Gelukkig zijn ze bij Citroën na twee generaties C3 afgestapt van de pogingen om de 2CV te doen herleven in de looks. De nieuwe C3 heeft meer weg van zijn grotere broers dan van zijn voorgangers. Was de C4 Picasso vooruitstrevend door zijn vreemd ogende snoet, dan neemt de C3 die nu over. Air Bumps op de C4 Cactus? Nu krijgt ook de C3 een kleinere versie daarvan. Net op het moment dat ze op de C4 Cactus facelift weer wat subtieler worden.

Persoonlijk

Maar die dingen tonen aan dat Citroën weer naar het pad van de créative technologies gaat. Want daar stond Citroën vroeger toch om bekend? Nochtans is niet alles vernieuwend in dit segment. Want de koper hier heeft niet zoveel nood aan al die technische nieuwigheden als de koper van de duurdere en grotere modellen. Daarom combineert Citroën op de nieuwe C3 de bekende trekken van de grotere modellen met de personaliseerbaarheid van de concurrentie. Spiegelkappen, dakbekleding, zelfs de accentuering van de mistlampen kan in een contrasterende kleur gekozen worden en als dat niet genoeg is, kan je ook voor opvallende stickers op de carrosserie kiezen. Die kleine stadswagentjes saai? Tegenwoordig allesbehalve.

Op onze testwagen resulteert die keuzevrijheid in een witte carrosserie gecombineerd met een feloranje interieur. De combinatie kan er mee door, al vragen wij ons af hoe die oranje tinten er na een paar jaar zonlicht zullen gaan uitzien. Het geheel oogt goed afgewerkt en bezorgt je het gevoel dat een hipster krijgt als hij zijn iPhone van een nieuw hoesje voorziet. Het zit 'm in de details.

Nadenken hé

Goed, de feloranje - Citroën heeft het over cognackleur - accenten zijn wat ze zijn, de rest van het interieur oogt minstens even leuk. De plastics die Citroën gebruikt zijn op zijn minst wat krasgevoelig, dat zie je ook op de foto. Verder hebben de interieuraankleders voor een centraal opgestelde display gezorgd, waarop je alle functies tot zelfs de airco kan bedienen. Het systeem is echter niet heel tactiel; je moet af en toe eens goed nadenken waar welke functie nu exact weer zit.

Ook grotere personen kunnen makkelijk plaatsnemen in de C3, terwijl zijn kofferruimte met 300 liter toch bij de grotere in het segment hoort. Op zich wel opmerkelijk, want met een totale lengte van net geen 4 meter, behoort hij daar dan weer niet bij de grootsten. Niet dat de tekentafel bij Citroën niet groot genoeg was, maar de C4 Cactus die een segmentje hoger speelt is niet zoveel groter.

van de kleintjes

Citroën - en bij uitbreiding ook Peugeot - maakt gebruik van een hele resem kleine motoren voor hun B-segmenters. Zo is er de 1.2 in allerlei smaken, waarvan wij er eentje meenamen. Hij proeft alvast goed, met 82 pk heb je ook niet snel het gevoel dat je niet meekan met het verkeer. De motor klinkt ook best ok, geen zware koffiemolengedachten dus als je 's ochtends naar je werk vertrekt met deze C3.

De C3 gedraagt zich op de weg als een Fransoos. Hij krijgt een onderstel mee dat op comfort gericht is en je in dit compacte segment knus in het verkeer nestelt. Dat is ook precies de bedoeling van de wagen die als strafste motorisatie een driecilinder met 112 pk meekrijgt. Sportief stond dus niet in het lastenboek, en je mag al blij zijn als je in je hele carrière de knop vindt die de ESP uitschakelt.

conclusie

De Citroën C3 schudt met de derde generatie zijn imago van bomma's winkelkarretje helemaal af. Hij positioneert zich als een hippe vogel in het marktsegment, zonder het rijcomfort uit het oog te verliezen. Omdat de basisversies er niet zo hip uitzien als onze topversie, denkt Citroën toch hun bestaande klandizie te kunnen overtuigen om opnieuw voor de C3 te kiezen.