Rijtest: Ford Fiesta 1.0 EcoBoost 100 Powershift

Er zijn weinig auto’s waarbij er tijdens het rijden spontaan een glimlach op ons gezicht komt, en tegen onze verwachtingen in hoorde deze kleine hatchback daar ook bij. Ook de gewone Fiesta kreeg immers wat van dat magisch stof over zich dat Ford ook gebruikte bij het ontwikkelen van de ST, en dat voel je. Wat eerst dus een gewone week met een driecilindertje leek te worden veranderde al vlug in iets veel beters bij het horen van de roffel in Ford’s parkeergarage aan de Brusselse rand.

Engine of the year

De herkenbare driecilinderroffel komt van Ford’s kleine en kersverse engine of the year, beschikbaar in 65, 80, 100 of 125 pk configuratie. Alhoewel onze 100-versie het met 80 paarden moet afleggen tegen zijn sterkere ST-broer moet hij qua beleving zeker niet onderdoen.

Image

Ook nieuw op de Fiesta is Fords nieuwe automaat met dubbele koppeling, door de marketingafdeling krachtig Powershift gedoopt. Vlot opschakelend kom je met deze automaat altijd vlug van je startplaats maar een sportieve inborst zit er echter niet in, zo durft hij wel eens te weigeren bij snelle acceleraties. Zelf de spreekwoordelijke touwtjes in handen nemen kan via de onhandig geplaatste knopjes aan de linkerkant van de pook want een flappy-paddle optie is er nergens terug te vinden in de catalogus. Met reden misschien, want dat is niet direct hetgene waar de meeste Fiesta eigenaars naar zullen zoeken.

De 999 cc grote motor weet al zijn 170 Nm koppelmomenten al vrij te geven rond 1.400 toeren per minuut wat hem – gekoppeld aan de automaat – ideaal maakt voor rustig stadsverkeer. Alle 100 paarden komen wel pas los rond de 6.000 toeren, maar hier hoef je geen bang voor te hebben. De acceleratie is steeds lineair, en zelfs in de hogere toerentallen klinkt de motor een pak beter dan je zou eerst zou verwachten.

Image

Eenmaal op snelheid laat de kleine rakker ook nog amper van zich horen, dus ergernissen of constant gebrom op de autostrade blijven gelukkig achterwege. Rol- en windgeluiden zijn dan weer wel merkbaar.

Top van zijn klasse

De Fiesta rijdt hard met een minimum aan koetswerkrol en een overvloed aan grip, toch wordt het nooit pijnlijk oncomfortabel. Het stuur voelt direct aan en boezemt vertrouwen in op een manier waar veel sportwagens nog iets van kunnen leren. We liegen dus helemaal niet als we zeggen dat de Fiesta een van de – zoniet de – best sturende wagens in zijn klasse is.

Image

Het blauwe ovaal geeft in zijn brochures 4,9 l/100 km mee, in praktijk was het echter vechten om toch onder de 5,7 liter te belanden. Met een luttele 114 gram aan CO2 per kilometer moet je je wel al minder zorgen gaan maken om vadertje staat.

Gebruiksvriendelijkheid ver te zoeken

Vanbinnen zien we het vertrouwde Ford interieur dat we al gewoon zijn van de Focus. Zacht aanvoelende plastic oppervlakken die snel van kwaliteit verminderen hoe verder je van het dashboard weggaat. In het midden nog steeds Ford’s veel te kleine, veel te verwarrende multimediasysteem.

Image

Het schermpje staat nog steeds veel te ver weg, is van erbarmelijke kwaliteit en de bediening laat ook veel te wensen over. De directionale knoppen bovenaan voelen belachelijk aan en het syteem van de knoppen onderaan het scherm die bediend moeten worden met de knoppen een halve meter daaronder, daar zijn we nog altijd geen fan van. Een betere ergonomie is onder andere terug te vinden bij Volkswagen’s Polo, al rijdt die dan weer niet zo leuk.

Conclusie

Een Fiesta 1.0 EcoBoost 100 heb je vanaf 17.850 euro op je oprit staan in de Trend uitvoering, een Clio GT 120 TCe met EDC-automaat is net iets beter uitgerust voor ongeveer dezelfde prijs maar rijdt wel pakken slechter. Een Fiesta zoals de onze in de Titanium uitvoering kost je 19.425 euro, en dat is het wel waard.

Image