Rij-impressie: Chevrolet Aveo 1.2, 1.4 en 1.6

De Aveo heeft een hele revolutie ondergaan. Uiterlijk mag hij dan nog de herinnering aan het vorige model opwekken, de volledige wagen werd herontworpen. Zo groeide de Aveo 12 cm in de lengte en 5,5 cm in de breedte. Het uiterlijk werd een pak strakker getekend en de duikende neus oogt zowaar agressief. Kunststof accenten rond de koplampen en achterlichten zorgen ervoor dat de wagen hip oogt, enkel bij een zwarte kleur worden deze accenten teniet gedaan. De Aveo wordt voorgesteld als een vijfdeurs met de looks van een driedeurs. Hij krijgt dan ook dezelfde handgreep in de C-stijl als de kleinere Spark met dat verschil dat de verhoudingen in deze Aveo beter kloppen. De dalende daklijn draagt bij tot de sportieve look van het model. Chevrolet kiest er voor om enkel een vier- en vijfdeurs aan te bieden, de driedeurs werd weinig verkocht en komt in de nieuwe generatie te vervallen. De vierdeurs is vooral op de zuiderse markten een hit, al verkocht van de vorige Aveo notchback zowat 400 stuks per jaar. Rechtstreekse concurrentie voor deze berline is er op de Dacia Logan na niet op onze markt.

Chevrolet zal in de nieuwe Aveo voor het eerst een dieselblokje plaatsen. Het gaat om de 1.3 van GM-makelij die we ook in de Corsa terugvinden. Vanaf dit najaar kan de klant kiezen tussen twee vermogensversies, de ecologische versie met 75 pk die recht heeft op een ecopremie of de iets potentere 95 pk-variant. Voorlopig zijn enkel nog maar de benzineversies voorhanden en daar gingen wij mee op stap. We startten met de 1.2 en merkten dat de 86 pk en 115 Nm uit deze versie wat moeilijk vooruit te branden zijn in het glooiende Zwitserse landschap van de introductielocatie. Vooral op hellingen krijgt de wagen het lastig. Eens op snelheid gaat het goed vooruit, al hadden we de neiging om hem wat in toeren te gooien ook al was dat amper beter. De opgegeven 5,5 liter werden niet gehaald, wij kwamen gemiddeld op een kleine 7,5 liter per 100 kilometer uit. Chevrolet biedt ook een 70 pk versie aan, al vinden wij deze behalve zijn krakende prijs (11.999 euro) niet dadelijk een aanrader aangezien de 86 pk sterke variant al zodanig veel moest werken. Het schakelen verliep vlot, al houdt het koppelingspedaal een erg lange slag aan.

Gaan we naar de 1.4 versie (die we testten in combinatie met de automaat), dan zien we dat de 100 pk veel beter passen bij deze wagen. Hij kan vlot mee met het verkeer en het verbruik bleek lager te liggen dan dat van de kleinere 1.2. De nieuwe zestrapsautomaat lijkt telkens wakkergepord te moeten worden. De ene keer bleef de motor te lang in toeren hangen alvorens op te schakelen, de andere keer borrelde hij in de lagere regionen alvorens terug te schakelen. Zelf schakelen kan eenvoudigweg door een knopje op de zijkant, al verlies je dan wel de bestaansreden van de automaat. Tot slot biedt Chevrolet nog de 1.6 aan. Deze motorisatie heeft 115 pk onder de kap maar wie dacht dat hij daarmee sportiever reageert, is er aan voor de moeite. De wagen is gericht op comfort en de motor levert enkel dat beetje extra gebruiksgemak tegenover de 1.4. Zetten we de drie motorisaties naast elkaar, dan kunnen we stellen dat elke motor het rijgemak van zijn kleinere broer wat versterkt, zonder daarbij minder zuinig om te gaan met de brandstof.

