De beelden van het concept spreken al langer tot de verbeelding, en we vermoeden dat er weinig zal veranderen tussen het concept en de productievariant. Wat er zich onder de kap afspeelde was voorlopig nog een raadsel, tot vandaag.

Onderaan zal namelijk de 3.8 liter V8 schuilen die momenteel dienst doet in de MP4-12C. Dat blok is in de P1 goed voor 727 pk en 720 Nm koppel. Daarboven op komt het KERS-systeem (Kenetic Energy Recovery System) met 176 pk en 260 Nm. Alles samen goed voor 903 pk en 980 Nm koppel.

Onder de kap van een überlimo moet ook een überblok liggen. We dachten initieel dat de V8 zijn intrede zou doen, maar voorlopig houden ze die nog even in de rekken, allicht tot volgend jaar.

Bij de lancering van de Flying Spur zal enkel de 6.0 liter W12 met dubbele turbo beschikbaar zijn. Dat blok is goed voor 624 pk bij 4.000 rpm en 800 Nm koppel vanaf 2.000 rpm. Het blok werd gekoppeld aan de gekende achttraps versnellingsbak van ZF. Van nul naar honderd doet deze 2.475 kilogram (-50 kg) zware Bentley in amper 4,6 seconden. De topsnelheid ligt op 322 km/u.

Stuk voor stuk zijn het pareltjes die niet moesten onderdoen voor Europees design. Integendeel, de heerlijke zes-en achtcilinders klinken nog eens fenomenaal ook. De 58' is de (ex) wagen van niemand minder dan GM Chairman Daniel Akerson. Onlangs is hij voor het goede doel verkocht voor 270.000 dollar op de Barret-Jackson veiling.

Reden was het honderdjarig bestaan van het Britse merk Aston Martin. En net zoals andere luxemerken zijn ook de Verenigde Arabische Emiraten een belangrijke afzetmarkt. Niet voor niets dus dat CEO Dr. Ulrich Bez naar Dubai afzakte om er zijn nieuwe Vanquish te tonen.

Voor de gelegenheid zette hij die Vanquish op het dak van het wereldberoemde Burj Al Arab. Check de video voor de helikoptervlucht daar naartoe.

Honda werkt al een aantal jaren aan de opvolger van de legendarische NSX. Toch lijkt het nog even te duren voor ze weer een productierijpe supercar zullen voorstellen. Op de NAIAS in Detroit tonen ze de NSX Concept en vestigen ze de aandacht op het interieur. Daar zorgen ze voor een "Simple Sports Interface", dat intuïtief bediend kan worden door de gebruiker. Net als bij het origineel hebben de ontwerpers een synergie tussen mens en machine trachten te bekomen.

Verwacht geen extreme vermogens, aangepaste lijnen of opvallende interieurs. Die zijn niet aan Aston Martin besteed. Wel mocht de personaliseringsafdeling haar gang gaan op exterieur en interieur. Ze gaven de Vanquish een speciale zilveren kleur en voorzagen hem van Centenial Edition-badges rondom rond. Binnenin krijgt het zwarte Deep Soft leder zilveren stiksels, iets wat we eerder zagen op de One-77. Daarnaast zijn er ook zilveren manchetknoppen met Aston Martin-logo, twee speciale sleutels met bijhorend tasje, een hoofdtelefoon van Bang&Olufsen en een zilveren pen.

Onder de kap een kersverse small-block 6,2l V8. Deze produceert niet minder dan 450pk (610 Nm) en is gekoppeld aan een manuele bak met 7 versnellingen. De transmissie is uitgerust met active rev matching technologie die automatisch het toerental omhoog brengt voor de gewenste versnelling. Een automatische zesbak is ook beschikbaar.

Terwijl je bij ons voor 1.6 dieseltjes ziet in de Passat, houden ze in Amerika nog altijd meer van benzine. Toch beginnen ze daar ook het downsizen te kennen want Volkswagen bouwt in deze Passat een 1.8 TFSI in. Die heeft 250 pk op de voorwielen, gekoppeld aan een DSG-bak. Iets wat wij kennen van de Scirocco R. De Amerikaanse Passat lijkt op het eerste zicht op onze Europese versie, maar de Amerikaan is een stuk groter. Deze Performance Concept onderscheidt zich door andere bumpers, LED-verlichting en 19 inch velgen.

Voor 75.300 euro heb je een 3.0 V6 met compressor en 340 pk (9,0l/100 km, 209g/km CO2) te pakken. Basisversie is een beetje bij de haren getrokken als je het vermogen bekijkt, al staat deze wel onderaan de ladder. Dezelfde motorisatie met 40 pk extra kost 86.900 euro (9,1l/100 km, 213g/km CO2).

Toen Bugatti in de jaren '90 wat succes kende met de EB 110, wilde het merk meer. Men wilde de vierdeurs EB 112 gaan bouwen en deed daarvoor een overmoedig bod op Lotus. Financiële problemen waren het gevolg en uiteindelijk leidde dat in 1995 zelfs tot het bankroet van het bedrijf. Dauer kocht de onafgewerkte EB 110 exemplaren en de onderdelen, de overblijvende chassis gingen naar B Engineering, het bedrijf dat later de Edonis V12 bouwde.