We hadden het op voorhand natuurlijk nooit kunnen voorspellen dat drie van onze zes testmaanden met de Suzuki Vitara gedomineerd zouden worden door de coronacrisis en bijbehorende lockdown. Een stevige streep door de rekening, maar dat neemt niet weg dat we nog stof hebben voor een laatste terugblik.
In totaal hebben we 4.442 kilometer afgelegd met 1-WMP-595, en die verliepen probleemloos – op een nietje in de achterband na. De Vitara heeft de afgelopen weken nog dienstgedaan als vervoermiddel tussen de verschillende importeurs bij het ophalen van testwagens, en bij een tripje naar de Zweedse meubelwinkel. Ondanks zijn relatief beperkte lengte van 4,18 meter blijkt de kofferruimte dus groot genoeg te zijn – op voorwaarde dat je de achterbank neerklapt uiteraard. Pluspunten voor de brede laadopening en regelmatige vorm van de kofferruimte.
Plus- en minpunten
Nu we toch over plus- en minpunten bezig zijn: onze finale indruk van de Vitara is overwegend positief. Of de vierwielaandrijving een meerwaarde heeft, moet ieder voor zichzelf bepalen. Wie een aanhanger trekt is beter aangewezen met, wie een Vitara koopt voor de hoge rijpositie en makkelijke instap, kan perfect zonder. Je bespaart niet alleen enkele duizenden euro’s, je verbruikt bovendien nog eens minder.
Wij kwamen na zes maand en een dikke 4.000 kilometer testrijden uit op een gemiddeld verbruik van 7,5 l/100 km. Dat zit netjes op het verbruik dat Suzuki zelf opgeeft. Al bij al geen slecht resultaat, als je de vierwielaandrijving en de klassieke zestrapsautomaat meetelt. Die automaat is trouwens een hele verbetering tegenover de automaten die Suzuki vroeger aanbood. Je hebt paddles om zelf te schakelen, maar we betrapten onszelf erop die in de praktijk amper te gebruiken. De automaat reageert immers alert genoeg, en de 140 pk sterke vierpitter blaakt van de goesting.
Nog pluspunten? De uitrusting. GLX staat bij Suzuki voor Grand Luxe Xtra en bevat zowat alles wat je nodig hebt. Automatische airco, Apple CarPlay en digitale radio, zetelverwarming,… we hebben weinig tot niks gemist – en de opdringerige rijstrookhulp soms weggewenst. Je betaalt dan wel bijna 28.000 euro, maar bij de Japanners staan er je traditiegetrouw dan nog enkele kortingen te wachten.
Minpunten dan? Voor dat budget blijft de afwerking eufemistisch gezegd behoorlijk Japans. Je weet dat het een eeuwigheid meegaat, maar chic oogt het harde plastic niet bepaald, en de Suzuki-designers weten de boel niet echt op te fleuren. Ook qua noise, vibration & harshness laat de Vitara enkele punten liggen. Werp je een blik op de weegschaal, dan zie je waarom: 1-WMP-595 weegt volgens het inschrijvingsdocument 1.295 kilogram in rijklare toestand. Dat is naar huidige normen niet veel, en dat merkten we eerder al aan de nodige windgeluiden rond de portieren en aan het gewicht van die portieren. Het lijkt ons dus dat Suzuki bespaard heeft op materialen en isolatie om het gewicht te drukken.
Conclusie
Dat neemt tot slot niet weg dat de Suzuki Vitara een aangename metgezel is geweest, die een overwegend positieve indruk heeft nagelaten. De wat hoge catalogusprijs van deze 4x4 1.4 GLX schrikt op het eerste gezicht af – al adverteert Suzuki soms de prijzen na korting, maar niet iedereen maakt aanspraak op alle kortingen – maar aan de andere kant van het spectrum staat een al degelijk uitgeruste voorwielaangedreven instapversie te blinken met nieuwe milde hybride aandrijflijn voor 18.000 euro. Na kortingen uiteraard. Misschien kan die deze outsider wat beter op de radar van potentiële kopers zetten?
Lees ook onze vorige verslagen over onze Suzuki Vitara-duurtester:
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen