Met vierwielaandrijving, 400 Nm koppel en een hogere rijhoogte is dit in theorie dé Insignia waar je overal mee kan geraken. Hopelijk doet de praktijk hem niet in het stof bijten.
Met de Country Tourer betreedt Opel het segment van de stationwagens op hoge pootjes. Een model dat elke zichzelf respecterend constructeur in het gamma heeft maar nooit echt een verkoopstopper is. Oervader is de XC70 van Volvo, de meest prestigieuze moet wel de Audi A6 Allroad zijn. Stiekem Audi's beste SUV. Opels inzending probeert de afmetingen van de A6 Allroad aan te bieden voor de prijs van een Volkswagen Passat Alltrack, zijn grootste concurrent. Waarom zou je dan nog voor iets uit de VAG-stal kiezen?
Survivalbroertje
De Insignia is nooit een lelijk eendje geweest, een beetje zwaar op het oog in het slechtste geval. Met het extra plastic rondom is dit echter de knapste variant in de Insignia-familie. De stevige proporties van de Duitser komen mooi tot hun recht in dit klimpakje en zeker de achterkant met de dubbele einddempers en diffuser geven hem het nodige cachet.
Hoewel de wielkasten wat breder worden door het extra plastic blijft de spoorbreedte gelijk aan die van de reguliere Insignia Sports Tourer. Zonde, want het had hem toch nog net iets steviger op zijn pootjes laten staan. Het meest interessante aan de buitenkant is trouwens iets dat je niet meteen ziet. Standaard rust Opel de Country Tourer onderaan uit met een beschermplaat van speciale coating die de motorruimte moet beschermen tijdens het iets ruigere werk. Sympathiek van de jongens uit Rüsselsheim.
Digitaal dashboard en schuivende laadvloer
Het interieur is één-op-één overgenomen van de gefacelifte Insignia - meer dan logisch natuurlijk. Eentje dat verzorgd aanvoelt en dankzij het digitale scherm vlak voor je neus (toch op ons uitrustingsniveau aanwezig) een modern gevoel uitstraalt. De gehele knoppenwinkel op het dashboard is sinds de facelift van zijn broertjes ook niet meer aanwezig... Eindelijk. Daarom is het des te spijtiger dat het navigatiesysteem - hoewel praktisch - niet handig werkt door het 'faux-touchscreen', nutteloze touchpad en de onhandige joystick.
De lederen stoelen - in Opels bedenkelijke bruine kleur - zitten als gegoten en maken lange afstanden reizen geen straf. Ook achteraan voel je je niet bekocht op ruimtevlak. De kofferinhoud blijft ongewijzigd tegenover zijn broertje met lager pootjes. Nog steeds minimaal 540 liter en maximaal 1.530 liter. Leuk detail is de laadvloer die zelfs een stuk uit de wagen kan geschoven worden. Op die manier moet je minder ver in de zwarte diepte van de koffer grijpen naar spullen en bescherm je de bumper bij het inladen van bierbakken - of wat je ook in de koffer steekt.
Steviger motorenwerk
Onder de kap vind je het zwaarder motorenwerk van Opel terug. Dieseltopper is de tweeliter CDTI BiTurbo met 195 pk en 400 Nm. Mag het wat braver? Dan heb je 2.0 CDTI met een turbo minder met 163 pk en 350 Nm (380 in overboost). Benzinesnuivers hebben de keuze uit een 1.6 turbobenzine met 170 pk/ 260 Nm en de 2.0 ECOTEC Direct Injection Turbo-motor. Een lange naam voor een krachtbron die 250 pk en 400 Nm opwekt.
Wij waren met de laatstgenoemde op pad. Een - op papier - meer dan potente krachtbron gekoppeld aan een manuele zesbak en de adaptieve vierwielaandrijving. Hoewel de viercilinder aanvoelt als een stevig beestje wordt hij genekt door de lange halen van de versnellingsbak. De denigrerend zegswijze 'Bij Opel moet je de pk's soms onder de stoelen zoeken' is daardoor spijtig genoeg van toepassing. Verwacht geen al te stevige duw in de rug bij het stevigere acceleratiewerk. Nogmaals, niet door het ontbreken van kracht, wel door het te laag terugvallen van het toerental bij schakelen. Hoewel de automatische versnellingsbak soelaas zou kunnen bieden, blinkt die ook niet uit in souplesse.
Discreet
Al benaderen we het geheel misschien op de verkeerde manier. Een auto die hoger op zijn pootjes wordt gezet heeft sowieso niet de ambitie om een heerlijk scheurijzer te worden (alhoewel de Nissen Juke Nismo en Audi RS Q3 dat lichtjes tegenspreken).
