Eerste verrassende vaststelling als we de R&D terreinen opwandelen is de aanwezigheid van behoorlijk wat Polestar 3-modellen. Volvo deelt de faciliteit effectief ook met Polestar, maar vreemd genoeg hebben we geen enkele 4 gezien, wel een overvloed aan Polestar 2 en 3 testwagens. Tot daar deze kleine Polestar-bedenking, over naar gastheer Volvo die met de EX30 en de EX90 twee belangrijke elektrische modellen gedurende meer dan 5 jaar aan een resem tests hebben onderworpen.

Van 7 naar 5 jaar dankzij playstation

Het ontwikkelen van een nieuw model, van tekentafel tot productiestart, duurt gemiddeld iets van een 5 tot 7 jaar. Bij Volvo toch, want we weten van andere constructeurs dat het ook een pak sneller kan. Volvo kiest ervoor om geen half werk te doen wat soms ook resulteert in het uitstellen van een lancering, zoals we nu bijvoorbeeld met de EX90 meemaken (de EX90 zal trouwens kort na de zomer in de showrooms arriveren.

Sinds 10 jaar maken ze bij Volvo ook gebruik van een dynamische simulator; bekijk het als een gigantische playstation waarmee de ingenieurs zelfs nog voor het eerste prototype is gebouwd een resem waarheidsgetrouwe tests kunnen uitvoeren. Het ziet er allemaal fun uit en eerder iets voor in de mancave van rijkeluiskinderen, maar Volvo weet dat hier veel efficiëntie te rapen valt én ook een behoorlijke inkorting van de ontwikkelingstijd. Ander pijnlijk voorbeeld: door de klimaatverandering zijn de winters in Zweden veel korter en is er onvoldoende tijd om real life testwerk te doen. Ook hier is de simulator de ideale oplossing.

Batterijtests à volonté

Volvo wil tegen 2030 enkel nog BEV-modellen (Battery Electric Vehicles) in het gamma, en dat heeft natuurlijk een belangrijke impact op de R&D-processen. Zo werd een volledig nieuw Battery Lab opgericht waar men 24/7 bezig is met het testen van batterijpacks, cellen en modules.

Het testwerk gebeurt in speciale kamers waar men lage en hoge temperaturen en natuurlijk ook vochtigheid kan simuleren. Koeling wordt uiteraard voorzien, zodat ook het gedrag van de batterijen onder zware belasting kan geëvalueerd worden. Ook op het testprogramma: het veelvuldig laden en ontladen om de levensduur van de batterijpacks te bepalen en te verbeteren. Niet zo sexy allemaal, maar wel super belangrijk om bij de lancering te kunnen uitpakken met flitsende EV-specificaties.

Kijk trouwens ook even op de foto naar het batterijpack van de EX90 met maar liefst 17 modules en laadmogelijkheid tot 250 kW. Het valt op hoe netjes gestileerd en compact alles bij elkaar zit, een belangrijk aspect bij het optimalisatieproces van de lay-out van het batterijpack. Bevreemdende vaststelling nog: tot pakweg 15 jaar geleden keken we in R&D Centers naar motorentestbanken, nu zijn het batterijen die aan duurzaamheidstests worden onderworpen. Times they are a changing…

1 crash per dag

Veiligheid is altijd al het keurmerk geweest van Volvo, en dat is met de komst van EV’s niet anders. Natuurlijk wel wat het testwerk betreft, want een 650 kg zwaar batterijpack (EX90) heeft natuurlijk z’n impact als je de kolos van een SUV tegen de muur parkeert tegen hoge snelheid. Veel tests en simulaties gebeuren via gesofisticeerde computerprogramma’s, maar desalniettemin wordt er nog altijd gemiddeld 1 Volvo per dag tot schroot herleid. Auwch. Ook nieuw in het crashtestcenter sinds de opkomst van elektrische wagens is de nabijheid van een watertank. In al die jaren is er weliswaar bij een crashtest nog geen enkel batterijpack in brand gevlogen, maar hier wordt natuurlijk niets aan het toeval over gelaten.

Oh ja, en de simulatie-eland (een soort van waarheidsgetrouwe eland-dummy) mag in deze Zweedse setting niet ontbreken. Je zal maar op een Zweedse winternacht zo’n 1.500 kilo zwaar kalf op je motorkap krijgen. Dat wil je natuurlijk wel overleven alvorens het slachtoffer in de Zweedse balletjes wordt verwerkt.

Uit het leven gegrepen

Het Zweedse merk heeft trouwens altijd een pioniersrol opgenomen als het op veiligheid aankomt. Zo hebben zij bijvoorbeeld in 1959 de driepuntsveiligheidsgordel uitgevonden, wat nog steeds het beste levensreddende item in een auto is. Of misschien herinner je je nog het SIPS, Side Impact Protection System waarbij energie bij een zijdelingse aanrijding gekanaliseerd wordt om een betere bescherming te bieden.

En er is natuurlijk (nog steeds) het programma waarbij Volvo veiligheidsingenieurs echte ongevallen die op de openbare weg gebeuren, onderzoeken, analyseren en simuleren, om vervolgens met die learnings weer verbeteringen aan te brengen in de Volvo’s van morgen.

Niet elke dag is dezelfde

Een recent programma dat Volvo stilaan aan het uitrollen is, is het analyseren van data tijdens het rijden. Aan de hand van dagelijkse ritten zou de auto kunnen opmerken wanneer de bestuurder bijvoorbeeld een mindere dag heeft qua sturen, wanneer hij minder opmerkzaam is, of wanneer er bijvoorbeeld alcohol in het spel is. Op zo’n moment, waarbij het risico op een ongeval gevoelig groter wordt, zou dan ook de auto kunnen interveniëren op één of andere manier. Vandaag nog toekomstmuziek, maar helemaal niet ondenkbaar in de (nabije) toekomst. Het is in ieder geval een mooi voorbeeld hoe Volvo veiligheid hoog op het lastenboek houdt. En da’s alvast wel een prettige gedachte als jij of een geliefde met een Volvo de weg op gaat.