Wat is dit

De elektrische versie van de zesde generatie Astra tiens! Een auto die niet wil choqueren, maar de overgang naar elektrisch rijden zo soepel mogelijk wil maken. Geen absurde styling, torenhoog prijskaartje of buitensporig vermogen, wel gewoon een rasechte Opel: degelijk... maar een tikkeltje saai.

Gerookte zalm

Automerken bewandelen grosso modo twee verschillende paden bij de overgang naar elektrificatie. Enerzijds heb je merken die een compleet nieuw gamma van EV's uit de grond stampen (denk Volkswagen, Nissan en Toyota), anderzijds heb je merken die het bestaande gamma stelselmatig aan de stekker helpen. Opel is er eentje van die laatste strekking, net zoals Citroën, Peugeot en Fiat. Da's niet toevallig, want het Duitse merk krijgt tegenwoordig orders vanuit dezelfde moedergroep. Je weet wel, Stellantis.

En Stellantis, dat wedt op alle paarden tegelijk. Daardoor komt de zesde generatie Astra er met diesel-, benzine-, plug-in- en elektrokracht. Konden auto's rijden op gerookte zalm, dan kon je het waarschijnlijk ook krijgen in de Astra. Belangrijker dan die graved lax is echter dat de elektrische Astra misschien wel dé beste Astra van het moment is.

Opel's slogan

Waarom we dat vinden? Omdat de zesde generatie Astra er nog gewoon uitziet als een Opel. De Duitse designers wisten zich namelijk in te houden om er geen zeepblok of faxmachine op wielen van te maken - we kijken naar jou, Mercedes en Volkswagen. De nieuwe Astra is een strakgelijnde hatchback geworden. Met vier deuren en een kofferklep, een motorkap en geen doorlopende lichten. Je weet wel, zoals we al 100 jaar auto's op ons straatbeeld te zien krijgen.

Is de Astra daardoor misschien een tikkeltje saai? Goh, hebben we daar niet de slogan van Opel te pakken? Het is al decennia het succesverhaal van het merk, dus waarom de formule veranderen en een risico nemen? Anderzijds, dankzij hippe kleurtjes (dat Kobalt Blue, jongens!), dito velgen en een verticaal derde remlicht doorbreekt de nieuwe Astra wat de tendens. Parkeer dit echter naast stalgenoot Peugeot 308 en je begrijpt wat we bedoelen.

Aha-erlebnis

We moeten er niet flauw over doen, Opel heeft decennialang onder GM-vleugels grijze meuk afgeleverd. Het zat allemaal deftig in elkaar maar gelukkig werd je er niet van. Die tijden liggen achter ons. Het interieur van de nieuwe Astra is er eentje om duimen en vingers af te likken. Nu ja, duimen. Twee 10-duims schermen sieren het dashboard, samen met een serieuze hoop blinkende plastiek. De deurpanelen zijn dan weer een oefening in zoveel mogelijk materialen op één vierkante meter te krijgen. Zeven verschillende soorten hebben we ontdekt, daarna hebben we de tel opgegeven. Ach, het interieur van de Astra blinkt vooral uit in gebruiksgemak. Android Auto en Apple Carplay connecteren draadloos en de instrumentencluster is duidelijk, net zoals het head-updisplay.

Over dat head-updisplay gesproken, dat moet je verstellen met de knop van de zijspiegels. We geven het maar mee, zodat je niet zoals ons eerst drie dagen moet klooien in de menu's voor je een aha-erlebnis hebt. Ook onlogisch (en tot nu toe op geen enkele andere auto gezien): de hoogte van de voorstoel en hoek van de rugleuning is elektrisch te verstellen, de diepte moet je handmatig regelen... Ook al zit de hendel duidelijk aanwezig op de flank van de stoel. Kijk je voorbij de nogal on-Duitse eigenaardigheden, dan merk je dat deze Astra zeer volwassen in elkaar zit. Zichtbaarheid is goed, ruimte voorin idem. Omdat je echter met een auto zit die zijn bouwblokken deelt met benzineversies, is de beenruimte achterin geen hoogvlieger net zoals de koffer van 352 liter. Een MG4, VW ID.3 en Renault Mégane E-TECH doen het daar merkelijk beter.

"Long Range"? Yeah right!

Opel countert evenwel door de Astra Electric ook aan te bieden als Sports Tourer, Opels voor stationwagen. Of je nu voor de lange dan wel de korte gaat, onderhuids is de techniek hetzelfde. Straffer nog, de Astra Electric graait stiekem de aandrijflijn van kleine broer Corsa Electric uit het schap. Daardoor krijg je een elektromotor op de vooras van 156 pk en 270 Nm koppel. Die haalt zijn energie uit een batterij van 50.8 kWh netto. Opel noemt deze enige variant meteen de "Long Range". Al maakt het daarmee vooral klanten iets wijs, want over de haag kan je rivalen krijgen met accu's tot 77 kWh groot.

Het resultaat is dat deze Astra Electric op papier nogal zoutloos overkomt. De sprint naar de honderd neemt 9,2 seconden in beslag, opladen gaat aan maximaal 100 kW DC. Dankzij een standaard hittepomp moet de Duitser wel efficiënt uit de hoek komen... en gelukkig doet hij dat ook. Met een gemeten testverbruik van 17 kWh/100 km in barre weersomstandigheden is hij namelijk opvallend zuinig. Al kom je daarmee door de relatief kleine batterij nog geen 300 kilometer ver. Slik.

Als een grote

Of we die beperkte range als een handicap zien? Ja en nee. Zo zijn we de eersten om niet meer door het leven te gaan met range anxiety. Zo kan opladen tegenwoordig overal en je geraakt heus naar de zee met deze Duitser - maar misschien niet terug zonder laden. Het voordeel van die compacte batterij is wel dat het gewicht van de Astra Electric binnen de perken blijft. Met 1.7 ton is hij in sommige gevallen wel 300 kg lichter dan zijn rivalen... Zonder te besparen op geluidsdemping!

Want het is daar waar deze Astra Electric misschien wel in uitblinkt. Op de weg is dit een uitermate puik gedempte auto, zowel op rij- als geluidsvlak. Doe je ogen dicht en je lijkt zo in een Audi A3 of Mercedes A-Klasse te zitten - al raden we niet aan je ogen dicht te doen tijdens het rijden. Wie de flukse prestaties van een moderne EV verwacht is er echter aan voor de moeite. Dit voelt aan als het elektrisch alternatief van de meest performante diesel die je kan krijgen in de Astra... minus het lawaai.

Op het prijsniveau van een diesel

Hét grote voordeel van zijn aandrijflijn te delen met gerief zoals de elektrische Corsa (en Peugeot e-308, e-208, Citroën ë-C4, etc), is dat Opel op prijsvlak een deuk weet te maken. Goedkoper dan een Chinese rivaal is het niet, maar het zit wel in de buurt. Vanaf 39.990 euro heb je een Astra Electric, waardoor er dit jaar dus nog eens 5.000 euro aan Vlaamse premie vanaf gaat. Daarmee komt hij op gelijke tred met een Astra 1.5-liter diesel.

Werp nog de fiscale aftrekbaarheid of het gebrek aan BIV en jaarlijkse rijtaks in de strijd en je merkt dat elektrische auto's nu écht niet meer duurder zijn dan auto's met een verbrandingsmotor. Dat we daardoor wel even negeren dat auto's krankzinnig duur zijn geworden, dat moet je ons vergeven.

Conclusie

De Astra Electric zet verder hoe Opel al 100 jaar auto's bouwt: degelijk, maar een tikkeltje saai. Het gebrek aan een grotere batterij of krachtigere motor beperkt de keuze voor de klant evenwel... Al voelen we aan onze kleine teen dat die in de pijplijn zitten.