Nee, de Country Tourer moet gewoon een heerlijke reisgezel zijn waarmee je iets verder dan de asfaltwegen kan geraken. Op dat vlak vervult het geheel zijn taak met verve. De viercilinder gedraagt zich vooral discreet en trillingsvrij. Het normverbruik zou daarbij 8,5 l/100km moeten liggen. Niet eens zo ver van de realiteit, want wij kwamen toe met 9,1 liter.
Laat die e-LSD maar werken
Het onderhuidse paradepaardje van de 4x4-versie is - hoe kan het ook anders - de vierwielaandrijving met Haldex-koppeling. Daardoor kan tot 100% van de kracht naar de achterwielen gaan. In normale omstandigheden gedraagt de stoerdere Insigina zich als een voorwielaandrijver. Daarnaast beschikt hij ook over een sperdifferentieel achteraan, het eLSD met de 'e' van, jawel, elektronisch. Die kan op zijn beurt nog eens de kracht verdelen tussen de twee achterwielen.
Maar genoeg theorie, hoe rijdt het geheel in de zanderige praktijk? Steviger dan je denkt. We namen de Country Tourer naar een ruigere omgeving en daar stond hij met overtuiging zijn mannetje. Meer nog, een A6 Allroad voelt een stuk logger en fragieler aan op éénzelfde parcours. Deels door de 100 extra kilo's die de rekel uit ingolstadt meezeult, anderzijds door het veel steilere prijskaartje waardoor je vanzelf voorzichtiger gaat zijn.
Wat de Country Tourer echter nekt als het er echt traag en griploos aan toe gaat is de koppeling. Die laat zich net niet precies genoeg bedienen waardoor de levensduur er waarschijnlijk enorm op achteruit gaat.
En op straat?
Oké, in de realiteit gaat het merendeel van de Insignia's met kunststof jasje nog niet eens in de buurt komen van een berg. Op de bebaande paden gedraagt hij zich gewoonweg als elke ander broertje in de familie. Comfortabel, maar redelijk log en met weinig feedback van het stuur. Een notoir bochtenmaler gaat hij nooit worden. Tof om weten, de Country Tourer krijgt standaard de Trailer Stability Assist (TSA) mee van Opel. Dit systeem maakt gebruik van het ESP om bij instabiliteit van aanhanger of caravan het geheel terug in het gareel te trekken.
Prijskaartje
Vanaf 34.250 euro heb je de 1.6 benzine op de oprit staan. Daarmee vraagt Opel exact 4.600 euro meer tegenover de Sports Tourer zonder al die extra plastic stukken (en met vergelijkbare motor). Al krijg je wel een resem aan standaard opties mee. We denken dan aan getinte ramen, mistlampen, elektrische buitenspiegels, klimaatregeling met 2 zones en licht- en regensensor. Opties waar je al snel zo'n 1.500 euro op stuk slaat bij de gewone Tourer. De 2.0 turbobenzine met 4x4 gaat de deur uit vanaf 42.050 euro. Ons model met ongeveer elke optie uit de Opel-stal ging vlotjes boven de 50.000 euro. Toch bleef hij nog onder de instapprijs van een Audi A6 Allroad (56.050 euro). Een slechte koop dus je dus nooit met de Country Tourer. De meerwaarde tegenover de Sports Tourer, die moet je zelf bepalen.
Conclusie
Ruiger, knapper maar ook iets duurder dan een Insignia Sports Tourer. De Country Tourer is een leuke aanvulling in het Insignia-gamma. Daarnaast weet hij zich meer dan straf te gedragen op zanderige ondergrond. Deze topvariant met 250 pk en 400 Nm is daarbij het ultieme get everywhere-broertje in de familie. Of je daardoor zoveel geld wil stukslaan op een Insignia en niet op een iets kleinere Audi A4, dat is een andere vraag.
Specificaties
| Vermogen | 250 pk |
|---|---|
| Overbrenging | 6-bak manueel |
| Aandrijving | vierwiel |
| Gewicht | 1 743 kg |
| Topsnelheid | 240 km/u |
| Prijs basismodel | € 42 050 |
| 0 tot 100 km/u | 7.80 sec |
| Gemiddeld testverbruik | 9.10L/100km |
| Min. kofferinhoud | 540 L |
| Max. kofferinhoud | 1 530 L |
| CO2-uitstoot | 189 g/km |
| Rijtaks | 0 |
Reactie toevoegen
Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.
Inloggen