Rijtest: Mitsubishi Outlander DI-D 2010

Natuurlijk vinden we de opvallendste wijzigingen terug aan de buitenzijde. De ‘Jetfighter-grille’ zorgt ervoor dat je de Outlander naast zijn broertjes Colt en Lancer kan plaatsen, zonder veel verschillen op te merken. De neus oogt een pak aggressiever en zeker in combinatie met de xenon-verlichting op onze testwagen maak je een imposante indruk. Het profiel van de wagen werd ongemoeid gelaten, net zoals de achterzijde. De zilveren LED-achterlichten kunnen dan ook nog een tijdje mee. Op die manier onderscheidt de Mitsubishi Outlander zich van neefjes Citroën C-Crosser en Peugeot 4007. Handig achteraan is de kofferklep in twee delen, het ene deel zwaait naar boven, het andere deel naar onder. Toch lijkt dit onderste deel amper geopend te gaan worden en zal je als koper vooral foeteren op de verhoogde laaddrempel, net als bij de Fiat Marea Weekend destijds.

In het interieur heeft Mitsubishi haar best gedaan om de materialen op te waarderen. Waar mogelijk werden de harde kunststoffen vervangen door zachtere materialen. Toch blijft de wat onhandige opstelling van de draaiknoppen voor de verluchting over van voor de facelift. De Outlander van dienst was er eentje in de Instyle-topversie, waarbij een hele hoop extra’s standaard worden meegeleverd. Zo zie je de achteruitrijcamera boven de nummerplaat die je wegwijs maakt bij het achteruit inparkeren. Muziek luisteren doe je bij Mitsubishi met het Rockford Fosgate-audiosysteem. Dat functioneert naar behoren al zijn de luidsprekers wat opzichtig gemonteerd in de wagen. De reizigers op de achterbank zullen zeer te spreken zijn over het multimedia-systeem waarbij de DVD-speler en het scherm in het dak verwerkt zijn. Om de chauffeur niet te storen tijdens de rit voorziet Mitsubishi koptelefoons. Nog iets waar de medepassagiers lovend over kunnen zijn, is de ruimte die ze ter beschikking krijgen.

De rugleuning van de achterbank is verstelbaar, terwijl de achterbank volledig kan worden weggeklapt. Op die manier ontstaat een maximale laadruimte van 1.691 liter. Nog niet het volume van grote broer Pajero, maar toch kan je al je hele hebben en houden beginnen inladen. In configuratie met vijf zitplaatsen hou je nog een royale 771 liter over. Wil je de vriendjes van je kinderen ook meenemen, kan je uit de koffervloer een extra zitrij met twee plaatsjes toveren. Op die manier blijft er nog 184  liter om vol te stouwen, niet meer dan de gemiddelde cabrio met stalen dak. De gebruikte materialen zijn dan al sterk verbeterd, toch vinden we de afwerking van de Mitsubishi nog steeds wat vreemd; de zetelrails blijven open liggen en de naden tussen verschillende onderdelen blijven vrij breed. Niet meer de problemen die we bij de Lancer zagen, al is er toch nog wat ruimte voor verbetering als ze de premiummerken naar de kroon willen gaan steken.

De Outlander Instyle is standaard voorzien van vierwielaandrijving en een automaat. Dat is niet zomaar een automaat maar wel een TC-SST (Twin Clutch Sport Shift Transmission) een dubbele natte koppeling die je misschien kan kennen van de Lancer Evolution en de tegenhanger moet vormen voor het DSG- en EDC-geweld. Ook in deze Outlander een normal- en sportstand, al vonden we de sportstand eerder overbodig in deze kilometervreter, net als de aluminium schakellepels achter het stuur. Tijdens de test viel op dat de bak niet zozeer ‘sport’ was, echter wel erg homogeen en fluisterstil. Ook bij plankgas verloopt het schakelen zonder dat je er weet van hebt.

Het volledig rijgedrag is als strak te benoemen, al kan dit gek klinken bij een wagen die als SUV wordt bestempeld. Toch is het Mitsubishi gelukt de wagen een strakke en precieze wegligging mee te geven.

Hoewel de 2.2 DI-D dieselmotor van Franse makelij is, merkten we toch hetzelfde op als we eerder deden bij de 2.0 DI-D van Duitse makelij in de Lancer. Bij het starten laat de motor graag van zich horen. Dat geluid wordt minder naarmate de motor opwarmt, maar je wordt er steeds weer aan herinnerd dat je met een diesel rijdt. De beschikbare 380 Nm vormen een uitstekende tandem met de Twin Clutch-versnellingsbak. De 156 pk zijn dan ook ruim voldoende om de wagen op gang te houden. Het verbruik van deze 2.2 ligt iets lager dan dat van de concurrentie; met een goeie 7,8 liter kom je 100 km ver, als de wind goed zit doe je het zelfs met minder dan 7,5 liter. Mitsubishi zelf geeft 7 liter op, wat ons iets voor ecologische fans lijkt, al kopen die  volgens ons ook niet dadelijk een wagen van het Outlander-kaliber.

Nadeel bij Mitsubishi is de prijzenpolitiek. De gesmaakte TC-SST-versnellingsbak komt enkel in combinatie met het Intense Plus en het hoogste Instyle-uitrustingsniveau. Dat uitrustingsniveau is dan wel veelomvattend, het kost ook wel 4.000 euro meer dan de Intense Plus. Het verschil met de basisversie bedraagt zomaar even 12.000 euro.

Als je een sportieve SUV zoekt, kan de Mitsubishi je honger bevredigen. Toch moet hij qua comfort niet inboeten en krijgen de passagiers een hoop ruimte voor een schappelijke prijs. Die prijs wordt wel de hoogte in geduwd door de verschillende pakketten, al zorgen deze ook voor een erg breed uitgesmeerd aanbod voor verschillende portefeuilles. Mitsubishi besteedde heel wat aandacht aan de materialen in het interieur, al zijn er nog wat hiaten die de sprong naar de A-merken bemoeilijken. De motor klinkt rauw door in het interieur terwijl de TC-SST-automaat als een mes door de boter snijdt, je merkt amper dat hij doorschakelt.

Tekst & foto's: Sven Geiregat
Met dank aan MMB voor de testwagen