Rij-impressie: Ford Focus Facelift (2014)

Met de facelift van de Focus neemt Ford afscheid van de vissmoel van weleer. Al moet vooral onderhuids het verschil merkbaar zijn. De scherpste van het C-segment nog een tikkeltje scherper? Reden genoeg om hem over het golvende landschap van onze landelijke zuidkant te sturen.

Ford heeft met de Focus een sterke rakker in het C-segment. Sinds zijn lancering in 1998 wist het merk met de blauwe ovaal maar liefst 12 miljoen exemplaren te slijten waarvan er 6,9 miljoen hun weg vonden naar Europa. Anno 2014 zijn we toe aan de facelift van de derde generatie. Een opfrisbeurt die gewag maakt van drie grote peilers en het succes moet verderzetten.

Exit vissmoel

Het uiterlijk van de derde generatie Focus werd niet door iedereen gesmaakt. Vooral de gapende muil vooraan leek veel gelijkenissen te hebben met een vis. Een frivool design-probeersel dat ze met de facelift tot het verleden laten behoren. Vanaf heden loopt de snoet van de Focus mooi in tred met die van de Mondeo en - in mindere mate - met die van de Mustang. Een snoet die je vooral herkent door de hexagonaal vormgegeven grille. Misschien rijdt hij daardoor wel iets anoniemer door het landschap, maar de Peugeot 308 toont mooi aan dat een anoniemere styling zeker geen slechte richting is om in te slaan.

Ongeveer elke andere hoek van de Focus is herkenbaar gebleven. Nu ja, er zijn verschillen, maar dan moet je al studies hebben gevolgd aan de Fordiaanse school der herkenning van verschillen. Geen tekortkoming, want het uiterlijk dat in 2011 gepend werd kan nog steeds mee vandaag de dag.

Nog steeds geen intuïtief wonder

Konden we het pre-faceliftmodel ergens op pakken, dan was het wel de warboel in het interieur. Een middenconsole overwoekerd door knoppen, een gebrek aan ergonomie en een - op sommige vlakken - twijfelachtige afwerking. Kortom, het was binnenin geen topper. Iets dat ze bij Ford maar al te goed wisten, want de veranderingen springen meteen in het oog. Er wordt komaf gemaakt van de 20.000 knoppen op de middenconsole en voortaan gebruik je het optionele 8-duims touchscreen. Leg je geen 1.033 euro neer voor het scherm, dan blijf je wel zitten met een kleiner schermpje en enkele knoppen. Het is alvast leefbaarder.

Hoewel het 8-duims scherm een verademing zou moeten zijn op vlak van ergonomie blinkt het toch nog altijd niet uit. Het lijkt wel een vloek bij Ford. Sommige dingen zitten te ver verstopt en het merendeel van de mogelijkheden voelen niet intuïtief aan. Vertaald naar Ford-taal: je hebt geen drie uur meer nodig als je voor de eerste keer een gps in stelt, maar een peulenschil is het toch ook weer niet. Dan kan de concurrentie uitpakken met betere systemen. Maar goed, je wordt al niet meer doodgeslagen door al die knoppen in het interieur. Om exact te zijn laat Ford zo'n 32 knoppen vallen. Best wel stevig lijkt ons...

Chauvinisme viert weer hoogtij

De intro gaf het al aan, de gefacelifte Focus zou weer een stukje scherper sturen. Al is dat niet helemaal waar, Ford pocht vooral met een comfortabeler stuurgevoel zonder dat je strakheid verliest. Hoewel wij de uitspraak 'een comfortabel stuur' associëren met een pluchen stuurhoes en stuurverwarming, doelt Ford toch op de rijdynamiek. Die moet voortaan een stuk soepeler aanvoelen tijdens het gewoon rijden terwijl er toch niet verzaakt wordt aan de agiliteit van het geheel. O ja, geen vrees, vanaf de facelift kan je ook stuurverwarming krijgen mocht je het echt willen.

