Rijtest: BMW 520dA Touring (F11 - 2010)

Bovenstaande alinea vat de hele wagen samen in 1 adem. De nieuwe 5 sedan werd eind vorig jaar voorgesteld en werd onthaald als zijnde ‘te braaf’, hoewel wij het met die stelling niet helemaal eens zijn. De 5-reeks Touring bevestigt ons dat BMW niet de saaie middenklasser wil zijn, maar wel wil uitpakken met spierballen en kwaliteit van het hoogste schavot. Net zoals de sedanvariant krijgt de Touring het groffe lijnenspel in de motorkap waardoor hij er meteen een stuk agressiever uit ziet. De spitsere snuit zorgt voor een langere, sportievere en strakkere lijn. Vooraan herkennen we ook de nieuwe koplampen. De schitterende angel eyes die worden afgelijnd door de dikke wenkbrauw, een designelement dat het hele BMW-gamma zal meekrijgen. Vanaf de B-stijl zijn er weinig of geen gelijkenissen meer met de sedan en zijn de verschillen dus het frapantst. Daar waar de vorige Touring een sombere look had, met de puppy-achterlampen, beschikt deze F11 variant over strak afgelijnde en agressievere lampen. Een evolutie die we ook zagen bij de Mercedes E-klasse break. Ook bij de touring vinden we achteraan opnieuw LED-verlichting die langszij de volledige koplamp verlicht, mooi effect is de donkerdere en lichtere lijnen die horizontaal lopen en het geheel op die manier strenger doen ogen. De Touring krijgt drie lichtstroken mee, daar waar de sedan variant twee lichtstroken kreeg, dit om het verschil vanop afstand op te merken.

Qua looks doet BMW dus exact wat het moet doen. Een strakke wagen afleveren die koppen doet draaien. Binnenin trekken ze die trend verder al vallen de termen agressief en sportief hier flagrant uit de boot. Binnenin is de luxe niet bij te houden en gaat BMW voor rust en ergonomie.  Vergeleken met de sedan variant is er geen verschil, behalve de contouren binnenin naar achteren toe die verklappen dat je in de Touring zit.
Voor het beschrijven van het interieur vallen we dus terug op onze test van de berlineversie. De middenconsole bevat nog steeds de bedieningsknop voor de iDrive met enkele nuttige sneltoetsen rondom. Die technologie wordt getoond via het gigantische scherm in het midden van de wagen. Dat iDrive-systeem herbergt trouwens een schat aan informatie en laat je toe eindeloos veel instellingen aan te passen, een ware computer. Je schakelarm kan rusten op de middenconsole die onder de armsteun een handig opbergvakje meekreeg. Alle bedieningsorganen zijn handig geplaatst zodat je je nooit in vreemde bochten moet wringen om een knopje te bedienen. De vele knopjes zouden bij andere constructeurs voor een wirwar zorgen, maar BMW weet het handig en overzichtelijk te spreiden over de brede middenconsole. De bediening van alle knopjes voelt enorm stevig en solide aan, iets waaraan je nu eenmaal merkt dat je met een Duitser te maken hebt.

Het elektronisch bekrachtigde stuurwiel voelt zeer aangenaam aan en je hebt voldoende voeling met de weg onder de voorwielen. Het dashboard is overzichtelijk en clean. Alleen het ‘Efficient Dynamics’ metertje onderaan de toerenteller heeft ons inziens geen enkele zin. Wie wil nu weten wat hij elke seconde verbruikt? Je zou er bijna een afkeer van krijgen.

Van de zetels krijg je in de Touring gelukkig alles behalve een afkeer, al zijn de door ons geteste zetels optioneel en elektrisch verstelbaar, wat het allemaal al een stuk aangenamer maakt. De zoveelste winterprik zorgde ervoor dat ook de zetelverwarming haar taak mocht vervullen tijdens onze test. De optionele comfortstoelen zijn een stuk steviger, dat resulteert in 11 mm minder beenruimte achteraan. Aan beenruimte heeft de 5 reeks geen overschot, al zou je anders denken met zulk koetswerk.

Aan laadruimte in de koffer is er in deze break variant geen gebrek, al is hij geen heer en meester in het segment (Skoda Superb Combi max 1.865 liter en de E-klasse break max 1.950 liter).  Met de achterbank opgesteld kan je 560 liter laden, trek je diezelfde achterbank plat beschik je over 1.670 liter. Op vlak van gewicht kan je maximum 2.365 kilogram laden. De koffer is door haar lage laaddrempel en vlakke bodem zeer makkelijk in en uit te laden, dat ondervonden we wanneer we een 2,2 meter lange zuil zonder problemen konden wegbergen. De kofferhoes volgt voor het eerst automatisch mee bij het openen en sluiten van de koffer. Kleine en ook de enige opmerking hierbij is het piepende geluid wanneer de hoes opent of sluit. Betrappen we BMW hier eindelijk op een fout? Of was het een uitzondering op ons testexemplaar? Een eigen proefrit zal het uitwijzen, let er dus zeker even op.

