan om de optie “klein windscherm” aan te vinken op de optielijst. Ons testmodel was hier mee uitgerust en kwam toch van pas bij hoge snelheden.

Trouwens. Volgens de wet moet je geen helm noch aangepaste kledij dragen. Gebruik je boerenverstand en gebruik beide.

Image

Prijzenfestijn

Van een koopje kunnen we niet spreken. Niet onverwacht natuurlijk. Een exotisch product van plezier op drie wielen kost je een aardige duit. Vanaf 19.200 euro haal je de Can-Am Spyder F3 op bij de dealer. Ons testmodel voorzien van semi-automatische versnellingsbak en eerder vernoemde accessoires kost je minstens 22.199 euro.

Conclusie

De Can-Am is een relatief duur hebbeding dat je bijna het vrije motor-gevoel geeft met de nadelen van een auto. Zo sta je net als alle auto's in de file, gezien de breedte van het apparaat. Gelukkig is hij voldoende krachtig, degelijk en correct afgewerkt. Beschikt hij over enorm verslavend rijgedrag, is hij comfortabel voor langere ritten en wordt af fabriek al voorzien van een mooi klinkende uitlaat. Een exotisch en extravagant hebbeding dus.