Eerst even omtrent het belang van de LCV (of Light Commercial Vehicles) voor Volkswagen. In 2024 heeft VW in Europa om en bij de 400.000 bedrijfsvoertuigen aan de man gebracht, waarvan pakweg 100.000 Transporters. Dat zijn cijfers waar veel kleinere merken zelfs met hun personenwagens niet aan geraken. Het mag dus meteen duidelijk zijn dat LCV niet stiefmoederlijk wordt behandeld bij het merk uit Wolfsburg. Dat is trouwens een constante in de rijke geschiedenis van VW bedrijfswagens. Het verhaal begint eind 1949 wanneer de allereerste VW bestelwagen onder de inmiddels legendarische naam Bulli op een persconferentie wordt onthuld. Er worden 4 versies getoond: 2 bestelwagens, een combi en een busje, wat meteen de trend zet qua verscheidenheid aan oplossingen. Die aanpak rond een breed aanbod zal Volkswagen niet meer lossen.
Twee-eiige tweeling
De naam Transporter hoort in het rijtje thuis van populaire bestelwagens zoals de Renault Traffic, Peugeot Boxer, Fiat Ducato, Citroën Jumper en last but not least de Ford Transit. En laat die laatste nu net een bron van inspiratie zijn geweest voor Volkswagen want de nieuwe Transporter en de reeds gelanceerde nieuwe Transit, zijn onderhuids dezelfde voertuigen. Ford heeft in de ontwikkeling van beide voertuigen de bovenhand genomen, maar Volkswagen was vroeg genoeg betrokken in het proces om er voldoende VW-saus over te gieten. En maar goed ook, want de rijke ervaring die Volkswagen heeft in dit segment heeft natuurlijk ook z’n waarde.
Het is mogelijks een beetje verrassend dat voor modellen die makkelijk hoge volumes halen, toch nog wordt gekeken naar schaalvoordeel, maar waarom ook niet? Misschien meer nog voor bestelwagens dan bij personenwagens zal de klant wellicht minder wakker liggen van een eigen identiteit. Dat neemt niet weg dat zowel Ford als Volkswagen in dit gemeenschappelijk project toch voor een uitgesproken eigen gezicht hebben gezorgd. En dus is de nieuwe VW Transporter meteen duidelijk herkenbaar als een VW-product. Het front krijgt mooi gestileerde lichtblokken en in het geval van de Caravelle (dat is de versie voor personenvervoer) worden die ook verbonden door een horizontale kunststofband die ‘m meer een MPV/personenwagen-uitstraling geven.
Achteraan zijn de verschillen tussen de Ford en de VW weliswaar minder uitgesproken, maar dat mag geen probleem zijn. Uiteindelijk is het ook eigen aan bestelwagens (waar de grote deuropening primeert), dat er lateraal en achteraan weinig designopties zijn om creatief uit te hoek te komen. Alles in beschouwing genomen is de nieuwe Transporter alvast wel een prettige verschijning, die zich visueel voldoende onderscheidt van zijn twee-eiige tweelingbroer.
Personenwagensfeer
Ook binnenin zijn er voldoende verschillen, al merk je wel duidelijk de Ford-invloeden in het design van de overzichtelijke boordplank. Het stuurwiel met prominent logo komt gelukkig wel uit de Volkswagen-magazijnen, waardoor er geen twijfel over kan bestaan dat je met een Transporter onderweg ben. Verder niets dan lof over de prima stoelen, die goed ondersteunen en die meer dan voldoende comfort bieden om een pakketje af te leveren in aan de Côte d’Azur. De bestuurder kijkt ook op een overzichtelijke digitale tellerpartij, geflankeerd door een ruim bemeten multimediascherm. De gebruikte materialen zijn trouwens ook van een prima kwaliteit, zelfs in een bestelwagen met een utilitair karakter. De kloof met de klassieke personenwagen wordt met andere woorden steeds kleiner, wat een goede zaak is.
Waar Volkswagen wel een kleine steek laat vallen, dat is in de gerieflijkheid aan boord. Typisch voor bestelwagens is een ruim aanbod aan aflegvakken en opbergruimtes, maar dat zou in het geval van de Transporter net iets beter kunnen. Ze zijn er wel, de opbergruimtes, maar je moet bijvoorbeeld ver over het dashboard reiken om ze te bereiken en voor de GSM is er geen handig plekje binnen handbereik. Niets problematisch, maar daar scoort de Transit net iets beter.
