Omdat de Polo steeds een maatje groeide bij elke generatiewissel, was er op den duur een extra plaatsje vrijgekomen onderaan in het Volkswagen-gamma. De Lupo (Italiaans voor wolf, wat dan weer refereerde naar Wolfsburg, de thuisbasis van Volkswagen) werd ontwikkeld om dat gaatje op te vullen. In die tijd was Ferdinand Piëch de grote man bij Volkswagen en hij was tuk op vermogen in alle modellen. Onder zijn hoede werd de Bugatti Veyron ontwikkeld, zijn drang naar vermogen zorgde ook voor de Lupo GTI in 2000.
Uiterlijk is de Lupo GTI onmiskenbaar een GTI. Volkswagen koos voor bumperschilden in koetswerkkleur (waar men in die tijd de onderzijde vaak ongespoten zwart liet). Men voorzag de wagen ook van een centraal geplaatste dubbele uitlaatpijp en een setje 15 inch velgen. Opvallend was het wel, al doet het nog steeds een beetje opzichtig aan.
De Lupo GTI werd aanzien als de rasechte opvolger van de Golf I GTI. Hij had hetzelfde formaat en kreeg ook de dikste motor mee. Toch was het hogere gewicht van de Lupo een nadeel voor velen. Dat hogere gewicht was de schuld van de standaarduitrusting die volgens sommigen overbodig was voor een GTI. In 2002 kreeg de GTI er een zesde versnelling bij. Ook xenonverlichting behoorde tot de uitrusting van deze topversie. Anderzijds propte Volkswagen dan weer wel een bandenherstellingskit in de wagen. De accu vond een plaatsje in de koffer want onder de motorkap was niet voldoende ruimte.
Volkswagen lepelde namelijk een 1.6l benzinemotor onder de kleine kap van de Lupo, goed voor 125 pk. Dezelfde motor vond je terug in de Polo GTI uit dezelfde periode, dus je kan je voorstellen dat die in de Lupo voor wat vuurwerk zorgde. De acceleraties logen er dan ook niet om, de Lupo GTI was een echte GTI. 0-100 km/u ging in 8 seconden, de topsnelheid lag boven de 200 km/u. In lage toeren kon je aangenaam rijden, eens boven de 4.500 rpm kreeg de motor een nerveus karakter en was je best waakzaam over het vermogen. Het spoor vooraan werd verbreed om de rijkwaliteiten te verbeteren, al bleef alles erg comfortabel. Dat bleek ook in het interieur, waar de wijzigingen tegenover een gewone Lupo miniem waren (lees: enkel de gordels waren roodgekleurd).
De Lupo GTI was een wagen die behoorlijke kwaliteiten neerzette op de weg. Hij was echter niet uitgesproken sportief afgesteld, daarvoor droeg hij teveel comfort-items mee. Ook zijn prijs bleek een struikelblok voor heel wat mensen, een basisprijs van 16.880 euro was in 2002 geen klein bedrag voor wat een sportieve variant was van een stadswagen. Plezier zul je er alvast aan beleven, de 125 pk zijn wel degelijk voelbaar. Mocht Volkswagen deze wagen vandaag terug op de markt brengen, de Twingo RS zou er een leuke speelkameraad bij hebben.
Ben je vandaag de dag op zoek naar een Volkswagen Lupo GTI, dan moet je al goed zoeken om een exemplaar te vinden dat niet onder handen werd genomen door iemand die het uiterlijk wat te guitig vond. Veel Lupo's kregen dan ook een böse blick op de motorkap, of werden plat tegen de grond gelegd. In België vind je op dit moment geen Lupo GTI te koop, in het buitenland variëren de prijzen van 4.000 tot 8.000 euro, uiteraard afhankelijk van kilometerstand en bouwjaar. Zo wordt de hoge nieuwprijs van de Lupo ook vertaald in de prijs van een tweedehands exemplaar.
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen