Een motor met vier cilinders, twee liter longinhoud en een turbo, het is het recept dat premium merken als Audi en BMW al jarenlang gebruiken. Vreemd genoeg waagde Toyota zich nooit eerder aan die stap voor haar luxueuzere merk Lexus. Volgend jaar lijkt daar verandering in te komen.
Je kent het wel, als je door de ramen van je voorligger heen kijkt, kan je anticiperen op remmende wagens voorop, daarom bouwde men het derde remlicht in. Maar Ford nam deel aan het onderzoeksproject Sichere Intelligente Mobilität – Testfeld Deutschland. Samen met anderen testten ze 20 verschillende systemen uit in het kader van een vierjarig project. Het remsysteem is eenvoudig uit te leggen, al zit het vernuftig in elkaar. Bij een noodstop stuurt het remlicht een draadloos signaal naar achterliggers. Bij die achterliggers gaat dan een lampje branden op het dashboard.
Toegegeven, in amper 90 seconden een volle batterij, het is knap! Zeker als je het systeem erachter kent. "Swap Station" is, zoals de naam zelf al zegt, een uitwissel station voor je batterij. Je rijdt met je wagen naar een voorziene plaats. Automatisch zal deze perfect recht boven een robot geplaatst worden. In amper 90 seconden demonteert deze de oude batterij en plaatst een andere, volgeladen batterij. Simpel toch? Elon Musk, CEO van Tesla legt het allemaal in geuren in kleuren uit in onderstaande filmpjes. Een battery swap bij Tesla kost je $80, bij de Renault Z.E.
Denk bij dat reinigingssysteem niet aan de wissertjes die je vroeger wel eens op de koplampen van Saabs, Mercedessen en consoorten tegenkwam. Het gaat om een systeem dat analyseert hoe het met de beeldkwaliteit gesteld is. Ook gaat het na wat soort vuil er aan de lens hangt (stof, modder, water, je kan wel wat bedenken) en handelt naargelang de substantie. Met wat lucht wordt het stof weggeblazen, modder wordt met water verwijderd en nadien schoongeblazen.
Het gaat om vooraf ingegeven testopstellingen, die met behulp van GPS en camera's worden uitgereden. Vanuit een controlekamer worden de tests volledig overzien. De robot zorgt zelf voor acceleratie, remmen en besturen om het testmodel op de baan te houden. Ford Lommel Proving Ground maakt voorlopig nog gebruik van echte testpiloten.
Initieel wou hij geen modellen noemen, maar in een persconferentie na het interview gaf hij zelf aan dat het om een GT-R NISMO en Juke NISMO RS gaat.
Het systeem zendt bij een zware aanrijding automatisch een noodsignaal uit naar het alarmnummer 112. Daarbij wordt de locatie van het voertuig doorgegeven aan de hulpdiensten. Ook wanneer de inzittenden bewusteloos zijn worden de hulpdiensten verwittigd. Het eCall-systeem zou zowat 100 euro per auto kosten maar zou volgens de Europese Commisie de responstijd met 40 procent kunnen verminderen, op het platteland kan die zelfs gehalveerd worden.
Laat ze maar geld pompen in hybridetechnologie en elektrische wagens, Fiat doet het anders en blijkbaar beter met hun aardgas-oplossing. Als basis dient de 900cc grote tweecilinder-motor met 80 pk en 140 Nm. Het blok met CNG is beschikbaar in de Fiat Panda, de Fiat 500L en de Lancia Ypsilon. In de Panda TwinAir stoot het blok op aardgas slechts 86 g/km CO2 uit, meteen het laagste op de markt.
Dat aardgas werkt blijkt ook uit de verkoopcijfers. Tussen 1997 en vandaag verkocht Fiat niet minder dan 560.000 voertuigen en lichte bedrijfsvoertuigen op aardgas in Europa.
Land Rover test al 12 jaar in Dubai maar vervangt de kleine unit nu door een vier keer zo groot complex. Een testcentrum met een oppervlakte van zowat 1.000 vierkante meter wordt neergepoot in Al Barsha, niet ver van het strand maar nog dichter bij de woestijn waar de temperaturen oplopen tot 50° Celsius. Daar zal nog steeds onderzoek verricht worden naar het gedrag van de wagens bij extreem hete weersomstandigheden en even extreme vochtigheidsgraden. Behalve deze zaken zullen binnenkort ook aandrijflijnen, chassis, ventilatie en verwarming getest worden.
Carbon blijft hot. En terwijl er technisch betere opties zijn, blijven veel autoconstructeurs werken met carbon. Volkswagen zou volgens een rapport werken aan een optioneele dakconstructie vervaardigd uit carbon. Het is de bedoeling dat die dakconstructie maximaal tien kilo minder zwaar wordt dan de huidige constructies en zo kan bijdragen aan een lager verbruik.
