Dat Japanners er een geheel eigen filosofie op nahouden hoeven we jullie niet te vertellen. En dat is maar goed ook. Want de autosector kan dat tikkeltje diversiteit in tijden van grote concerns en vergaande uniformiteit best gebruiken. Toch kan je je de vraag stellen of de ingenieurs bij Honda ditmaal niet té ver zijn gegaan. Want nog ongeacht hoe deze vijfde generatie Civic Type R zich laat rijden, de olifant in de kamer zijn zijn looks die letterlijk niemand onbewogen laten.
Rijtest: Skoda Karoq 1.0 TSI (2017)
Een aantal jaren geleden was er van SUV's of crossovers geen enkel spoor in het Skoda-gamma, of je moet de Yeti in die categorie plaatsen. Nu hebben ze er twee en de jongste staat vandaag in de testgarage. De Karoq is het Skoda-resultaat van de VAG-storm op het crossoversegment.
Rijtest: Mercedes X 250 d 4MATIC (2018)
Denk je aan een pick-up dan denk je al snel aan de grijze import waar je een dikke Amerikaan kan vinden zoals een Dodge Ram. Liever niets Amerikaans? Dan kan je wel terecht aan de andere kant van de wereld in Azië. Bij Nissan kan je langs gaan voor een Navara, een Ssangyong Musso of bij Isuzu voor een D-Max. Wil je iets uit Europa?
Rijtest: MINI Clubman & Countryman John Cooper Works (2017)
De tijd dat Mini alleen maar een kleine hatchback aanbood is al lang voorbij. Sinds de overname door BMW is de Mini alleen maar gegroeid. Maar de ironie van de naam laat Mini koud, want het gamma is erg verscheiden, en dat is wat de klant wil.
Dan is zo'n John Cooper Works-afsplitsing helemaal geen slecht idee. John Cooper Works werd destijds opgericht door zijn zoon en later werd het geheel overgenomen door BMW. Een beetje zoals Audi met quattro deed en Mercedes met AMG.
Rijtest: Hyundai i30 N Performance Pack (2018)
Een strijd tussen eeuwenoude titanen is het, die van de ultieme hothatch. Eens elke vijf werpt er zich echter een uitdager in de strijd. Vaak met een matig succes.
Rijtest: Volkswagen T-Roc 1.0 TSI (2017)
Volkswagen lanceerde de T-Roc een aantal maanden geleden, middenin een stroom van nieuwe crossovers voor de Europese markt. Niet lang daarna hadden we het moeilijk om de verschillende crossovers uit de Volkswagen-groep volgens klasse in te delen. Maar bij Volkswagen zelf is het wel duidelijk. Je hebt de grootste Touareg die binnenkort vernieuwd wordt, de Tiguan en zijn zevenzits Allspace-variant en nu ook de T-Roc. Later komt er ook nog een superkleine T-Cross ter grootte van de Polo, al is die naam nog niet bevestigd.
Rijtest: BMW X3 xDrive30d (2018)
Een BMW X3 die er een grote stap op vooruit gaat. Laat het even inwerken. Het is niet helemaal onlogisch dat BMW hem een streep extra kan meegeven. Was de eerste generatie X3 de trendsetter op vlak van de middelgrote SUV's - Audi volgde pas jaren later - dan is de derde generatie eentje die de open plek onder de X5 meer gaat invullen. Dat hij veel van die X5 meekrijgt is toe te schrijven aan de basis.
Rijtest: Suzuki Swift BoosterJet (2018)
Mocht je daarvoor vrezen, bij Suzuki weten ze goed genoeg dat de kleine Swift even goed of zelfs beter stuurt dan de Fiesta's in deze wereld. Ze laten het chassis van de Swift echter niet onaangeroerd maar werkten het wat bij. En bij 'wa't mag je gerust 'heel wat' denken, want mede dankzij het Heartect-chassis dat ook onder de Baleno en Ignis te vinden is, werd de Swift 120 kilogram lichter dan voorheen. En daarmee laat Suzuki zien dat je op een erwt als de Swift toch nog altijd een pak gewicht kan besparen.
Rijtest: Mazda MX-5 160 Edition (2017)
Zelfde krachtbron
Laten we met de deur in huis vallen. Een krachtinjectie heeft de 160 Edition tegenover de normale variant niet gekregen. De vrij ademende 2 liter viercilindermotor geeft je nog steeds 160 pk en 200 Nm koppel, wat voldoende is voor een wagen van nog geen ton. Al die kracht wordt naar de achterwielen gestuurd via een manuele zesversnellingsbak die kort en precies schakelt, waardoor je nooit moet zoeken naar je versnelling. Een echt klik-klik gevoel in de versnellingsbak is ideaal voor sportief rijgedrag.
Rijtest: Opel Insignia Turbo D Sports Tourer
Ook de breakversie van de Insignia kan zijn grote afmetingen moeilijk verhullen. Het slagschip speelt het in deze tweede generatie echter veel sexier uit door het grote formaat te verhullen in erg slanke lijnen. Geen dikke achterbumper meer met ingewerkte achterlichten, geen boemeranglijnen meer in de flank om zijn grote oppervlakken te doorbreken. Daarentegen loopt de chroomlijn van de zijruiten door in de achterlichten, wat hem een dynamische lijn geeft, zeker omdat de lijn de omgeving nog wat reflecteert.