Het is 5 uur op een zaterdagmorgen. De wekker loopt af op m'n 2e dag verlof na een jaar hard werken en ik denk: ‘dommerik dat ik ben, vergeet ik nog wel m'n wekker af te zetten!' Ik draai me nog eens om richting glazen kast en zie m'n schaalmodellen staan. Trots denk ik aan m'n Pagani Zonda R en aan het bezoek dat ik binnenkort mag brengen bij Pagani. Plotseling gaat er een lampje branden. Ik vertrek vandaag naar Italië! Met een grote glimlach sta ik op en werp nog een laatste blik op m'n 1/18tje! Vervolgens -bla bla bla dat kan jullie allemaal niet schelen, maar ik wou gewoon eventjes opscheppen met m'n schaalmodelletje!
De afspraak was gemaakt met Francesco op woensdagmorgen om 8u30 aan een hotel. Hij had me een adres gegeven waar ik m'n auto veilig en goedkoop een hele dag ondergronds kon parkeren en daar werden we dan opgehaald door Francesco en z'n Vito!
De rondrit begon met een ritje naar Maranello, het stadje waar Ferrari gevestigd is! Francesco heeft zelf nog gewerkt voor het Ferrari F1-team en kent dus de hele fabriek als z’n broekzak. Hij vertelt over iedere functie van elk gebouw, schoorsteentje en zelfs boompje! Bij de oude fabriekspoort van Ferrari stoppen we eventjes om het oude kantoor van wijlen Enzo Ferrari te bekijken. Daar spotte ik al een Ferrari FF die langzaam op weg was richting het Fiorano Test track!
Vervolgens reden we door naar de gebouwen van het Ferrari F1 team en een poort die uitkijkt op het Fiorano Test track. Daar hadden we net het geluk van er een prototype van de 599 opvolger te zien! De auto reed heel erg op het gemak zijn rondje uit. Vervolgens reden we ook nog langs de buste van één van Ferrari's beste piloten: Dhr. Villeneuve. Volgens velen de man die evenveel betekende voor Enzo als zijn eigen zoon.
Niet ver van die buste was dan de Ferrari School of Technics. Dat is de school waar mecaniciens eerst 2 jaar naar toe moeten voor opleiding en training. Als je na 2 jaar bij de besten van de klas behoort ben je welkom bij ofwel het F1-team ofwel de R&D-afdeling. Hoor je bij de betere middenmoot mag je naar de fabriek of de dealers. 'Ben je gebuisd sturen ze je naar Lamborghini', dat vertelde Francesco met de nodige knipoogjes!
Van daaruit gingen we door naar de parking van het Ferrari museum waar enkele mensen eerst een ritje mochten maken met een 458, 430 scuderia of een LP570-4. Ik heb dit persoonlijk niet gedaan omdat ik het veel te duur vond en bovendien was het niet verzekerd.
Na de testritjes kregen we een privérondleiding in het museum. Francesco kende echt van elke wagen die er stond wel een leuk verhaal en had een iPad (in Ferrari houder) mee met extra foto's en filmpjes. Echt heel leuk en informatief dus. Bovendien nam hij ook de tijd om het uit te leggen aan mensen die iets niet begrepen. Mijn vriendin was (als enige meisje) ook mee op de tour en hij deed dan ook extra moeite om het ook voor haar ook leuk te houden.
Na het zien van een 250 GT (de 250 GTO was 2 dagen geleden vertrokken) zagen we de F1 wagens, de Ferrari Enzo en 'the Hall of Champions' waar de kampioenenwagens allemaal zeer indrukwekkend in een halve cirkel opgesteld staan! Echt een kippenvelmoment als je daar binnenkomt! Langs de zijkant staan al de helmen van de kampioenen opgesteld. Van de leren lapjes van de jaren stilletjes tot de rode helm van Schumacher en de rood/witte van Kimi Raïkonnen.
Na de Hall of Champions gingen we door naar mijn hoogtepunt van het museum. We kwamen boven op een trap en daar stond er een spiksplinternieuwe Ferrari F40 op een heel erg boze manier naar mij te kijken! Wat een machine!!! Van daar verder naar de S.A. aperta, 360 Barchetta, enkele oudere modellen en dan nog de 5XX!
Na het museum gingen we naar het Maranello Café. Dat is het cafeetje op het dorpsplein van Maranello (DUH!) waar iedere overwinning van Ferrari enorm uitbundig gevierd wordt! Daar stond ons een deugddoende maaltijd te wachten!
Tekst & foto's: Dries De Brabander
Volgende week 'Deel II: Pagani'.
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen