Omdat wij bij Autofans diep respect hebben voor liefhebbers van de vierwieler geven we de komende weken wederom het woord aan een eigenaar en zijn dierbaarste bezit. Seizoen twee van Vrijdag Fandag starten we met mogelijks het leukste dat BMW in jaren heeft gemaakt. De M135i xDrive is een kanon met dagelijkse inzetbaarheid verpakt in een kleine huls.
Naam: Paul
Leeftijd: 26
Wagen: BMW F20 M135i xDrive
Eigenaar sinds: April 2013
Vorige wagens: BMW E91 320d Touring
Het verhaal
Geschiedenis
De M135i xDrive is dé wagen die ik eigenlijk wou kopen op het moment dat ik mijn eerste wagen kocht. Een compacte wagen met een bescheiden uiterlijk, maar met de prestaties van een sportwagen.
Ik ben altijd fan geweest van BMW’s en zag een 130i wel zitten, maar de E87 stond in 2011 op het punt om vervangen te worden door de F20. Die zou echter niet vanaf de lancering in een potente variant worden uitgebracht, dus begon ik uit te kijken naar andere alternatieven. Ik had een testrit met een Audi S3, maar was niet onder de indruk van de rijbeleving. Ik had een testrit met een Subaru WRX STI, maar kon niet leven met het gebrek aan comfort. Even overwoog ik nog de BMW 1M Coupé, maar die was niet beschikbaar in automaat, wat wel een vereiste was gelet op het dagelijkse filerijden.
Ik besloot dan maar om een paar jaar de kat uit de boom te kijken en kocht een tweedehandse BMW E91 320d Touring. In maart 2012 werd in Genève de M135i voorgesteld. Compact, met een koppelrijke 3 liter zescilinder, verkrijgbaar in automaat én met xDrive. De bezwaren die ik eerst had tegen het uiterlijk van de F20 1-reeks werden bovendien van de weg geveegd door het sportpakket. Dit zou hem worden.
Ik twijfelde tussen de sDrive en de xDrive. De sDrive zou een leukere rijervaring bieden, de xDrive zou ervoor zorgen dat je die rijervaring in alle weersomstandigheden zou kunnen hebben. Ik wou ze allebei testen en wachtte tot de xDrive leverbaar was eind 2012. In Bornem kon de xDrive echter niet getest worden (nvdr: BMW testcenter), dus had ik begin 2013 een testrit met de Estorilblauwe M135i, die ook door Autofans werd getest.
De weersomstandigheden waren niet optimaal (ongeveer 2° C, maar droog) en de grip van de achterwielen (nochtans op winterbanden) was ver zoek. Het gaspedaal volledig indrukken in eerste versnelling had totaal geen zin en tot in vierde (!) versnelling bleef het lampje van de DSC opspringen tijdens een harde acceleratie. Een paar dagen later was de bestelbon voor de xDrive-versie dan ook getekend en begon de tergend lange wachtperiode van drie maanden.
Wat zou je anders aanpakken?
Soms maak ik mezelf de bedenking dat ik twee wagens had moeten kopen. Een bescheiden dieseltje voor dagdagelijks verkeer en een meer uitgesproken sportwagen voor de leukere tripjes. Maar dan besef ik dat ik elk moment in de diesel zou verlangen naar het geluid en de prestaties van de benzine.
Waar krijg je een glimlach van?
De acceleratie en het geluid. Met deze auto word je gewoon blij als je merkt dat het verkeerslicht net op rood springt als je eraan komt. BMW geeft 4,7 seconden op voor een sprintje tot 100, maar via Torque en een ODB lezer heb ik al verschillende keren 4,6, 4,5 en zelfs 4,4 zien staan. Het gemak (en het gebrul van de motor) waarmee je wagens die tot drie keer meer kosten achter je laat is gewoonweg indrukwekkend, vooral omdat het ook niet verwacht wordt. Nog leuker wordt het als het regent. Niet dat je dan nog de 4,4 seconden haalt, maar je laat wel elke wagen achter je. Ook als je niet zo hard optrekt is er toch nog steeds dat heerlijke geluid.
Waar word je humeurig van?
Het is niet de mooiste wagen, maar dat wist ik voor ik hem kocht en ik kan er mee leven. Daarnaast zijn er weinig minpunten te vinden. Op snelwegsnelheid durven de Michelin Pilot Supersports wat lawaai te maken, maar dat vergeet je als je de afrit aan dezelfde snelheid induikt en de wagen geen krimp geeft. De tank is nogal snel leeg (in de praktijk tank ik om de 300 km), maar dat vergeet je wanneer je aan het volgende rode licht komt en de Audi A5 TDI naast je denkt dat hij sneller is.
