Rijtest: 2011 Audi A6 2.0 TDI

Van zijn aparte looks moet de nieuwe Audi A6 het niet hebben. Hoewel hij er best gelikt uitziet, is de vergelijking met broers A4 en A8 snel gemaakt. Het vraagt een kenner om de wagen in je binnenspiegel te herkennen, de meeste mensen zien het aan de verschillende opstelling van de LED's. Die LED's sieren een duikende snoet, die dan weer de link legt met Audi's A7 Sportback. De Audi's vormen een familie met sterke genen. Ook zien we de nieuwe vijfhoekige grille die kenmerkend zal worden voor de rest van het gamma. Dat maakt niet dat de A6 er slecht uitziet, alleen lijkt het alsof we het allemaal al gezien hebben. Door zijn scherper dalende daklijn lijkt het alsof de A6 een stuk langer is geworden. Toch werd hij in weze korter dan zijn voorganger (-12 mm). De wielbasis nam dan weer wel toe (+70 mm), waarbij de inzittenden meer ruimte krijgen. Onze A6 kreeg een witte kleur,waarbij het deel van de motorkap dat zichtbaar is vanop de bestuurderspositie hinderlijk ervaren omdat hij reflecteerde bij felle zon. Ook zagen we dat de lakbescherming achter de voorwielen een gelige tint had, ook al had de wagen nog geen 20.000 km gereden. Dat omstaanders alvast te vinden zijn voor de looks van de A6, konden we concluderen na de vele positieve bewoordingen die we toegeroepen kregen. Of het door de bekende looks komt, dan wel door de vier ringen konden we niet vaststellen.

Wie voor het eerst plaatsneemt in de Audi A6 neemt best even tijd om de verschillende knopjes en bijhorende functies in zich op te nemen. De boordcomputer alleen al krijgt verschillende menu's waarin je onder andere de digitale tachograaf (actuele snelheid) en het korte of lange geheugen (voor verbruik, afgelegde afstand,...) kan terugvinden. Audi trekt nog steeds voluit de kaart van het MMI-systeem, al zien we tegenwoordig de touchpad als een leuke toevoeging. Gedaan met eindeloos aan de joystick draaien om de juiste letter in te voeren in het navigatiesysteem, je vormt de letter gewoon op het touchpad. Dat is niet alleen sneller, het laat je ook toe je ogen op de weg te houden, aangezien je een auditieve herhaling van je letter krijgt. Nadeel van deze touch pad is dan weer dat de voorste passagier er minder makkelijk aan kan.

Onze Audi A6 was overigens uitgerust met de Audi Drive Select, waarbij je kan kiezen tussen normal-, comfort-, dynamic-, ecologic-, of individual-stand. Bij de eerste kregen we een slapper stuur en ging de versnellingsbak ook gezapiger schakelen. Kies je voor Individual dan kan je stuur- en gasrespons zelf instellen, al blijft dat in deze versie beperkt. Het navigatiesysteem is handig weggewerkt in het dashboard en klapt pas open wanneer je op de startknop drukt, wat een gevoel van luxe teweegbrengt bij de inzittenden. Die startknop werd overigens verschoven naar de andere kant van de versnellingspook. De achterste inzittenden krijgen nu ruim voldoende plaats, dankzij de verengde wielbasis. Zij kunnen ook zelf hun airco regelen.

Rijden doen we met de 2.0 TDI met 163 pk. Dat is voorlopig de basismotorisatie wat de diesels betreft, later komt daar vast nog een versie met 136 pk bij. Dat betekent dat de prestaties van deze versie met 163 paarden volstaan voor de Audi A6, al is het geen uitblinker.  Hij blijft op het niveau van de concurrentie wat de acceleratietijden en topsnelheid betreft. Audi kiest voor de comfortoptie, waarbij de turbo lineair komt opzetten vanaf zowat 2.000 rpm. De motor verkiest echter een toerental rond de 1.250 rpm, omdat op die manier de zuinigste waarden worden bekomen. Dat wil niet zeggen dat hij niet plezierig rijdt, al geniet je als chauffeur eerder van het fluisterstille interieur dan van de stevige rijprestaties van de wagen. Het onderstuur werd zo goed als weggewerkt, al deed Audi dat niet alleen door aanpassingen aan het onderstel door te voeren. Audi zorgde ook voor een lager gewicht over heel de wagen en specifiek aan de voorkant. Daardoor lijkt het rijgedrag neutraler.

In het hoofstuk 'prijzen' kan je bij Audi een tijdje grasduinen. De A6 berline heeft een vanaf-prijs van 37.700 euro, die is gelijk voor 2.0 TSI benzine en 2.0 TDI diesel. In S-line versie betaal je 42.470 euro. Naast deze dichtgeknepen 163pk-versie heeft de 2.0 TDI ook een variant met 177 pk. Nog op dieselvlak vind je de 3.0 TDI met 204 of 245 pk. Wie Quattro-aandrijving wil, moet bij deze twee laatste zijn. De concurrentie vinden we vooreerst bij de BMW 520d, die in zijn basislivrei liefst 3.000 euro duurder is (40.650 euro), de Mercedes E-klasse kost je nog eens 2.000 euro extra (42.592 euro). De Zweden kosten je ongeveer evenveel (Saab 9-5 2.0 TTiD vanaf 35.990 euro, Volvo S80 D3 vanaf 35.250 euro), terwijl wagens als een Opel Insignia, Peugeot 508 en Volkswagen Passat duidelijk een klasse lager mikken. Bij Audi zijn ze nog steeds fan van uitgebreide optielijstjes, ons testmodel kost bijvoorbeeld makkelijk 48.000 euro.

Met de nieuwe Audi A6 nestelt Audi zich nog wat beter tussen zijn twee Duitse concurrenten. Zijn looks mogen dan niet bijster origineel zijn, misschien zorgen ze er wel voor dat mensen in deze financieel harde tijden voor een A6 kiezen 'omdat hij zo fel op een A8 lijkt". Vast staat dat Audi zich in een aantal jaren heeft opgewerkt van extra merk bij Volkswagen tot uitdager in de klasse van de premiumwagens. Hij brengt ook een eigen persoonlijkheid mee, waarmee hij zonder problemen als comfortabele vriend van de dynamischer BMW 5-reeks en klassiekere Mercedes E-klasse door het leven kan.

Tekst: Sven Geiregat
Foto's: Wim Verboomen

Met dank aan d'Ieteren Audi Import voor de testwagen