Ook het interieur van de Aveo maakte een positieve evolutie door. Waar de vorige generatie een doorontwikkeling was van de Kalos, sober en somber, is dit nieuwe interieur zelfs wat dynamisch. De middenconsole krijgt een dubbele opbouw, waarbij de radio-unit dichter naar de bestuurder reikt. Die radio en met name de volumeknop bleek wat gek ingedeeld met wel 60 onderverdelingen. Het geluidsverschil tussen elke stand was miniem en wanneer de radio op 'volume 20' staat, hoor je geen geluid meer uit de speakers komen. Zet je de volumeknop volledig op, resulteert dat in veel geluid, al hoef je er nog niet de auto voor uit te lopen wegens 'teveel'. Een mindere maar betere indelingen voor de volumeknop waren beter op zijn plaats geweest. De bedieningsstengels achter het stuur kennen we uit de Opels en dienen hetzelfde doel. Bij de duurdere versies krijg je een boordcomputer, die je meldt wat je verbruik bedraagt.

Alle uitrustingsniveau's krijgen standaard cruise control mee, iets wat niet vaak gezien is in deze klasse. De tellers van de Aveo zijn geïnspireerd op de motorwereld, al kennen wij niet dadelijk de relatie van Chevrolet met moto's. Dat neemt niet weg dat de tellerpartij erg hip ogen, terwijl ze bovendien duidelijk afleesbaar zijn. Wel vonden we de 14 lampjes die oplichten bij het aanzetten van het contact wat overdreven, je hebt nooit de tijd om ze allemaal te zien. Zoveel lampjes als er zijn, zo hard missen we dan weer een metertje voor de motortemperatuur. Op geen enkel moment weet je of de motor koud dan wel warm draait. Ook een discreet klokje is enkel aanwezig in de radio. De gebruikte materialen in het interieur zien er beter uit dan ze aanvoelen. In de lagere versies maakt Chevrolet gebruik van harde plastics, in de hogere uitrustingsniveau's worden deze vervangen door soft touch plastics. De grotere lengte (+12 cm) van de Aveo laat zich niet dadelijk voelen in het interieur. Ook de koffer krijgt een grllige vorm, al kan je deze door een verschuifbare bodemplaat wel laten varieren tussen meer laadruimte op een praktischer laaddrempel.

Rijden doet de Aveo neutraal, onder normale omstandigheden. De 1.2 krijgt elektrische stuurbekrachtiging, al voel je weinig verschil met de hydraulische versie op andere modellen. Gaan we echter op een slecht wegdek rijden, dan voel je dat de ophanging toch niet alles dempt en dat de wagen wat last krijgt bij het bochtenwerk. Dat de A-stijl erg dik is, zorgt voor een verminderd zicht links vooruit en een evenzeer verminderd vertrouwen. De wagen heeft last van onderstuur en je hoort hem werkelijk wegglijden over de voorwielen, ook al rij je aan een legale snelheid de bocht door. Hier blijkt het voordeel van de sedan, die dankzij zijn grotere overhang achteraan beter gebalanceerd lijkt. We merken op dat de wagen erg stil rijdt, zowel wat wind- als rijgeluiden betreft. Er dringt weinig door tot in het interieur, op dat vlak scoort de Aveo bij de beteren in zijn klasse.

De Aveo krijgt een basisprijs van 11.999 euro. Voor dat geld krijg je een ondergemotoriseerde 1.2 LS met 70 pk. De 1.2 86 pk kost je 12.299 euro, al zal je blij zijn dat je dat geld uitgeeft voor dat beetje extra vermogen. Groter kan ook, met de 1.4 LT vanaf 13.699 euro. De 1.6 LTZ (enkel beschikbaar met de hoogste uitrustingsmodule) is er tot slot vanaf 15.299 euro. Wie een automaat wil (enkel op 1.4 en 1.6) betaalt 1.200 euro extra, voor de berlineversie van de Aveo ben je 400 euro meer kwijt dan voor de hatchback. De berline krijgt enkel de 1.4 en 1.6 motoren ingeplant en is enkel beschikbaar in LT+(1.4) en LTZ-versie (1.4 en 1.6).

Chevrolet zet met de Aveo een auto neer die een ware revolutie blijkt tegenover zijn voorganger. De looks spreken een jong publiek aan en voor zijn interieurafwerking moet je het ook niet laten. De motoren voelen wat mak aan en de 1.4 lijkt ons hier de beste keuze. Het weggedrag vraagt enkel voor wat extra aandacht van de bestuurder als de wagen zich op een slechte ondergrond begeeft. Toch springen dan de ESP- en ABS-modules op tijd bij.

Op de foto's in deze rijtest ziet u een Chevrolet Aveo 1.6 in LTZ-uitvoering.

Tekst & foto's: Sven Geiregat