Rijtest: Ford Mustang Mach 1 (2022)

De Ford Mustang is nog een lekker ouderwetse auto met haar op de borst, zeker in de combinatie van atmosferische V8 en manuele zesbak met die kuitentrainende koppeling. Wie de mouwen nog wat meer wil opstropen, kan sinds vorig jaar opnieuw uitwijken naar de Mach 1, het label dat sinds jaar en dag de kloof tussen de werkmans-Mustang en de potente Shelby-modellen wil dichtrijden.

Image

Shelby-componenten

De ingenieurs uit Detroit graaiden daarvoor in de eerste plaats in de bak met mechanische onderdelen en in een doos componenten die Shelby had opgestuurd. Het subframe komt bijvoorbeeld van de Shelby GT350, de diffuser achteraan en de koeling voor de achteras van de rabiate GT500. Het Performance-pakket met stevigere Brembo-stoppers, Torsen-sperdifferentieel op de achteras en stijvere antirolstangen monteren de Amerikanen standaard, net als de MagneRide-dempers, die op deze Mach 1 een specifieke afstelling kregen.

Breder 19-duims lichtmetaal en Michelin Pilot Sport 4S-rubber zijn eveneens van de partij, terwijl de naar eigen zeggen meest circuitgerichte Mustang ooit van Ford ook een volledig herziene koeling kreeg, met onder meer een extra oliekoeler. Ook de aerodynamica werd herbekeken, waardoor de Mach 1 zowat 22 procent meer downforce moet genereren dan de klassieke Mustang.

Image

Welke 'Quiet Mode'?

De 2.3 Ecoboost-viercilinder heeft Ford in de Mustang al een tijd wandelen gestuurd, dus de atmosferische 5.0 V8 blijft de enige mogelijkheid onder de kap. Hoogst uitzonderlijk in deze CO2-gevoelige tijden, maar gelukkig moet die achtcilinder niks aan karakter inboeten. Integendeel: de Mustang Mach 1 vertrekt van dezelfde basis als de beperkte [‘Bullitt’-reeks](https://autofans.be/nieuws/officieel/39026-ford-mustang-gt-bullitt-komt…, en is dus goed voor 460 pk en 529 Nm. De hele stoeterij gaat naar de achterwielen via een manuele zesbak die de experts van Tremec specifiek voor de Mach 1 ontwikkelden, of via een tientrapsautomaat.

Het is die tientrapsautomaat die de Ford-importeur aanstipte op het orderformulier van onze testauto. Op het eerste gezicht jammer, want die kort en potig schakelende zesbak en dat stevige koppelingspedaal voegen onmiskenbaar toe aan de Mustang-rijbeleving. Anderzijds is die tientraps zo meteen wel welkom in de avondspits, bedenk ik me, wanneer ik de V8 met een druk op de startknop tot leven wek. ‘Quiet Mode’ voor de uitlaat of niet: die achtpitter heeft nog geen decibel verloren.

Image

Average Joe

Op zijn beurt heeft het interieur dan weer niets aan glans gewonnen. Het ‘Mach 1’-opschrift boven het handschoenkastje en enkele andere accenten verraden de aard van het beestje, maar voor de rest voelt ook deze Mustang zo aan dat average Joe met de Fiesta zich aan het stuur van deze Mach 1 niet ontheemd voelt. De kwaliteit binnenin is dus nog steeds op Amerikaanse leest, en daar kunnen nostalgische knipogen zoals de dubbele welving in het dashboard en het driespakige stuur niets aan verhelpen. Vooral de kwaliteit van het imitatie-aluminium van de tuimelschakelaars en de deurgrepen is een doorn in het oog van deze Mustang, vind ik.

Even later stuur ik de lange neus van de Mustang de Ford-terreinen in Sint-Agatha-Berchem buiten en doe ik de Mach 1 via het start-stopverkeer van de Brusselse Ring koers zetten richting thuis. De aanwezige baritonbrom van de V8 doet me de interieurbedenkingen snel naar de achtergrond schuiven, en de automaat komt in dagelijks verkeer tot zijn recht. Geef ik de Mach 1 op een wisselaar wat meer de vrije sporen en ga ik zelf aan de slag met de schakelpeddels, dan valt me vooral op dat die peddels gerust een formaat groter mochten zijn.

Image

Ruwe diamant

Tien verzetten zijn er dan weer twee of drie van het goede teveel. Ook in automatische modus lijkt de Mustang bij een langgerekte dot gas eerst een toerental te prikken om dat daarna vast te houden en zo door de verzetten naar boven te laveren. Perfect om bij een rustig tempo te flaneren, maar wie de Mach 1 wil gebruiken waarvoor Ford hem bedoeld heeft, kiest wellicht beter voor de manuele Tremec-bak. Je boet dan wel een fractie aan acceleratietijd in: met de zesbak duurt de sprint naar 100 km/u 4,8 seconden, met de tientraps neemt die 4,4 seconden in beslag. De topsnelheid ligt dan weer hoger: 267 km/u tegenover 249 km/u.

Die V8 zelf: jongens toch, wat blijft dat een ruwe diamant en wat klinkt die vandaag eens temeer als het einde van een tijdperk. Zijn atmosferische karakter steekt hij niet onder stoelen of banken: het duurt een paar toerentallen voor hij op stoom komt, maar naarmate de toeren toenemen zwelt ook de baritonronk aan, om uiteindelijk met de soundtrack van een bataljon gevechtsvliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog zijn volle vermogen vrij te geven.

Image

Gretig en gewillig

Ik zoek in de buurt nog wat rustige wegen op om aan te kunnen voelen wat de Mach 1 verder nog in zijn mars heeft. Gelukkig kon ik hem eerder al op de spits drijven in perfect veilige omstandigheden in de Lommelse bossen, maar ook nu op mijn eigen vertrouwde testterrein valt weer op dat die lange neus een fractie gretiger instuurt, ondanks het zware gewicht vooraan, en dat de koets in de bochten minder snel door gaat hangen.

De Ford duikt dus gewilliger van links naar rechts in aaneengeregen bochten, maar het stuur mist de directe respons en de feedback die je bij sommige Duitse concurrenten wel meteen terugvindt. De stabiliteit van de Mach 1 geeft dan weer veel vertrouwen, ook bij stevigere remmanoeuvres. De grip houdt ook verrassend lang aan, al geeft de Mustang toe om uiteindelijk mee te komen spelen als je maar lang genoeg aandringt. Of als je de grenzen van de fysica bereikt hebt.

Image

De meerprijs waard?

Maar daar waar sommige van die concurrenten terug in hun schaapsvacht kruipen of zelfs saai worden wanneer ze niet het volle pond mogen geven, blijft er in de Mustang altijd wat te beleven. Al is het maar door dat fastbackgevoel, die geweldige V8, en stiekem ook wel door die manuele zesbak. Een aanrader, in feite, en je kunt de 2.800 euro die je daarmee uitspaart vergeleken met de automaat ongetwijfeld gebruiken voor wanneer de overheid de belasting komt innen op die V8.

Voor de Ford Mustang Mach 1 met manuele bak leg je trouwens minstens 63.300 euro neer. Maar is hij die meerprijs ten opzichte van de 53.600 euro kostende Mustang GT ook waard? Als je van plan bent om hem regelmatig de sporen te geven: absoluut. Al is het maar omdat de Mach 1 anno 2022 nog de enige keuze is om zelf op de klassieke manier te kunnen schakelen. Zie je de Mustang vooral als een ontspannen flaneerauto met geweldige soundtrack, dan kwijt de ‘gewone’ Mustang GT zich nog steeds voortreffelijk van die taak.