Rijtest & Video: Volkswagen Golf VI R 2010

De Golf R is de vierde generatie van performante Golfs, die zijn oorsprong vindt in de Golf III 2.8 VR6. Voor de Golf IV en V werd beroep gedaan op een 3.2 V6-motorisatie en je zou denken dat ze voor de laatste Golf R kiezen voor de 3.6-motor uit de Passat R36. Maar ook bij de sportkarren drukt de ecologie zijn stempel en ook voor de Golf R stond downsizing in het lastenboek. Een turbogeblazen 2.0 dus, waarmee hij eenvoudiger te vergelijken valt met onze referentie; de Renault Mégane RS.

Met de overschakeling naar een 2.0 TFSI krijgt de Golf R er 20 pk bij tegenover de Golf V R32, in ruil daarvoor verliest hij het zachte gezoem van de V6 bij lage toeren. In vergelijking met zijn zusje, de Scirocco R, heeft de Golf 5 pk extra en mag de Golf ook gebruik maken van een 4Motion vierwielaandrijving. Die vierwielaandrijving is niet onmisbaar, tenzij je je in regenachtige weersomstandigheden bevindt. Tijdens onze vergelijking met de Golf V R32 besloten de weergoden de hemelsluizen open te trekken, waarbij de vierwielaandrijving op beide wagens meermaals voorkwam dat de wagen dwarsging. Vanwege de 4Motion werd de kofferruimte iets minder diep, waardoor je wat minder bagage kan meenemen. Al bij al lijkt deze koetswerkvorm toch iets handiger dan die van een Renault Mégane RS.

Qua looks blijft de Golf R discreet, laten we zeggen dat ongeveer evenveel mensen denken dat je met een getunede TDI rondbolt als er mensen zijn die wéten dat je met de krachtigste Golf ooit voorbijkomt. De LED-verlichting is achteraan meer geslaagd dan vooraan, waar ze breekt met de lijnen van de Golf. Misschien zou de combinatie met een andere carrosseriekleur wat mooier overkomen, maar op het wit doet het ons alvast niet veel. De grote voorbumper met drie luchthappers, de iets uitgeklopte wielkassen en brede zijskirts en de dikke achterbumper maken dat de Golf R stoer op de weg staat. De dubbele centrale uitlaat moet refereren naar dezelfde opstelling op de Golf V R32.

Binnenin ziet het dashboard er op het eerste zicht uit als dat van elke andere Golf. Toch gaat de kilometerteller zomaar even tot 300 km/u en wordt de tellerpartij geaccentueerd door witte en blauwe verlichting. Kuipzetels zorgen voor voldoende steun, al lijken optionele Recaro-kuipzetels toch nog iets netter voor wie graag wat verder gaat dan de gewone GTI-rijder. Verder toont de Golf R de Duitse degelijkheid die we kennen uit alle Volkswagen-modellen gewend zijn.

De optionele Dynamic Chassis Control telt drie standen, Comfort-Normal-Sport waarbij de eerste op de snelweg bruikbaar blijkt en niet zo erg verschilt van de Normal-stand. We hebben het meest genoten van de Sportstand die alles wat stugger afveert en waarbij je iets beter aan de weg kleeft. Voor ons mocht de ophanging nog iets strakker in de Sportstand en hadden ze de comfortstand gerust mogen weglaten. De ESP grijpt wat snel in wanneer je wat harder gaat en volledig uitschakelen lukt niet.

De besturing van de R-variant had wat directer gemogen. Hij stuurt wat kunstmatig en vanwege de 4Motion lijkt het alsof de besturing en communicatie tussen stuur en wielen wat moeilijker loopt. Terwijl de DSG-bak in S-stand lekker kort aan het gas hangt, moet je in D-stand alle moeite van de wereld doen om hem in toeren te houden. Bij rustige acceleraties gaat de versnellingsbak vlot door de versnellingen tot hij bij 70 km/u in het zesde verzet uitkomt. Op dat moment ondervind je een dood punt, waarna je het gas even dieper moet induwen om er weer wat leven in te krijgen.

Het verschil met de S-stand lijkt daardoor hemelsbreed. De toerenteller gaat daarin helemaal tot de rooie, keer op keer. Er lijkt geen einde te komen aan de versnellingen. Je moet je wel fixeren op de metertjes, en het aanzwellende geluid om de 5,5 seconden tot de 100 km/u te ervaren (de manuele bak doet het in 5,7s), want een echt snelheidsgevoel wordt niet gecreëerd. Het geluid is er echter wel, van een lage brom klimt het geluid tot een aggressieve schreeuw bij hoge toeren. Tussen de versnellingen laat de motor lekker klinkende plofjes horen, alleen al voor deze geluiden zou je de wagen kopen.

Blijft dan de vraag of de extra pk’s de Golf R tot koning van de hot hatches kronen. Het antwoord op die vraag is: neen. De nieuwe SuperGolf levert wat in op rijsensatie om meer te kunnen meenemen op prestaties. Was de 3.2 iets plomper in lage toeren, dan schudt de Golf R je direct wakker. Ga je echter naar de hogere regionen, dan lijkt de R wat meer moeite te moeten doen dan zijn voorganger. Dat hij meer moet werken dan zijn voorganger, zie je ook aan zijn verbruik. Ondanks de kleinere cilinderinhoud heeft de Golf R zowat evenveel benzine nodig als de R32 om rond te komen. Ga je de Golf R vergelijken met zijn concurrenten, dan zie je dat zijn vermogen (theoretisch 20 pk meer dan een Mégane RS) of zijn looks (we denken aan een Focus RS) zijn troeven zijn. Ook de vierwielaandrijving zien we op geen van de twee concurrenten.

Toch nekken de minder opwindende rij-ervaring en vooral de hoge prijs de Golf R. Met zijn basisprijs van 35.640 euro torent hij hoog boven zijn concurrenten uit. Wil je er nog de boterzachte DSG-bak bij, dan betaal je nog 2.500 euro extra. Op die manier koop je een wel erg dure hot hatch, zelfs wanneer je weet dat een Golf GTI aftikt op 29.000 euro basisprijs. Je kan zelfs cru stellen dat de Golf R sinds de downsizing een Golf GTI met wat extra vermogen en vierwielaandrijving is.

Tekst: Sven Geiregat
Foto's en Video: Christophe Billiet
Met dank aan d'Ieteren voor de testwagen