Het verbeterde stuurgevoel wordt op verschillende manieren bereikt. Enerzijds door de software aan te passen anderzijds door nieuwe hardware te voorzien. Specifiek spreken we over een nieuwe generatie dempers, nieuwe veren, verfijnde ophangingsbussen en een verbeterde stijfheid vooraan. Onderdelen die de jongens op Lommel Proving Ground weer wat nieuwe ruimte gaven om een stapje verder te gaan. Want net zoals bijna elke Ford werd ook deze Focus afgesteld door een zestal Vlamingen. Hadden we al gezegd dat deze Focus een wereldauto is?

Niet strakker, wel luier

Net zoals wij Vlamingen verstand hebben van frietsauzen, hebben we blijkbaar ook verstand van auto-afstellingen. Alleszins de werknemers in Lommel. Want we moeten het toegeven, de Focus blinkt weer uit qua rijgedrag. Op de limiet merk je geen veranderingen. Niet erg, want de C-segmenter komt opvallend kwiek uit de hoek, zelfs zonder ST-badge op de koffer.

Wij reden zowel de 2.0 TDCi diesel met 150 pk als de 1.5 Ecoboost benzine met 180 pk - de zwaardere motoren - tijdens regenachtig weer in de buurt van Kluisbergen. Ondergelopen kasseiwegen die wielrenners alvast de billen doen toeknijpen. De Focus had er alvast minder moeite mee. Toegegeven, de dieselvariant had iets meer last van doorslippende wielen, maar het blijft allemaal zeer beheerst en controleerbaar. Het is dan ook verre van een straf om de Focus als metgezel te hebben. Op een gezapig tempo valt vooral het zachtere stuur op. Ietwat luier, maar vooral zeer comfortabel. Reken daar ook nog eens de zachtere dempers en verbeterde isolatie bij op en je vindt in zijn klasse bij de Focus nog steeds de leukste stuurkameraad terug.

Iemand nog een fluohesje?

Heb je een fetisj voor technologieën, dan kom je opgewonden terug van een bezoekje bij de Focus. De derde generatie kon in 2011 al uitpakken met stevige veiligheidsuitrustingen zoals 'Active City Stop', 'Adaptieve cruisecontrole' en 'verkeersbordherkenning'. Met deze facelift gaan ze nog een stapje verder. Zo wordt het Active City Stop-systeem opgewaardeerd tot een snelheid van 50 km/u. In lekentaal: tot een snelheid van 50 km/u scant een systeem de weg. Indien een botsing dreigt, remt de wagen zelf af. Verder maken we gewag van SYNC 2, een nieuwe Active Park Assist en verbeterde adaptieve lichten vooraan.

Zolang je er dus duiten voor neer legt kan je de Focus rijkelijk uitrusten met veiligheidsvoorzieningen. Standaard pakken ze dan weer wel uit met ETS. Voluit 'Enhanced Transitional Stabilty' is het een systeem bovenop de ESP dat bij een plotseling uitwijkmanoeuvre ervoor zorgt dat bij de tweede stuurbeweging (wanneer je de wagen na het wegsturen terug op zijn lijn probeert te krijgen) de zwaai van de achterkant een stuk kleiner wordt dan voorheen. Meer stabiliteit staat nu eenmaal gelijk aan een grotere veiligheid.

Conclusie

Exterieur, interieur en ophanging. Drie pijlers die Ford nog eens kritisch bekeek bij de Focus. Met succes, want de C-segmenter voelt frisser aan dan ooit. Vooral rijdynamisch blijft de Focus uitblinken. Iets waar we als Vlamingen fier op kunnen zijn. Binnenin nog steeds niet de referentie in zijn segment, maar wel al een stap dichter gezet naar de topspelers. Het is als dat lievelingsgerecht in je plaatselijke restaurant dat door de chef verfijnd werd. Nog steeds lekker herkenbaar, maar het glijdt nog iets vlotter de maag binnen. Hebben we trouwens al gezegd dat wij Vlamingen ervoor hebben gezorgd dat-ie zo strak rijdt?