Het zou wel fijn geweest zijn als BMW een metertje met de temperatuur van de motorolie in het dashboard had verwerkt, of minstens gemakkelijk toegankelijk gemaakt had via de boordcomputer. In de praktijk los je dat op via een hidden menu waar je na wat knopjes indrukken uiteindelijk wel in raakt, of lees je het uit via Torque, maar het kon eenvoudiger.
Kostenplaatje
Omdat het een wagen voor elke dag was wou ik niet bezuinigen op comfort. Quasi alle opties zitten erop wat de basisprijs, naar goede BMW traditie, flink opdrijft. Na wat dealers bezoeken kwam ik uit op een goede 47.500 EUR (+ ongeveer 800 EUR BIV). Jaarlijks zit je met ongeveer 760 EUR verkeersbelasting, en met mijn huidige rijstijl zit ik aan ongeveer 20 cent per kilometer aan brandstofkost. En dan is er nog de verzekering, maar die is natuurlijk afhankelijk van je eigen situatie.
Hamer & beitel
Voorlopig is de wagen nog volledig stock. Omdat het motorgeluid wat stil is binnenin de wagen, heb ik overwogen om de Performance uitlaat van BMW te laten steken. Een paar keer door een tunnel rijden met open dak heeft me er echter wel van overtuigd dat de uitlaat (onder full load) nu al meer dan luid genoeg is. Akrapovic maakt nog geen uitlaat voor de M135i, maar die komt er waarschijnlijk wel onder als hij toch beschikbaar komt.
Waarom een BMW M135i xDrive?
Een M135i is een ideale allround wagen. Je valt niet op in het straatbeeld en steekt geen ogen uit als je bij klanten parkeert. Als je wat je best doet om zuinig te rijden haal je de 8-9 liter. De motor is muisstil, en het koppel is al volledig beschikbaar vanaf 1.300 rpm. En anders is er nog de sublieme ZF met 8 verzetten, die onvoelbaar zijn werk doet. De wagen is niet te groot en handig in stadsverkeer, maar biedt wel plaats aan vier inzittenden. Met de ophanging in comfortmodus rijdt hij zachter dan mijn E91 3-reeks deed.
Druk de wagen in sportmodus, en je hebt een compleet andere wagen. Sublieme wegligging, krachtige acceleratie ongeacht de weersomstandigheden, en een heerlijk geluid eens je de 4.000 rpm passeert. Dat geluid alleen is al reden genoeg om niet voor de 125d te gaan, ondanks het verbruik dat half zo hoog ligt. De ZF is nog altijd bliksemsnel, maar trek aan het opschakelpeddeltje rond de 5.000 rpm en je voelt een klein mepje in de aandrijflijn. Je verbruik schiet wel richting de 15 liter, maar ook dat is nog vrij zuinig voor de prestaties die je in ruil krijgt.
Ik heb even getwijfeld over de xDrive, maar kan hem alleen maar aanbevelen. Je hebt geweldige prestaties in alle weersomstandigheden, en standaard wordt 60% van het vermogen naar de achteras gestuurd. Een scherpe bocht uit accelereren geeft dus nog altijd even overstuur, maar als je het te gek maakt trekt de neus weer recht. Langdurig driften lukt niet, maar dat weegt voor mij absoluut niet op tegen de zekerheid waarmee je ook in de regen inhaal- of invoegmanoeuvres kan doen. De bandjes kosten zo al genoeg.
Blijver of afschrijver
Ik heb de wagen gekocht met de intentie om hem na vijf jaar weer weg te doen, maar dat staat nog niet vast. Een klassieker zal het waarschijnlijk nooit worden, daar is hij niet uniek genoeg voor.
Gegevens
Huidige kilometerstand: 20.000 km
Leeftijd wagen: 2013 (MJ)
Motor: 3 liter zes-in-lijn benzine
Overbrenging: ZF achttraps automaat
Topsnelheid: 255 km/u (begrensd), 255 op GPS
0 tot 100km/u: 4,7 sec (in praktijk 4,4 seconden)
Vermogen: 320 pk
Koppel: 450 Nm
Aandrijving: vierwiel
Gewicht: 1580 kg
Gemiddeld verbruik: 12 à 13 liter (BMW geeft 7,8 op)
Rijtaks: € 760
CO2-uitstoot: 182 g/km
Heb je zelf ook een wagen die je graag wil tonen aan andere Autofans? Aarzel niet en stuur een bericht via onze contactpagina met vermelding "Vrijdag Fandag" en "jouw type wagen".
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen