Rijtest + video: Porsche Taycan RWD (2021)

Wie de luxe heeft om bij Porsche te gaan shoppen, droomt stiekem ongetwijfeld van het ‘Turbo’-opschrift op de kofferklep. Dat is bij de populaire Macan zo, dat is bij de iconische 911 ongetwijfeld ook het geval, en dat geldt evenzeer voor de elektrische Taycan. Maar de Belgische Porsche-klant vindt gewoon doen in de meeste gevallen al gek genoeg, of laat zich bijstaan door een boekhouder die influistert dat de onkosten nu ook weer niet te sterk de pan uit mogen swingen.

Check hier onze video:

Simpelweg ‘Taycan’

Dat maakt dat bijvoorbeeld de Taycan-kopers graag settelen voor de 4S, de vierwielaangedreven variant die tot voor kort de instapversie tot het elektrische Porsche-gamma was. Inderdaad, tot voor kort, want afgelopen jaar parkeerde Stuttgart een nieuwe instapversie onderaan de Taycan-catalogus: de Taycan RWD. Welnu: eigenlijk heet die instapper gewoon ‘Taycan’, maar om naamsverwarring te vermijden krijgt hij tussen de lijnen het achtervoegsel ‘RWD’ mee.

Dat achtervoegsel duidt meteen het grootste verschil aan met de overige Taycan-modellen: de instap-Taycan gebruikt één elektromotor om alleen de achterwielen aan te drijven. Visueel zijn er dan weer amper verschillen: de Taycan RWD krijgt specifieke 19-duimsvelgen en zwarte remklauwen, maar die zijn in de praktijk in de optielijst snel ingewisseld. Verder is het bumper- en spoilerwerk identiek aan dat van pakweg de 4S.

Image

Twee batterijen

Binnenin wijzigt er eigenlijk evenmin iets en is de sky zowat de limit als je je portefeuille in de optielijst nog eens opentrekt. Ook in de basisversie krijg je standaard het gebogen digitale instrumentendisplay en het infotainmentscherm van 10,9 duim, en ook hier kun je nog een extra scherm aanvinken voor de passagier. Tot slot wijzigt de afwezigheid van een elektromotor op de voorwielen niets aan de opbergruimte: vooraan in de ‘frunk’ kun je nog steeds 84 liter aan bagage kwijt, achteraan is dat 407 liter.

Net als de Taycan 4S laat de achterwielaangedreven Taycan je kiezen uit twee batterijversies: enerzijds is er de Performance Battery van 79,2 kWh, waarbij de elektromotor achteraan 326 pk (240 kW) levert. Met geactiveerde lanceercontrole stijgt dat naar 408 pk (300 kW) en 345 Nm en sprint de Taycan naar 100 km/u in 5,4 seconden. Anderzijds is er de grotere Performance Battery Plus van 93,4 kWh. Dan zorgt de elektromotor voor 380 pk (280 kW) en voor 476 pk (350 kW) en 357 Nm in overboost bij de launch control. De sprint naar 100 km/u duurt even lang, maar de Plus maakt het verschil in de sprintcijfers boven die snelheden. Beide versies gaan door tot 230 km/u.

Image

Lichter op de voorwielen

Wij reden onze testrit met de Performance Battery Plus en de krachtigste elektromotor, en zouden daardoor met een volle batterij tot 484 kilometer ver moeten geraken volgens de WLTP-cyclus. In de praktijk waren dat er eerder 400, al is een gemiddeld testverbruik van zowat 20 kWh/100 km in een elektrische sportwagen allesbehalve slecht te noemen. Bovendien profiteert ook deze instap-Taycan van de boordspanning van 800 volt, waardoor je in theorie aan 270 kW kunt snelladen.

Waarom dat gemiddelde verbruik allesbehalve slecht is? Omdat ook deze instap-Taycan ondanks de elektromotor minder nog steeds 2.130 kilogram op de weegschaal zet, en kilo’s zijn de vijand van het verbruik — bij EV’s nog meer dan bij gewone auto’s. Toch weet de Taycan daar prima mee om te gaan. Tenminste, met de optionele luchtvering, want standaard staat deze instap-Taycan op adaptieve stalen exemplaren. Dat de Porsche bij hogere snelheden dankzij die luchtvering wat meer door de knieën gaat en zo de luchtweerstand verkleint, is dan weer handig meegenomen.

Image

Beter verteerbaar

Op de voorwielen bespaart de achterwielaangedreven Taycan dan weer enkele kilo’s. En dat scheelt, want op die manier hoeven de voorwielen ook geen cavalerie aan paarden aan de grond te krijgen. Het stuur voelt even precies aan als in de andere Taycans, maar lijkt een fractie gretiger en sneller in te willen sturen. En dat draagt dan weer bij aan het rijplezier. Net als de acceleraties, want deze Taycan moet aan de lichten de modale hyperhatch weliswaar laten voorgaan, maar de meer graduele snelheidsopbouw in plaats van de misselijkmakende rollercoasteracceleratie maakt het allemaal wat beter verteerbaar.

Het enige wat de Taycan mist, en dat is in deze basisversie niet anders, is een beter uitgewerkte recuperatiemodus voor de remenergie. Je kunt die in de boordcomputer instellen zodat de Porsche zelf inschat wanneer dat nodig is, hij dat altijd doet of net nooit. Maar geen enkele van die instellingen vonden we echt voldoening geven bij een dynamischere rijstijl, en dat zouden peddels aan het stuur bijvoorbeeld weer wel kunnen verhelpen.

Image

Prijzen

Voor de rest is het naar goeie Porsche-gewoonte even in de optielijst kijken om dingen aan te vinken die deze Taycan nog scherper doen sturen. Het Porsche Torque Vectoring Plus met sperdifferentieel hoort daar bijvoorbeeld bij, net als een meesturende achteras. Actieve antirolstangen – nog zo’n klassieker op zwaardere Porsches – vind je op deze basisversie dan weer niet.

Maar desondanks doet dat het prijskaartje wel opdrijven. Want zonder opties betaal je 86.185,88 euro voor de Porsche Taycan RWD, en hoewel dat bijna 25.000 euro onder de instapprijs van de Taycan 4S is, heb je met het aanstippen van de Performance Battery Plus en de luchtvering al snel 10.000 euro van dat prijsverschil dichtgefietst.

Image

Conclusie

Maar dat geeft deze achterwielaangedreven Porsche Taycan niet minder bestaansrecht. Hij verlaagt de instapprijs van het Taycan-gamma niet alleen aanzienlijk, maar eist ook zijn rechtmatige plek op in die line-up. De Taycan RWD is net als alle andere Taycan-modellen een volwaardige Porsche, die laat zien dat de beste elektrische sportwagens op dit moment uit Zuffenhausen blijven komen.