Een tijdje geleden presenteerde Nederlands industrieel ontwerper Niels van Roij zijn eerste volwaardige concept aan de buitenwereld. Met een groene, en dus politiek correcte, interpretatie van de extreme designtaal van het Britse sportwagenmerk TVR verbaasde hij de designwereld. Zijn keuze vroeg dan ook om extra uitleg. We bezochten hem in het Automotive Technology Centre van Helmond alwaar de concept tentoon gesteld staat.
Typisch TVR
De 25-jarige Oosterhoutenaar liep school aan de Design Academy van Eindhoven. Hij koos er de afstudeerrichting ‘Man And Mobility’. Daarin werken de studenten naar nieuwe en revolutionaire ideeën toe. Soms erg absurd en futuristisch, maar evengoed sober en toegankelijk voor de maatschappij van vandaag. Het was in dit kader dat Van Roij besliste om met het Artemis concept naar voor te treden.
Vernoemd naar een dochter van de Griekse oppergod Zeus - en dus naar analogie van de TVR benamingen - begon Van Roij aan zijn queeste naar de ziel en Identiteit van het merk TVR. “Ik ben het eerste half jaar gestart met grondig onderzoek naar het merk, de identiteit, en naar de eisen van de typische TVR rijder. Ik vond het erg belangrijk dat zij hierover hun mening konden ventileren”, aldus van Roij. De designtaal van het intussen failliete TVR werd de laatste jaren gekenmerkt door een geheel van vrouwelijke vormen. De vele rondingen en cleane oppervlakken kregen vervolgens extra aandacht dankzij bijzondere kleurstellingen.
Conservatieve doelgroep
Van Roij: “Door het beperkte budget van de ontwerpers bij TVR is het design bij veel modellen ontwerptechnisch niet altijd perfect. Ik heb er op gelet om daarin geen fouten te maken. Een lijn die bij de Artemis start zal niet zomaar ergens stoppen. Dankzij dit komt de vrouwelijke vormtaal meer dan ooit tot zijn recht.” Het is maar een van de factoren die onderstreept hoe grondig de Nederlander tewerk is gegaan. Want TVR-cliënteel moet een van de meest technisch conservatie doelgroepen zijn die er bestaan. Voor de TVR-bezitter tellen dan ook maar vijf zaken; lak aan elektronica, extreem design, veel power, lichtgewicht constructie en het brutale geluid. En vooral dat laatste ontbreekt bij de Artemis.
Van Roij: “Ik heb er bewust voor gekozen om de Artemis van een groene aandrijving te voorzien. Wie richting toekomst kijkt moet nu eenmaal groen denken, zeker de designers van de volgende generatie. In dit geval gaat het over een waterstof brandstofcel die in combinatie met vier elektromotoren, elk gehuisvest in een van de vier wielen, de kracht voor de Artemis zullen leveren. Vanuit liefhebbershoeken heb ik kritiek gekregen op het feit dat het een stille TVR zal zijn, maar een TVR is puur en het ontbreken van geluid is nu eenmaal onderdeel van de elektrische aandrijving. Daarenboven zouden artificiële geluidsingrepen voor overbodig gewicht zorgen.”
Complexe vormen
Lichtgewichtmaterialen zijn de rode draad doorheen de Artemis. Net zoals bij alle andere TVR’s is er gekozen voor carrosserie van kunststof. Waar dat bij de productiemodellen vaak goedkope materialen waren heeft Van Roij voor hoogwaardige producten gekozen. Van Roij: “Koolstofvezel is uiteraard het toverwoord in de sector, maar ik had verschillende redenen om daar niet voor te kiezen. Eerst en vooral ligt de kostprijs onverantwoord hoog tegenover het Xenoy waarvoor ik nu gekozen heb."
"Dat materiaal wordt ook gebruikt voor de onderhuidse structuur van de auto. Het is een thermoplastic, net als het Lexan dat gebruikt zou worden voor de raampartijen. Ten tweede zijn de verschillen tussen beide materialen niet zo groot meer. De keuze was vlug gemaakt. Xenoy is milieuvriendelijk, sterk en stijf. Het is samengesteld uit zogenaamde up-cycled PET flessen. Waar de kwaliteit over het algemeen afneemt, gaat hier de kwaliteit omhoog. Het materiaal heeft een lager smeltpunt waardoor het ook bij productie een stuk milieuvriendelijker is. Vandaar dus het predicaat milieu vriendelijk. Het maakt complexe vormen mogelijk tegen lage kostprijs. De bijzondere achterruit zou bijvoorbeeld niet uit glas vervaardigd kunnen worden.”
Het overschakelen van verbrandingsmotor naar groene aandrijving bij een klassiek ontwerp zoals dit, bracht ook extra uitdagingen met zich mee. Van Roij vertelt; “Door het wegvallen van de motor, transmissie en mechanische aandrijvingscomponenten is er heel wat ruimte onder de motorkap vrijgekomen. Hoofdzakelijk is er plaats gemaakt voor aërodynamische optimalisaties. De gewichtsverdeling blijft gelukkig neutraal dankzij het lage zwaartepunt en de optimale verspreiding van de brandstofcellen over de lengte van het chassis.”
Umeå
Concrete productieplannen zijn er niet voor de Artemis. De technologie mag er dan wel reeds zijn, zomaar waterstof tanken zit er voor u en ik nog niet in. De concept moet vooral het visitekaartje vormen van de talentvolle ontwerper. Van Roij: “De Artemis heeft heel wat deuren in de sector voor mij geopend. Maar vooraleer ik mij helemaal op de auto-ontwerpsector richt wil ik eerst bijstuderen aan de prestigeuze Umeå-universiteit van Zweden. Slechts zes studenten komen daar jaarlijks voor in aanmerking, maar ik schat mijn kansen goed in om dit jaar door de selectieproeven te komen.”
Meer informatie over Niels Van Roij, en zijn portfolio vind je op de website: www.nielsvanroij.nl
Tekst & foto's: Pieter Ameye
Met dank aan: ATC Helmond
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen