Er kan veel veranderen in een jaar tijd, vraag het maar eens aan Thierry Métroz. Die designbaas van DS werd in juni vorig jaar nog op zijn woorden gepakt terwijl hij al die schermen in huidige auto’s — en we citeren — “een beetje stom” en zelfs “niet heel sexy” noemde, maar hij lijkt plots helemaal van gedacht te zijn veranderd.

De Toyota Prius was altijd al een beetje de klimaatactivist onder de automobielen. Zijn doel was namelijk nobel, maar hij bracht het generatie na generatie naar voren op zo’n controversiële manier dat de gematigde denker er liever in een boogje om heen liep. ’t Is te zeggen, tot de nieuwste generatie van de Prius onthuld werd want bij zijn introductie eind vorig jaar blies die ons zowat van onze geitenwollen sokken met zijn aantrekkelijke looks.

Op 10 juni gaat de 24 Uur van Le Mans van start, een race die stiekem al een tijdje onder onze radar plaatsvindt. Wat we er wel over weten, is dat Toyota het circuit er doorgaans domineert én dat zij ervoor gaan zorgen dat wij dit jaar toch maar lekker gaan kijken. De Japanners beloven er namelijk een sportieve conceptcar te onthullen, en iets zegt ons dat we dit gezien willen hebben.

In 1998 deed BMW iets wel heel tegendraads. Een tweetal jaar voordien hadden ze namelijk een gloednieuwe roadster voorgesteld onder de noemer Z3, maar de Beiers vonden dat er ook een versie met vast dak nodig was. In de plaats van die Z3 Coupé dan gewoon een — inderdaad — coupé-daklijn te geven, monteerden ze er een constructie op die eerder deed denken aan de Touring-breaks die het merk in de catalogus had.

Sinds een dikke week zitten we bij Autofans op het puntje van onze stoel, want toen kwam er ons een wel heel hoopgevend gerucht ter ore. Zo werd er gefluisterd dat Hyundai zou werken aan een productieversie van zijn N Vision 74. Dat studiemodel verenigde Hyundai’s verleden met zijn toekomst door het knappe lijnenspel van de Pony Coupé Concept uit 1974 te combineren met de nodige sportiviteit en een elektrische aandrijflijn met een brandstofcel.

Bijna dag op dag een jaar geleden pakte de Volkswagen-groep uit met een set teaserplaatjes. Daarop kregen we een drietal elektrische auto’s te zien die één principe deelden: betaalbaarheid. De compacte Volkswagen, Skoda en Cupra stonden dan ook op hetzelfde platform, maar meer gegevens kregen we niet te horen.

Vorig jaar kwam Cupra naar buiten met een aankondiging waar we nog steeds niet helemaal aan uit geraken. Zo ging het merk zich positioneren in de ‘metaverse’, een soort virtuele kopie van de echte wereld. Hun stekje daar noemden ze Metahype, en ze zouden er ook echt evenementen op poten willen zetten en zaken willen verkopen via NFT’s — nog zoiets waar wij autogekken geen kaas van gegeten hebben.

Lancia is nu echt terug van weggeweest, of toch in onze contreien. Terwijl het merk in thuisland Italië al die tijd aanwezig bleef met de inmiddels stokoude Ypsilon, is de enige nieuwigheid die wij in het voorbije decennium te zien kregen een soort zwevend sculptuur dat hun toekomstige design moest voorstellen.

Zijn SUV’s niet je ding, dan ben je vast niet te spreken over de SUV-coupé. Zo’n model neemt namelijk alles wat een hoogpotige auto nog enigszins te verantwoorden maakt — zoals veel binnenruimte en aanvaardbare terreineigenschappen — en gooit dat schaamteloos overboord in ruil voor de Beëlzebub van de bruikbaarheid: een schuin aflopende daklijn.

Wil je tegenwoordig meedingen voor een plekje in de top van de compacte SUV’s, dan moet je flink je best doen. Dat lukt Alfa Romeo blijkbaar al goed met de Tonale, want de Italianen moesten even geleden nog hun koffiepauzes gaan inperken ten voordele van een tweede shift in de fabriek.