Rijtest: Ford Ecosport 1.0i EcoBoost (2015)

Hoewel je bij de Ford-dealer terecht kan voor een hoop modellen is het aanbod van SUV's vrij beperkt. Buiten de Kuga valt er zelfs weinig te rapen. Tot nu, want met de EcoSport speelt het Amerikaanse merk in het segment van de kleine crossover en SUV. Een markt die gedomineerd wordt door de Renault Captur en Peugeot 2008. Nu hebben de ingenieurs bij Ford niet alle registers opengetrokken om de ultieme concurrent te bouwen. Wel doen ze beroep op een bloedlijn die al dik tien jaar zoals de Amazone door Zuid-Amerika loopt. En laat dat nu net de sterkte, maar meteen ook de zwakte van deze EcoSport zijn.

Met het wiel achterop

Kijk je er de cijfers op na, dan is de EcoSport al jarenlang een verkoopstopper in Brazilië, Argentinië, Mexico en India. Wat meteen ook reden genoeg was voor Ford om het niet verder te gaan zoeken. Een ietwat Europees sausje er over én klaar. Nu ja, het ging natuurlijk net iets anders. Want de huidige generatie EcoSport werd van het begin gebouwd met een lancering in Europa in het achterhoofd. Niet dat we daarmee het belangrijkste continent worden voor de Ford, want buiten de demping die werd afgesteld in Lommel voelt alles verdacht buitenlands aan.

Image

Al kunnen we die kaart niet trekken voor het uiterlijk. Je kan er voor zijn, je kan er tegen zijn... maar wij vinden dat reservewiel achterop lekker smoelen. Bij uitbreiding eigenlijk heel de wagen. Hij oogt misschien iets te smal voor zijn hoogte, maar zwier er een fel kleurtje op (zoals het Mars Red op ons testexemplaar) en je valt in het verkeer een stuk harder op dan met pakweg een Peugeot 2008. Als een soort van mini SUV die het opneemt tegen het Crossover-offensief.

Ruime kwalitatieve misser

Binnenin begint het wel wat meer te rommelen. Zo zijn de gebruikte materialen ietwat onder de verwachtingsnorm. Harde plastics voeren de hoofdtoon en de middenconsole mag dan wel uit een Fiesta komen, het kleine schermpje kan tegenwoordig niet meer opboksen tegen de joekels uit de concurrentie. Meer nog als je weet dat het tot gevolg heeft dat een navigatie niet tot de mogelijkheid behoort (al wordt dat eind dit jaar beschikbaar).

Qua ruimte is er dan weer geen gebrek. Omdat hij bijna komiek hoog op zijn pootjes staat hoef je geen vrees te hebben om je hoofd te stoten. In de koffer geraak je dan weer gek genoeg meer kwijt in de concurrentie. Al doet hij met 333 liter niet extreem tekort. Al hebben we het wel moeilijk met de openzwaaiende kofferklep. Best onhandig als je parallel moet parkeren en dan iets uit de koffer moet halen.

Image

Op technologisch vlak mogen we echter niet klagen, want de EcoSport beschikt over elektrische ramen & spiegels, keyless go, cruisecontrol, automatische lichten en een klimaatregeling. Ook Ford SYNC met AppLink voor het gebruik van je smartphone applicaties is van de partij. Natuurlijk zijn dat geen exotische spullen, maar het toont toch aan dat dit geen budgetauto is genre Dacia Sandero Stepway. Eén van de belangrijkste technologische speeltjes zit trouwens onder de kap...

EcoSportBoost

Motorisch bieden ze bij Ford drie torretjes aan. Een 1.5-liter benzine die volgens ons enkel maar in het gamma zit omdat je hem kan uitrusten met een automaat, een 1.5 TDCi-diesel voor wederom populaire beweegredenen en een 1.0-liter driecilinder benzine. Klinkt niet meteen als de meest sexy keuze, maar het blok is 125 pk sterk en kan 'Engine of the year' op zijn palmares zetten.

Image

Een prijs die je niet zomaar wint, want ook in deze EcoSport toont de Ecoboost zich een genot om mee te rijden. Kwiek onder belasting, vlot op het gas en met een lekker ruig gorgelende klank. Want het gebruik van isolatiemateriaal stond niet hoog op de lijst bij het bouwen van deze Ford. Nee, het is een fijn ding om mee rond te toeren. Echter kan de motor niet voldoen aan één van zijn opgaven: het verbruik. Dat is bij alle Ford-modellen met de EcoBoostmotor en in de EcoSport niet anders. Ford geeft een normverbruik van 5,3 liter per honderd kilometer op, wij lapten daar 2 liter per honderd kilometer bij.

Grootste oorzaak lijkt daarbij de vijfbak te zijn. Hoewel die lange spreidingen kreeg om op de autostrade niet te hoog in de toeren te moeten rijden, zorgt die lange spreiding er net voor dat je net iets langer blijft doortrekken. Want schakel je té vroeg door, dan word je getrakteerd op een dik doods moment. De hogere duizendtallen opzoeken is dus de boodschap.

Image

Op rijvlak hebben we trouwens niet te klagen. Je krijgt wat je verwacht van een kleine SUV en op de limiet wordt 'ie wat wispelturig. Maar wie gaat er ooit woest tekeer gaan met de EcoSport? De demping is daarbij uitmuntend en de voortrein neemt zonder morren bevelen op. Zelfs het remgerief is best oké, waar we voor vreesden want de EcoSport beschikt achteraan over trommelremmen. Daarnaast zit je net iets hoger dan de crossover-concurrentie waardoor je nog net iets beter de baan kan lezen.

Net iets te veel?

De EcoSport een slechte wagen, dat krijgen we niet over onze lippen. Wel toont hij mooi aan hoe verwend we zijn op het vlak van kwaliteit in Europese wagens. Want eerlijk is eerlijk, dat is allemaal wat minder in de kleinste SUV van Ford. Nu hoeft dat geen probleem te zijn als hij de dealer verlaat voor een prijs van twee appels en een maiscake. Echter knelt daar het grootste schoentje. Want Ford vraagt 17.150 euro (reservewiel incluis) voor de EcoSport. Das ruwweg 1.500 euro meer dan wat je betaalt bij de concurrentie. En dat is veel. Zeker omdat zijn uitdagers veelal beter afgewerkt zijn. Van dashboardmaterialen, over lederen stoelen tot schijfremmen rondom.

Image

Het siert Ford echter wel dat ze een redelijk WYSYWIG-principe hanteren. Want wat je ziet is inderdaad ook wat je krijgt. Zo betaal je niet bij voor andere motoren en tik je full-option exact 21.000 euro aan. Daar kan je bij Renault, Peugeot en andere Crossover-aanbieders vlotjes overgaan.

Conclusie

De toekomst van Ford zal niet afhangen van de Europese verkoop van de EcoSport. Dat weten ze zelf ook maar al te goed. Het hoeft dan ook geen verkoopstopper te worden. Maar met die instelling ga je natuurlijk geen potten breken. Dat is spijtig, want het is best een aardig ding. Al is Ford net niet dat stapje verder gegaan om hem op Europees kwaliteitsvlak te krijgen en - belangrijker - om de prijs competitief te maken. De kwaliteit van een Dacia Sandero Stepway voor de prijs van een Renault Captur is het misschien niet, maar het bengelt daar ergens tussen...