In ’t lang en in ‘t breed
Waar het bij de Transporter natuurlijk echt om draait, dat zijn de utilitaire eigenschappen. En daar scoort de VW erg goed omdat hij is ontworpen met het oog op een uitstekende bruikbaarheid en multi-inzetbaarheid. Allereerst kan je kiezen uit verschillende koetswerklengtes en hoogtes. De NWB (normale wielbasis) is 5,05 meter lang en kan een lading tot 2,6 meter slikken. Ga je voor de LWB (lange wielbasis) met een koetswerklengte van 5,45 meter, dan passen er objecten tot 3 meter in de laadruimte. Qua totaal laadvolume gaat de Transporter er 5% op vooruit: de NWB heeft een cargoruimte van 5,8 kubieke meter, de LWB kan tot 9 m³ vervoeren. Een europallet laden is alvast geen probleem, en die kan je desgewenst ook via de zijdelingse schuifdeur inschuiven. Een tweede schuifdeur kan in optie worden toegevoegd. Afhankelijk van de motorisatie kan je trouwens van 1.038 (voor de EV) tot 1.326 kilo (voor de diesels) laden. Ook wie de Transporter als trekpaard wil gebruiken zal tevreden zijn want het geremd trekvolume stijg met 300 kilo tot 2,8 ton. Dat is dan voor de dieselversies. Bij de elektrische Transporter kan je tot 2,3 ton aan de trekhaak hangen, wat best indrukwekkend is voor een volledige elektrische bestelwagen.
Dat de keuzemogelijkheid schier onuitputtelijk zijn, dat had je inmiddels al begrepen. Zeker als je een poging wilt doen om je door de dik 300 bladzijden dikke prijslijst te worstelen, dan besef je dat je je beter kan laten bijstaan door de specialisten in een VW LCV-center. Qua beschikbare motorisaties is het gelukkig best nog overzichtelijk. De meest populaire versie wordt nog steeds de 2.0 TDi (van Ford-origine) die 110, 150 of 170 pk levert en naar keuze met een manuele versnellingsbak of 8-trapsautomaat wordt geleverd. Ga je voor de volledig elektrische versie in de Transporter of Caravelle, dan zit er altijd een batterij van 83 kWh in de vloer (64 kWh netto). Die kan je dan weer combineren met 3 elektromotoren van 136, 218 of 286 pk. Tot slot komt er begin volgend jaar ook nog een plug-in versie met een CVT-automaat. Die combineert een 2.5 benzinemotor met een elektromotor, samen goed voor een systeemvermogen van 232 pk. Volkswagen belooft daarbij een elektrische autonomie van 60 km. De volledig elektrische Transporter kan tot 357 km ver op één lading.
Wat de Transporter helemaal uniek maakt, zeker als we vergelijken met de Ford Transit, is de mogelijkheid om te kiezen voor een pick-up versie met dubbele cabine. Die is namelijk exclusief voorbehouden aan de Transporter line-up. In ieder geval zijn er een indrukwekkend aantal versies beschikbaar. Zelfs vierwielaandrijving behoort tot de mogelijkheden.
Rijdt de Transporter een beetje prettig?
Autofans kon verschillende versies van de nieuwe Transporter testrijden en we stelden daarbij vooral vast dat de kloof tussen een klassieke personenwagen en een bestelwagen, steeds kleiner wordt. Een Transporter of Caravelle is een degelijk gebouwd product, met kwaliteitsnormen die niet moeten onderdoen voor een pakweg een VW Golf of Tiguan. Dat betekent dat je ook mag rekenen op een goede geluidsisolatie, zodat je niet hoeft te vrezen voor vervelend dieselgekletter of andere parasietgeluiden. De koppelrijke en krachtige dieselmotor blinkt zelfs uit door zijn stille werking, en we waren ook onder de indruk van de soepele 8-trapsautomaat die altijd de betere keuze is boven de manuele versnellingsbak. De semi-onafhankelijke wielophanging resulteert dan weer in een uitstekende wegligging die alweer de vergelijking met een personenwagen kan doorstaan. In het geval van de diesel vonden we de Transporter trouwens meer dan voldoende comfortabel.
De volledig elektrische Transporter die we daarna reden, kwam bij momenten een beetje stuiterig over. Al moet het wel gezegd dat we hem in onbeladen toestand reden op wegen die niet bepaald strak gestreken waren. Verder waren we nog onder de indruk van de korte draaicirkel van 11,9 meter voor de korte versie, wat heel dicht in de buurt komt van een personenwagen én wat natuurlijk handig is voor de beweeglijkheid in de stad. Over het verbruik willen we ons nog niet uitspreken; de diesel testwagen afficheerde 9,3 liter op de boordcomputer, de elektrische versie 22 kWh. Niet bepaald zuinigheidswaarden, maar dat kan ook aan de voorgaande testrijders liggen die er mogelijks stevig de pees hebben opgelegd.
Besluit
De nieuwe VW Transporter bundelt de know-how van 75 jaar VW-ervaring met de rijke kennis van Ford in dit segment. Het resultaat kan dan ook bijna niet anders zijn dan een product dat weinig tot geen steken laat vallen. Of toch? Want de bijna onuitputtelijke mogelijkheden en variaties maakt dat je onmogelijk nog je weg vindt in de complexe prijslijst of in de configurator. Je laten bijstaan door de VW-specialisten is dus de boodschap. Die zullen je ook duidelijk maken dat je al een Transporter (2.0 diesel 110 pk) in huis haalt voor 33.491 euro exclusief BTW. Maar vergis je niet, duik verder in de prijs- en optielijst en je zal nog een flink eind moeten doorsparen. Gelukkig heb je dan wel altijd recht op 5 jaar garantie, waarmee de VW zich alweer positief onderscheidt van de Ford.
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen