Rijtest: Volvo S80 DRIVe

De DRIVe motor is een viercilinder met acht kleppen in plaats van de gebruikelijke 16. Op zich een vreemde ouderwetse keuze maar aan de prestaties ga je dat niet merken. Deze ecomotor wordt trouwens ook gebruikt in alle andere DRIVe modellen. Met 115 pk zit je wat krap maar met 270 Nm koppel geraakt hij er nog mee weg. Verwacht natuurlijk niet te veel. De S80 is met 1540 kg een redelijk zware wagen en hij is nét niet underpowered. Waarom zou je deze motorisatie kopen en niet gaan voor de zwaardere uitvoeringen? Daar zal ik je een goede reden voor geven: Voor de eco-premie al niet want daar ben je waarschijnlijk te laat voor. Wél voor zijn zuinigheid. Bij normaal gebruik zonder half in comateuze toestand te moeten rijden verbruikt de S80 maar 6,2 liter. Als je echt moeite gaat doen dan kan je hem tot een kleine 5.4 liter krijgen. Dat is nog steeds meer dan wat Volvo ons wijsmaakt maar toch een goed resultaat. Weet je niet goed hoe je nu écht eco-rijdt dan heeft het multimedia systeem een soort van 10-geboden lijst voor je klaar.

Als je met deze wagen rijdt ga je vrijwel automatich een rustige rijstijl aannemen. Dit is niet zo zeer te wijten aan de motor maar aan het comfort. Als je ooit in een Volvo gereden hebt weet je wellicht wat ik bedoel. Perfect afgeveerd, niet te hard niet te zacht. Tijdens de dagelijke ritjes probeer ik wat verkeersdrempel en opritten uit en telkens ervaar ik een comfortabel gevoel. Bij de vorige luxeslee die ik teste, de A6, had ik een iets harder gevoel. De Volvo kan ook stevig wat verdragen. Kasseiwegen om u tegen te zeggen neemt hij als geen ander voor zijn rekening. Waar hij minder scoort is zijn stabiliteit bij korte bochten. Hier voel je soms dat hij een redelijk zwaar achtersteven heeft. Waar ik de S80 vooral apprecieer is op de autostrade. Hernemingen gaat vlot maar vooral rustig. Ik zou zelfs durven stellen dat deze wagen tot nu toe de beste autostrade-ervaring geeft. Volvo heeft niet gekeken op een kilootje dempingsmateriaal. De hand geschakelde versnellingsbak is zowat het enige wat “lawaai” maakt.

Een Volvo is natuurlijk ook veilig. Zo ook onze testwagen die voorzien was van volgende veiligheidssystemen: Driver Alert, BLIS, DSTC, City Safety en het simpelste van naam: “Botswaarschuwing” Laten we beginnen bij BLIS, dit systeem is al enige tijd gekend en wordt ook door andere merken gebruikt. Het scant de linker en rechter zijde van de wagen en als er iemand in de dode hoek rijdt, gaat er een lampje branden . Driver Alert is dan weer een systeem dat zoals bij het nieuwe systeem van Ford registreert hoe je rijdt. Als je te veel afwijkt van je baanvak of vertraagt zonder duidelijke reden dan gaat de driver alert dit onthouden en als het welletjes is zal hij een melding geven. Hoe die melding juist is kan ik je niet vertellen want heb hem nooit zover gekregen. Hoewel ik hem toch een lange tijd -met opzet- heb doen twijfelen. ik dacht: “ondertussen zou ik al wel iets hebben voorgehad, moest ik echt in slaap vallen". Het DSTC is eigenlijk gewoon ESP, hoeft geen verdere uitleg denk ik? Citysafety en Botswaarschuwing plaats ik eigenlijk samen als één systeem. Door middel van een camera en radar systeem houdt hij de afstand tot je voorligger (of eender welk object op ruit hoogte) in het oog. De gevoeligheid is in te stellen in vijf niveaus. Er is bijna altijd een indicatie te zien van vier subtiel gekleurde LED’s in je voorruit. Rij je nog dichter bij de voorligger dan lichter er meer lampjes op. Tot hij een crash voelt aankomen. Dan krijg je een luid auditief geluid en flitst er een rood/oranje balk in de voorruit. In een fractie van een seconde hierna remt de auto zo hard hij kan af. Werkt naar mijn mening te gevoelig. Zo sta je bijvoorbeeld bij minimale gevoeligheid ergens aan te schuiven en begint hij van zijn oren te maken. De lastigste ervaring die ik er mee had is bij het binnenrijden van mijn garage. De poort gaat automatisch open. Daar de sensor in de voorruit zit remde hij enkele malen af alsof het een noodstop was. Eerste keer was dat vooral schrikken, maar het is leuk om te weten dat het effectief werkt. Toch blij dat je alle systemen desgewenst –tijdelijk- kan uitzetten. Al raad ik het u toch af. Je weet maar nooit...  

De opties zijn niet overdreven duur noch is er een overdaad van beschikbaar. Volvo werkt met uitvoering-pack's zoals we dat bijvoorbeeld ook zien bij Infiniti. De S80 kan je in vier uitvoeringen kopen en de goedkoopste begint al bij slechts 33.700 euro. Voor een auto die je zoveel comfort geeft is dat bedrag het echt wel waard. Doe je eens gek en neem je een DRIVe met alle opties mogelijk dan ben je een kleine 46.000 euro kwijt. Nog steeds redelijk, niet? Bij de Duitse concurrenten (Audi A6/BMW 5) kom je snel veel duurder uit. De Fransozen zijn de grootste prijs-rivalen. Al ben je met de Citroën C6, Peugeot 508 e-HDi iets minder kwijt. De Renault Latitude zit met 32.500 euro het dichtste bij maar heeft dan weer een 2.0 diesel en die liet op vlak van comfort en afwerking serieuse steken vallen.

De afwerking is zeer degelijk. Dat de het merendeel uit een soort ABS plastic bestaat merk je zelfs niet. De center console is uit een stevige blok aluminium vervaardigd en samen met de knoppen krijg je een zeer solide en degelijk gevoel. Waar ik minder tevreden van ben is het boordcomputer/GPS/Multimedia-systeem. De bediening ervan werkt alles behalve gebruiksvriendelijk. De look komt soms zéér sterk overeen met dat van zijn Duitse collega’s, al hebben die een betere uitwerking en een veel groter gebruiksgemak.

Conclusie: Een wagen die heerlijk is om mee te rijden, zelfs met zijn compacte eco-motor. Een mooie afwerking en een gunstige prijs. Waar de wagen zelf last mee heeft is dat er automatisch een stempel op de S80 wordt gezet, namelijk “ouwe venten bak”. Iets waar vele Jaguars ook mee te kampen hebben/hadden. Tevens een kleine tip voor Volvo: iets doen aan de groote van de kofferopening. Een grote koffer is leuk maar met een krappe opening kan je weinig aanvangen lijkt ons.

Met dank aan Volvo België