Op de achterbank beschik je over twee volledige zetels en een derde plaats middenin. Geen royale beenruimte, die we wel terugvonden in de Skoda Superb Combi, maar ook geen gebrek. Met mijn 1m85 had ik  plek om me goed recht te zetten, zonder dat de knieën tegen de passagierszetel aanstootte. En zodra je die goede zithouding hebt gevonden kan je enkel opmerken dat de BMW je heerlijk weet te vervoeren. De ophanging filtert zodanig veel weg in haar comfort-modus dat je haast zweeft over de Belgische putten... ik bedoel: wegen. Schakel je de modus in Sport+ dan stijgt de toerenteller met een dikke 400 rpm en wordt het ESP automatisch uitgeschakeld. De wagen staat iets straffer op z’n sloffen en haalt er alle sportiviteit uit die het kan.

Grootste deel van de souplesse waarover de 520d beschikt, heeft hij te danken aan zijn prima automatische achttrapsversnellingsbak. De bediening van de versnellingspook vraagt enige gewenning, net zoals in de andere BMW-modellen, al zou dat geen uren mogen duren. Onder de kap van onze 520dA schuilt er een tweeliter vier-in-lijn met 184 pk (vanaf 4.000 rpm) en 380 Nm (tussen 1.900 en 2.750 rpm). Het zijn cijfers die deze 1.790 kg zware break in 8,3 seconden naar 100 km/u sprint, wat op papier even snel is als de variant met de manuele versnellingsbak. De automaat schakelt zo lineair en zo vlot dat je er in no time aan verslaafd raakt, zeker bij fileleed en wanneer je enkele uren per dag achter het stuur vertoeft. Wanneer de file voor je ogen is opgelost, weet de 2.0d enorm te verbazen door zijn power en prestatievermogen. Al is een viercilinder tegen de principes van vele BMW-rijders. De automaat laat de toerenteller tot 4.000 rpm komen vooraleer op te schakelen. Mocht je dat niet voldoende vinden dan kan je paddles achter het stuur gebruiken. Links is terugschakelen, rechts trekken is opschakelen.

Gemiddeld kwamen wij op 7,1 liter per 100 km. BMW geeft officieel in de stadscyclus 6,5 liter aan. Doe je veel autostrade dan zou je met 4,6 liter per 100 km moeten toekomen. Bij rustig rijden is het halen van 5 liter zeker geen onbegonnen zaak, al vrees ik dan voor ongeduldige achterliggers.  

De BMW 520dA kost in zijn standaardlivrei 42.900 euro. Voor dat geld krijg je standaard Brake Energy Regenration, Antidiefstalbouten, fluwelen tapijt, het rokerspakket en een interne code. Maar jullie weten even goed als ik dat je daarmee een kale wagen koopt, die nog geen fractie van de luxe aanbiedt van het model dat wij voor jullie op foto zetten. Onze optielijst is exact één A4 bladzijde lang. Totale prijs van de 36 opties bedraagt 18.561,98 euro (excl. BTW). Tel dat allemaal samen plus het deel voor vadertje staat en de wagen zoals wij hem kregen kost je 65.360 euro. Een smak geld als je weet wat bijvoorbeeld Skoda vraagt voor minder dan de helft van de prijs aanbiedt (34.000 euro voor de Superb Combi).

Eerlijk gezegd is het een pest om een rijtest te schrijven over BMW. Gewoon omdat ze zo verdomd goed zijn. Je zoekt je lam naar minpuntjes en gebreken maar er zijn er geen, op dat piepje in de koffer na wat naar alle waarschijnlijkheid een uniek geval is. Het enige waar je BMW op kan afrekenen is de hoge prijs en de ellenlange optielijst. De niet al te loyale beenruimte achterin is relatief, wat kinderen hebben er alles behalve plaatsgebrek. Maar het feit dat bijna elke journalist enkel de prijs kan aanhalen als negatief punt, dan weet je hoe compleet de auto is die BMW hier aanlevert. Heb je het geld en wil je het aan een auto spenderen? Dan zou ik maken dat ik een testrit versierde bij je BMW-dealer.

Tekst: Pieter Aertgeerts
Foto's: Nathan Gevers
Met dank aan BMW Belux voor de testwagen