Het was eens iets anders, zo'n Amerikaans ogende kar met Europese genen. De Crossfire hergebruikte de eigenschappen van de vorige generatie SLK van Mercedes. Mercedes en Chrysler waren in 2000 een samenwerking aangegaan en daar plukte vooral Chrysler vruchten van. Terwijl Mercedes geld investeerde en saneerde - en intussen het eigen imago kelderde - kon Chrysler onder andere gebruik maken van de Europese databank van Mercedes. Daaruit ontstond de 300C en deze coupé, de Crossfire.
Je geeft het hem niet mee, deze Crossfire is een wagen die het chassis en de motor van de SLK meekreeg. Zowel de motorruimte als de spoorbreedte zijn identiek. Je kan nog wel wat meer zaken ontdekken, want beide modellen delen 80 procent van de onderdelen. Aan de buitenzijde kreeg de Crossfire een eigen look, die opvalt vanwege de grote vlakken en de brede aanblik. De brede schouders versterken die indruk nog wat. Ook de gelijkenis met de 300C is onmiskenbaar, zeker vooraan waar de rechthoekige koplampen de neus sieren. De lichtjes duikende profiellijn wordt bekomen door het gebruik van 19 inch velgen achteraan en 18 inch velgen vooraan. Met de looks zat het dus goed.
Chrysler zorgde voor de nodige luxe door de zetels in leder te hullen en de afwerking wat naar Mercedes-niveau toe te trekken. Jammer was dat het leek alsof de aluminium knopjes opgeschilderd waren en ook de pook uit een Chinese namaakcontainer kwam. Het interieur bleek dus wat minder. Sla je er de gebruikersreviews op na, dan kom je er ook op uit dat de Crossfire had van elektronische problemen; ramen die niet meer dichtgingen, zetels die niet in de juiste positie terugkwamen... De aanblik van het interieur kwam overigens niet erg exclusief over, afhankelijk van de versie waarin je reed, kwamen de Amerikaanse roots fel boven.
Onder de motorkap zitten ook weer krachtbronnen van Mercedes-makelij. Steeds ging het om een 3.2 v6, in de SRT-6 kreeg deze een supercharger mee. De eerste versie had daarmee 215 pk, de tweede 330 stuks. Daarmee kon je in respectievelijk 6,8 en 5,3 seconden van 0 naar 100 km/u gaan. De koper had keuze tussen een manuele zesbak of een automatische vijfbak. Apart aan deze wagen was nog de sturing, die niet via een tandwiel-tandheugelsysteem verliep maar wel doormiddel van een 'recirculating ball'-opzet, een systeem dat je vooral in oudere auto's nog terugvindt.
In 2003 werden 35.000 exemplaren geproduceerd, in 2005 nog slechts 12.500 en in 2006 en 2007 nog slechts 4.805 en 2.000 stuks. Dat is opmerkelijk want sinds 2004 werd het Crossfire-gamma aangevuld met een beminnelijke Roadster met dezelfde motoren.
Wat maakt dan dat de verkoop van de wagen tegenviel? De concurrentie in de klasse van de sportieve coupés zit daar voor iets tussen. De BMW Z4 en de Audi TT waren de ridders van het rijplezier, terwijl je in de Chrysler Crossfire eerder een comfortabele cruiser mocht verwachten.
De vraagprijzen voor tweedehands Crossfires weerspiegelen de Mercedes-kwaliteit in de wagens. Prijzen beginnen op 10.000 euro en gaan tot bijna het dubbele. Ga je ze in Europa zoeken, dan blijken de Italiaanse exemplaren een stuk goedkoper, al ben je daar nooit zeker van de kilometerstanden en vragen die wat eigen inbreng om ze in te voeren.
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen